Buigen tot je een kromme rug hebt
Ach, wisten we dat niet al lang?
Waarom nog de klassieken lezen? vroeg Italo Calvino zich een halve eeuw geleden af. Die vraag wordt nu niet meer gesteld wegens te elitair en te discriminatoir, maar ik moest er deze namiddag aan denken. Ja, waarom inderdaad?
Misschien hebben sommige lezers het défilé gadegeslagen dat ze elk jaar in Brussel organiseren de éénentwintigste juli. Dan zullen zij ongetwijfeld enkele vertegenwoordigers van een republikeinse partij hebben gezien, die nederig naast hun vorst stonden of zaten. Blijkbaar kun je een derde van de kiezers achter je krijgen met een republikeins programma, en kort daarop door het stof kruipen voor de eerste de beste citoyen Coburg.
Au fond is dit niets speciaals. Jean de La Bruyère wist dat al. En hij mag dan geen klassieke auteur zijn zoals Calvino het bedoelde, geen Griek of Romein, maar hij schreef zijn «Les Caractères» in 1698, en wordt nog altijd gedrukt. Dus toch een beetje klassiek.
Wat lezen we bij hem in het hoofdstuk «De la Cour et des Grands»?
Il n’y a rien qui enlaidisse certains courtisans comme la présence du prince: à peine les puis-je reconnaître à leurs visages; leurs traits sont altérés, et leur contenance est avilie.
Niets kan zekere paladijnen er zo slecht laten uitzien, als de aanwezigheid van de vorst. Nauwelijks kan ik ze van gezicht nog herkennen. Hun trekken zijn veranderd en hun houding is er een van zelfvernedering.
Zij inderdaad kunnen de klassieken beter niet lezen.
Marc Vanfraechem,
Met dank geleend bij Doorbraak.
Beeldmateriaal bij TVL: Willy Claes: “Wat blijft er over van hun separatistische theorieën?”
Geachte redactie,
Bij het zien van deze foto kan ik echt niet laten een reactie te plaatsen uit eigen ervaring. Jaren geleden toen het Vlaams Belang nog 6 verkozenen had (waaronder ik zelf) in de gemeenteraad van Brasschaat kregen wij een uitnodiging voor een militair defilé in het park van Brasschaat. Overloper verrader Luc Sevenhans die toen nog fractievoorzitter was van de Vlaams Belang fractie had zeer goede contacten met hogere militairen en de militaire gemeenschap in Brasschaat. Hij riep zijn fractiegenoten op om zoveel mogelijk aanwezig te zijn op dit gebeuren. Luc en ik waren de enige VB aanwezigen. We zaten op de tribune tussen enkele generaals en kolonels met nog andere gemeenteraadsleden. Toen op het einde de Brabançonne gespeeld werd ging Luc recht staan, na enkele porren in mijn rug van een geüniformeerde ben ik dan ook gaan recht staan. Achteraf toen alles voorbij was kwam Jan Jambon (die toen nog niet verkozen was in Brasschaat) naar mij, en vroeg ” wat voor Vlamingen wij eigenlijk waren, rechtstaan tijdens de Brabançonne”. Ik antwoordde “dat Luc vrijwillig was rechtgestaan, en ik wat porren in mijn rug kreeg om recht te staan”. Zoals geweten is Luc achteraf overgelopen naar N-VA, hij is toen waarschijnlijk recht gestaan om Jambon te overtuigen dat hij slaafs genoeg was om later N-VA te vervoegen. Nu zoveel jaar later Jambon met de Fluppe op 1 foto tijden den defilé, waarschijnlijk heeft hij dat niet voor mogelijk gehouden de dag dat hij mij die vraag stelde. Graag zou ik nu Jambon eens tegenkomen en hem confronteren met zijn uitspraak van toen. Maar aangezien ik niet meer in Brasschaat woon zal de kans klein zijn
Als je een jaartje geduld hebt, dan kan je hem volgend jaar bij de défilé eens aanspreken…
Het deed natuurlijk wel eigenaardig om die N-VA-kopstukken op de tribune te zien staan doch… gedenk maar eens Jullie “legertijd”: Hoezeer men ook een hekel kon hebben aan vele “gegradueerden”… TOCH bracht men de rechterhand aan de béret.
Volkomen NORMAAL hoor, want, men groette NIET de persoon maar wél de RANG.
Hetzelfde deed zich voor op 21 juli: Als minister in de federale regering (en ook Bracke als voorzitter) kon men niks anders dan aanwezig te zijn in verband met hun functie. 🙁
Boer Zwa èn kabouter Plop konden dat wél, èn zij deden dit dan ook.
… een acute aanval van Vlaamse griep had ook gekund! Dat Bracke daar staat, och, we verwachten niks anders. Maar uitgerekend Jambon en Vandeput? Hun palmares eens bekeken? Gefundenes Fressen voor Willy Claes!
ik mocht op m’n kamer blijven in Aarlen 1968 ,nooit geweten waarom,maar wel vermoedens,lid van VU in die tijd !!!
Waart ge op de défilé ook niet welkom?
neen,maar nooit spijt van gehad !
Och, toen Jantje nog Vlaming was wou hij een Republiek.
Onder een Republiek zijn alle mensen gelijk.
Maar onder een koning? ‘t Zijn tirannen.
Ze zuigen ‘t arme volk uit.
En ‘t volk, wij dus, buigt de nek onder ‘t juk.
Maar bij ‘t zien van de koning sloeg bij Jantje de angst in de broek.
