Syrië lijkt wel uit de redactiekamers der media verdwenen te zijn. De armoe neemt dag na dag toe. Elektriciteits- en bijgevolg waterbevoorrading (buiten werking gestelde pompen) is één der bekommernissen van de bevolking en de regering. De VSA gaan verder op de ingeslagen weg: het stelen van de natuurlijke rijkdom – de olie – en van de oogsten. Een zoveelste inval van Turkije is nakend: of Rusland / de VSA hen nog kan op andere gedachten brengen, is twijfelachtig. Turkije heeft nood aan “Lebensraum” voor de Syrische vluchtelingen en dat ze tegelijkertijd de gehate Koerden verder naar het zuiden drijven is dan mooi meegenomen. Bovendien hoopt Erdogan zijn populariteit terug te kunnen doen stijgen als hij erin slaagt de lastpakken – de Syrische vluchtelingen – terug over de grens te doen verhuizen.

Beelden die u hier nergens bij de poco media zal zien:

Een oproep voor donaties om scoutsuniformen voor christelijke kinderen te kunnen aanschaffen:

Kirche in Not ondersteunt christelijke gezinnen bij hun dagelijks levensonderhoud. Een gevlucht gezin dat alles verloren had:

Fondsenwervingsactie van L’Oeuvre d’Orient in Armentières (Fr) ten bate van onderwijskosten van 200 leerlingen in Syrië. Mgr. Joseph Tobji (Aleppo) legt uit: “een staatsambtenaar verdient 100.000 Syrische £ per maand, m.a.w. 20 à 21 euro per maand. De schooluitgaven bedragen ca. 1,5 à 1,8 miljoen per maand.”

Tentoonstelling en verkoop van hebbedingetjes gemaakt door psychisch gehandicapten om geld in het laatje te brengen:

In het door de VSA bezet gebied ten oosten van de Eufraat, is kinderarbeid geen uitzondering. U ziet hen hier aan het werk in primitieve, levensgevaarlijke “doe-het-zelf” raffinaderijen. Op 14’50 van de tijdlijn verneemt u dat “in ruil voor militaire bescherming het SDF (Koerden) het uitbatingsrecht voor een groot gedeelte van de Syrische olie overdroegen aan de VSA” . De VSA beschermen inderdaad de olievelden en de tankwagenkolonnes die de gestolen olie vervoeren naar een illegale grensovergang met Irak.

…Abou Juwan, directeur van de energiesector, stelt:

“We hebben een contract over de oliewinning, de export en de raffinaderij. De Amerikanen hebben ons een officiële raffinaderij beloofd, geen tweedehandse. Die had via Iraaks Koerdistan moeten komen… daar wachten we nog op. Dan zouden we de “doe-het-zelf” raffinaderijen niet meer nodig hebben. Tot dan moeten we ons behelpen. We hebben de keuze: ziekte of de dood. We hebben voor ziek zijn gekozen. We weten hoe schadelijk die is en hoe milieuschadelijk. We hebben echter geen andere oplossing. De internationale standaard wordt niet nageleefd, noch de veiligheidsmaatregelen. Het is gewoon onze realiteit. Zo slaan we ons erdoor. We hebben enorm veel slachtoffers, ook vrouwen en kinderen…”

China klaagt de illegale bezetting en rooftochten der VSA aan:

Ondanks alle ellende wordt er nog gezongen… gezongen voor de vrede.