Eén der grootste vrienden van Syrië, journalist Tom Duggan, is overleden. Hij woonde sinds 2012 met zijn Syrische echtgenote, Fourat, in Damascus, huurde tijdelijk een woning in het V.K. (Newcastle) omwille van een behandeling van zijn hartproblemen. Daar overleed hij, maar zijn hart bleef in Syrië. Tom klaagde steeds weer de militaire bezetting, de sancties, de poco media en politici, de liegende wereldpers, het bedrog… aan. Toen hij eind december ’21 door Bab Touma, een historische toegangspoort en gelijkgenoemde wijk in oud-Damascus, met zijn vrouw en familieleden wandelde, vroeg een reporter van een Syrische TV-zender of hij enkele vragen mocht stellen. O.a. déze vraag: “Wat wens je in het nieuwe jaar?”

Tom: “Dat de VSA Syrië verlaten, dat Idlib bevrijd wordt van de terroristen, dat Israël ermee ophoudt Syrië aan te vallen, dat Israël de Golan Hoogte verlaat, dat er voldoende elektriciteit, gas, water en medicijnen voor de Syrische bevolking is, vrede en geluk voor alle Syriërs, dat Syrië herbouwd wordt, dat er werk is, dat er betere lonen uitbetaald worden… Dàt zijn mijn wensen.“

Geen van zijn wensen zal hij nog zelf kunnen zien werkelijkheid worden. Tom was een onafhankelijk journalist in hart en nieren; zocht en vond de actualiteit ter plekke, met en tussen het volk, zonder het belerende vingertje. Deze video zou eigenlijk minstens één keer per week door alle tv-zenders moeten uitgezonden worden…

Een indruk van Bab Touma. De omgeving van de stadspoort Bab Touma en het plein wordt volledig in een nieuw kleedje gestoken.

Een historisch badhuis in Aleppo, de Hammam al-Nahhasin, zwaar beschadigd door de terroristen, heropent en toont zijn oude glorie:

Woensdag viel er sneeuw in de Damascus en Suweida-regio:

Medaille-uitreiking voor de winnaars van de Wetenschappelijke Olympiade (wiskunde, fysica, chemie, biologie en informatica). Slechts enkele hoofddoeken, geen enkel mondmasker.

Onthaal van oudere verdreven Syriërs in een kerk te Lattakia met mis en maaltijd – georganiseerd door Caritas Syria:

Kinderen doen sporten. Kinderen van de straat houden. Kinderen een eigenwaarde en hoop geven. Dat was het doel van deze man:

Enkele beelden uit verschillende plaatsen:

Volgende Quo Vadis besteden we aandacht aan de politieke en militaire situatie in Syrië.