Hypocrisie in het kwadraat
De EU organiseerde samen met de VN voor de vijfde opeenvolgende keer een internationale conferentie over Syrië. Of eerder: men ging met de collectebus rond voor de vluchtelingen, want van steun aan het land zelf (regeringsgebied) kan geen sprake zijn. De Syrische regering werd er zelfs niet bij gevraagd of betrokken.
De krokodillentranen van António Guterres. Hiij realiseert zich maar al te goed dat het er van dag tot dag slechter uitziet. Wat hij niet vermeldt is dat de westerse sancties voor een groot gedeelte verantwoordelijk zijn voor de achteruitgang van de levensstandaard, voor de toenemende armoede. Noteer dat de hulp “ook” moet gaan naar de landen die gastvrijheid verlenen aan Syrische vluchtelingen…
EU-Commissaris Borrell beloofde in ons aller EU-naam 560 miljoen euro – een zelfde bedrag als verleden jaar – om “het volk te ondersteunen”. Borrell schoot uit zijn comfortabele sloefen toen hij verklaarde dat “wij (plur. maj.) de geplande verkiezingen niet kunnen accepteren, vermits de regering geen toekomst biedt aan de Syriërs, er niets aan doet om de toestand te stabiliseren en ipso facto nooit een partner kan zijn voor de EUropese én internationale gemeenschap… tenzij….er onderhandelingen met de VN aangeknoopt worden om de Syriërs toe te staan een soeverein en vrij volk te worden”. Je moet maar durven… De Turken bezetten het noorden, de Amerikanen de olievelden, de terroristen een hele provincie, de oogsten en de olie worden gestolen, het water wordt om de weeromstuit afgesloten om de bevolking te chanteren, de sancties wurgen het volk…enz… En dan verklaart die Borrell zonder enige schaamte dat “de regering geen toekomst biedt”. Op welke planeet leeft Borrell?
De Amerikaanse buitenminister Biden krijgt van ons de gouden medaille van tweezakkerij:
Vanzelfsprekend verwachtte de Syrische regering geen heil uit die richting. Dat was ook niet de bedoeling van de zgn. “donor conferentie”. Integendeel, de Syrische regering moest nogmaals vernederd worden… alsof de wurgende sancties nog niet voldoende zijn. Aan belerende preken van de deelnemende landen – EU en VSA – en van de VN- weldadigheidsinstellingen geen gebrek. Uiteindelijk werd 5.3 miljard dollar beloofd voor 2021, een pak minder dan de beoogde 10 miljard. Het geld zal naar “vluchtelingen” en bevriende “rebellen” gaan.
Pas als de Syrische regering zich drie maal op de borst klopt, “mea culpa” prevelend as op hun hoofden strooit, president Assad – liefst niet slechts symbolisch – een kopje kleiner maakt en vervolgens de al-Qaeda terroristen aan hun boezem drukt, pas dan zal er sprake zijn van een “democratie”-inhaalbeweging. Zie je al een al-Qaeda terrorist justitieminister worden? Of deel uitmaken van de religie- of verzoeningsraad? In hoeveel stukken zal Syrië dan opgedeeld worden? Wie krijgt het grootste stuk van de koek? Turkije, Israël, de Koerden… ze zitten allemaal gereed om nog meer grondgebied te annexeren. Dit alles volgens het adagium Verdeel en heers.
De VSA hebben recent beloofd zich volledig terug te trekken uit Irak “omdat hun Iraakse vrienden intussen genoeg opgeleid zijn”. Uit Irak… niet uit Syrië. Integendeel! De VSA-troepen gaan gewoon de grens over naar Syrië waar ze opeens terug actief gaan worden bij het opsporen van ISIS. Op 9.2.21 deelde het Pentagon mee dat het niet langer in Syrië kampeerde om de olie te “beschermen”. Neen, ze gaan nu opnieuw op ISIS-jacht. Met een militaire aanwezigheid zoals in de gouden Obama-jaren. ISIS was wel zo gewillig hun troepenverplaatsing te motiveren door her en der hun kop boven de woestijnstenen te steken.
