Deze week geen politiek, geen oorlog, geen terrorisme, geen honger of armoe. Deze week wijden wij aan de eeuwenoude beschaving in en van Syrië. Of zoals we ooit in de geschiedenisles leerden: de bakermat van de beschaving, Mesopotamië, tussen Tigris en Eufraat.

Gisteravond vernamen wij in een TV-documentaire over het leven van Agatha Christie dat zij Syrië een warm hart toedroeg. Er waren beelden te zien van een bezoek aan de plaats waar zij met haar man, sir Max Mallowan, verbleef in de jaren ’30, en deed jaren later een rondreis doorheen Syrië. Zij begeleidde haar man, die archeologische uitgravingen deed en schreef over die tijd een autobiografisch boek “Come, tell me how you live”. Het werd zelfs vertaald in het Arabisch.

De “gevonden” archeologische artefacten werden – zoals toen gebruikelijk – meegenomen naar het land van de archeologen en verblijven er nu in het British Museum. Bv. het albasten Tell Brak hoofd, daterend 3500 – 3300 VC, opgegraven in het Naram-Sing Paleis in de Mesopotamische hoofdstad Tell Brak in Syrië. Het wordt beschouwd als één der oudste bustes ooit gevonden in het M.O.

En ze zijn daar in het British Museum behoorlijk trots op hun “Levant” afdeling met Idrimi, een “vluchteling” uit Aleppo… Opmerkelijk: de onderste twee zinnen zijn een vervloeking van degenen die de gebeitelde tekst beschadigen, wijzigen en/of verwijderen. Of vertaald: een verzet tegen censuur, tegen het herschrijven van de geschiedenis…

Tell Brak, waarschijnlijk de oudste stad ter wereld:

Aan het andere uiteinde van Syria: het Nimrod fort in de door Israël bezette Golanhoogte “gebouwd voor reuzen”… De joden noemen dit het Nimrod fort ter ere van de bijbelse koning Nimrod… De Arabische benaming is: Qal’at al-Subeiba, “Het kasteel van de grote rots”:

De volgende video’s wijden we aan Syrische immaterieel erfgoed, kunsten, handarbeid, tradities, beroepen… in steen, metaal, leder, hout, zijde, parfum, kruiden, zeep… Geen uitleg nodig. Waar u aanvankelijk een zwart beeld ziet, moet u gewoon op “bekijken op youtube” klikken.

Afsluitend een vleugje muziek. Faya Younan zingt in haar taal, het Aramees: Darbo d-loqena:

En dit is het Aramese nationale lied: Marli o Nahro, gezongen n.a.v. de verjaardag van aartsbisschop Mor Theophilus George Saliba, van Syrisch-Orthodoxe kerk van Antiochië.