Beseft nu dat hij zich in zijn bedoelingen heeft vergist.
En wordt nu door de staat betaald om ‘t volk daarover in te lichten.
De term Paladijn bewijst deze verraders een eer die hun niet toekomst.
Over de betekenis van de Paladijn :
https://nl.wikipedia.org/wiki/Paladijn
Ik citeer uit het voormelde bruggetje :
“Paladijn is een term die later wellicht werd gebruikt voor een lid van de twaalfkoppige paleiswacht van keizer Karel de Grote. Deze paladijnen stonden bekend als voorbeeld van ridderlijkheid en hoffelijkheid.(=einde citaat).
Gezien de vroegere betekenissen van de Paladijn, en zeker in het Oude Rome, is het duidelijk dat deze niet van toepassing zijn op dit “zootje…”.
Het gaat hier gewoon om “verraders en collaborateurs” die laf kruipen voor de belgische bezetter. Lafheid en verraad gaan hier dan ook hand in hand.
Dit blijkt ook uit de reactie van Walter F. over Luc Sevenhans.
Een dergelijke lafheid en verraad gebeuren niet zo maar van vandaag op morgen. Gewoonlijk gaat daar een geschiedenis aan vooraf.
Een voorgeschiedenis die dan eindigt met omkoping of chantage, met één of andere vervelende zaak.
Dit is een methode die zo oud is als de straat.
In een corrupt en crimineel systeem zoals de belgische artificiële constructie ook is, kan je niets anders verwachten.
De vraag is dan ook : “Waarmee hebben ze de N-BA kopstukken bij hun “kl…..?”
Gezien de resultaten, moet het wel ” een schokkend dossier ” zijn.
Breekt onze mond niet open over Luc Sevenhans. Inderdaad gebeurde dat niet van vandaag op morgen. Zodra hij nattigheid voelde over een verkiesbare plaats is hij eieren voor zijn geld gaan kiezen. Tegenwringen in het VB. Verongelijking. Verontwaardiging. Enfin, heel de paternoster van een gestuurd voorbereid ontslag. Alle kansen die hij gekregen heeft en geld dat hij door de partij verdiend heeft waren eensklaps verdwenen. We kennen er zo nog. En na een ontluizingsperiode werd hij van alle zonden witgewassen aanvaard in de N-BA-rangen. Terzijde: zijn kwaliteiten en zogezegde kennis van en in het leger was en is vèr overroepen. Als ik op een podium ga staan, wil dat nog niet zeggen dat ik de Ronde van Frankrijk gewonnen heb! Zelfs niet als ik een half uur goed kan trappen op een hometrainer.
Was Sevenhans ook niet de mol die werkte voor de USA ambassade in Brussel?.
http://www.express.be/joker/nl/platdujour/was-gerolf-annemans-de-mol/139862.htm
Niet iedereen wordt zo maar gecontacteerd en gerekruteerd door de ambassade van de USA ( en door welke dienst dan binnen de ambassade??).
Men moet immers “betrouwbaar” zijn, of gechanteerd kunnen worden.
Als men bovendien als Vlaams Blok lid, kind aan huize is bij het leger, en zeker bij hogere officieren…(zie de reactie van Walter F.) terwijl de partij in een “cordon sanitaire ” geplaatst is, dan is er str… aan de knikker.
Als men optreedt als verrader, dan is de volgende stap dat men door zijn zetbazen wordt afgedreigd.
Achter Sevenhans gaat dan ook heel wat meer schuil dan men op het eerste zicht wel zou kunnen denken.
Wat hij gedaan heeft binnen het VB zal hij nu verder doen binnen de N-BA, zoals tientallen anderen.
Het feit dat hij, volgens het bruggetje , goed met De Crem bevriend is.. zegt ook al veel.
In feite is er hier een gans netwerk van verraders actief binnen de diverse partijen, in dienst van Vlaams vreemde en vijandige belangen.
Verraders & spionnen die omgekocht zijn of gechanteerd worden met corruptie- en/of zedendossiers.
Sevenhans is dus heel wat meer dan een “loutere kazakkendraaier”, omwille van een “plaatsje”.
Hij is ten andere niet de enige. Op een bepaald ogenblik heb ik iemand gewaarschuwd over deze praktijken..maar zonder gevolg.
Over politici valt veel te zeggen. In eigen rangen en daarbuiten.
Voor alle duidelijkheid : ik ben trouw aan de beginselen van Karel Dillen maar van anderen heb ik ervaren dat een vet varken niet weet dat een mager honger heeft. Ik wil maar zeggen dat een zorgeloos leven in de praatbarak ervoor zorgt dat ze niet altijd met beide voeten op de grond staan, gaan zweven en niet beseffen hoe militanten voor hen de weg kunnen effenen. Die militanten vragen geen dank maar ook geen hooghartigheid.
Zo werd mij ooit gevraagd om als vrijwilliger een handje toe te steken op een receptie te Antwerpen. Het was de eerste en laatste keer.
Op de receptie ging ik braaf met de toastjes rond tot ik bij vier kopstukken van de partij kwam, die in gesprek waren. Dat was geen apart geval alle aanwezigen waren met elkaar in gesprek. Toen ik de toastjes aanbood werd ik met een hooghartig handje weggewuifd. Ik heb geen gevolg gegeven aan mijn eerste opwelling om de toastjes over hun kop te kappen, heb er nog spijt van, maar heb mijn plateau netjes op de tafel gezet en heb de receptie verlaten.