Komt daar bovenop dan nog de opstand in het al-Hol kamp, waar ISIS ongegeneerd “strijders” ronselt… De Asayish militie, onder de leiding van de Koerden, hebben een aantal gearresteerd. In onderstaande video van maandag ll. ziet u talrijke voertuigen die het al-Hol kamp binnenrijden bij het begin van de veiligheidsoperatie.
Hoeveel er intussen vrij en vrolijk rondlopen – met een “u mag vertrekken”-pasje of gewoon met een “ik ben ermee weg”-groet is niet bekend. Nu de VSA weer een legitiem alibi hebben voor hun aanwezigheid in Syrië, kunnen ze voluit gaan. En niet uitsluitend ten oosten van de Eufraat. De Koerden passen daar wel op de winkel. het is wachten op een volgende gifgasalibi om het regeringsgrondgebied te kunnen bombarderen.
Het is al langer een bekend gegeven dat de VSA proberen de terroristen in Idlib – HTS & soortgenoten – een blanco strafblad te verstrekken. In Idlib zit het neusje van de terroristische zalm verzameld. Quasi dagelijks dagen de terroristen het Syrische en Russische leger uit. Wat vroeger quasi onmogelijk leek, gebeurt nu wel: lange afstandsraketten worden afgeschoten op de Russische Hmeimim luchtmachtbasis. Enkele rebellenleiders in W-Daraa gaven zich over aan het Syrische leger – willen niet tussen hamer en aambeeld zitten als de toestand escaleert.
De Amerikaanse zender PBS (Frontline) sprak met al-Julani (of al-Jolani, al-Gulani) de beruchte leider van al-Qaeda, alias al-Nusra, alias HTS in Syrië. Hij benadrukte dat hij geen gevaar vormt voor het Westen. Natuurlijk is hij dat niet – niet nu, niet daar – tenslotte zou het al te dom zijn te bijten in de hand die hem voedt. Het is pas als zijn manschappen hier asiel krijgen dat ze gevaarlijk worden omdat wij ons niet aanpassen aan de shariawetten. We verwijzen graag naar vorige bijdragen over al-Julani: https://www.golfbrekers.be/quo-vadis-syria-107/
Martin Smith, journalist van PBS, maakte het al-Julani wel heel gemakkelijk. Waar hij met een grote bocht omheen trok was dat “de VN vastgesteld hebben dat meisjes, jonger dan 10, uitgehuwelijkt worden in Idlib” en dat “meisjes, die op (zeer) jonge leeftijd uitgehuwelijkt worden niet kunnen zwanger worden”… Een passende vraag zou geweest zijn: “Hoe kunt u verkrachting en seksslavernij goed praten?” Maar neen, de nadruk lag bij de tot inkeer gekomen “gematigde rebel” al-Julani, die zijn struikelbaard ingekort had om representabel over te komen in afwachting van zijn rehabilitatie. We verwijzen nogmaals naar b.g. vorige bijdragen.
Kevork Almassian (Syriër van Armeense oorsprong) geeft toelichting:
In de woestijn van Homs zat er pakweg een jaar geleden een ondergedoken ISIS-cel concentreerd op één plaats, niet zo heel ver weg van Palmyra. De kaarten toonden dit duidelijk aan. Nu zitten ze verspreid op verschillende plaatsen in de provincies Hama, Homs tot in Deir Ezzor. (zie plaatsen op onderstaande video, tijdbalk 1’32” ).
Zij worden bevoorraad met materiaal en mankrachten vanuit het Amerikaanse al-Rukban-kamp op de Syrisch-Jordaanse grens. En zij vallen voortdurend burgers en militairen aan. Ontvoeringen leveren geld op waarmee ze wapens en bevoorrading kunnen aanschaffen. De hierbij horende video werd al verwijderd door YT vooraleer we deze konden plaatsen. De censuurduivel werkt steeds sneller…
Het Syrische leger, gesteund door de Russische luchtmacht gaan actief op zoek naar ISIS-cellen:
Erdogan voelt zich zwaar op zijn tenen getrapt sinds de Russische en Syrische luchtmacht de oliesmokkel naar Turkije op de korrel nemen. En dat mag u letterlijk interpreteren. Honderden tankwagens met gestolen olie werden de laatste weken op reusachtige parkeerplaatsen bestookt met als resultaat één grote fakkel: als Syrië geen gebruik mag maken van de eigen olie… dan Turkije zeker niet.
Erdogan vraagt nu de steun van het Westen “om een einde te maken aan de oorlog in Syrië”. Hij heeft daar zo zijn eigen idee over. Toen Trump de Amerikaanse legertroepen het bevel gaf zich terug te trekken van de noordelijke grens, gaf hij Erdogan vrij spel. Deze werd zo overmoedig dat hij zelfs, nadat hij de noordelijke grensstreek bezet en de Koerden verdreven had, aanbood door te stoten tot helemaal tegen de Iraakse grens, tot de oliebronnen, die intussen door de VSA “beschermd” worden. Hij noemt zijn land een “stabiliserende kracht die de democratie verdedigt”… Hij is behoorlijk boos op het Syrische leger omdat deze op Syrisch grondgebied haar belangen en volk verdedigt. Hij stelt dat de verstandigste oplossing zou zijn dat het Westen zich achter Turkije schaart “om deel uit te maken van de oplossing met een minimum kostprijs en een maximum aan rendement”. Zo spreken democratische leiders over oorlog, over mensenlevens, als pionnen op een schaakbord.
Zoals in quasi elke Quo Vadis, tonen we beelden van Israëlische raketten op Syrisch grondgebied. In de nacht van woensdag op donderdag, om 00.56 u vuurde Israël raketten, van over het Libanese grondgebied, naar de regio rondom Damascus. De meesten werden door de Syrische luchtafweer neergehaald. Vier Syrische soldaten zouden gekwetst geworden zijn. Aanzienlijke schade.
Eergisteren bereikte een Iraanse tanker eindelijk Banyas met 1 miljoen barrels olie. Hij werd begeleid door een Russische destroyer om te voorkomen dat deze door de VSA zou geënterd of door Israël zou aangevallen worden. In Banyas bevindt zich een terminal en een raffinaderij. De olie werd sinds geruime tijd gerantsoeneerd en is broodnodig.
De Syrische permanente vertegenwoordiger bij de VN, Bassam Sabbagh, deed nogmaals een oproep om de Westerse unilateraal opgelegde sancties, die de bevolking de basisnoden ontzeggen, te beëindigen. En vroeg nogmaals hulp om landmijnen op te sporen en onschadelijk te maken. (…)
Intussen ontving de van corona herstelde president Assad een Russische delegatie onder de leiding van Alexander Lavrentiev, de vertegenwoordiger voor Syrië van president Poetin. Op de agenda: belangen die beide landen aangaan, intensifiëring van werk en inzet om de moeilijkheden, veroorzaakt door de Westerse sancties, het hoofd te bieden. Ook in de VN- Veiligheidsraad liet de Russische vice-vertegenwoordiger, Dmitry Poliansky, niet na te wijzen op de dubieuze rol van de OPCW – of enige andere internationale organisatie – die hun organisatie misbruiken om landen te straffen die het wagen zich tegen de westerse politiek te verzetten… door middel van ongefundeerde beschuldigingen van het gebruik van chemische wapens: “Elk land kan in een situatie zoals Syrië belanden als het Westen beslist een chemisch-wapens-dossier te gebruiken als drukmiddel.” Hij bevestigde dat het grootste gedeelte van de zgn. “bewijzen”, terug te voeren zijn op vervalsing, manipulatie en interne inbreuken, zoals onderzoek naar de beschuldigingen van chemisch wapengebruik in Khan Sheikhoun (april 2017) en Doema (april 2018) aantoonden. Getuigenissen van voormalige werknemers van de organisatie hebben het bewijs geleverd van vervalsing van de conclusies vervat in het verslag van de onderzoekscommissie – dit onder druk van westerse landen. (…)
Ook Iran bevestigde nogmaals de blijvende steun aan Syrië.
De Syrische Rode Halve Maan doet zijn best, waarschuwt kinderen voor het gevaar van landmijnen, helpt gehandicapte kinderen hun leven weer op te nemen en geeft hulp bij de herstelling van noodzakelijke infrastructuurwerken en voorzieningen:
Afsluitend deze beelden uit Pater Daniëls tweede thuis, het klooster Mar Yakub, Pasen 2016: