Gedicht van Wouter van Doorn, voorgedragen in de kerk:
Je hart was te groot, en wij zijn te klein allemaal! Zo onogelijk klein als een kogeltje is.
Er tellen er twaalf zo in dertien geweren Waar de staat zijn wraak mee stilt. Er tellen er twaalf zo in dertien geweren, En toch van die twaalf schiet de dertiende raak. Die de staat in zijn laders niet legt… – Die leggen wij zelf, Wij die je volgen.
Je hart was zo groot, Borms, en je geest was zo trouw… Je hart was het Belgisch salvo te groot. Het schot van ons, het schot van Vlaanderen dat zoveel diepere wonden boort, slechts dat schot schoot jou dood.
En nog niet dat schot elke dag naar je paal. Jij was te groot, Borms, hun salvo alleen kon jou niet treffen. Ze schoten met twaalven maar hun staatsdecoratie Scherp in je hart – net zo vurig rood als het lint dat je verdiende. Maar wij, de onzalige dertiende, wij schieten met lood.
En o.a. dit Marialied werd gezongen door het koor:
1. ‘Beloken’ is het voltooid deelwoord van het werkwoord ‘beluiken‘: (af)sluiten. Met Beloken Pasen wordt de paasweek (‘het paasoctaaf’, acht dagen vanaf Pasen) afgesloten.
2. In het Jubeljaar 2000 riep paus Johannes Paulus II deze dag uit tot Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid.
3. In het Latijn heet Beloken Pasen Dominica in albis (zondag in het wit), een verwijzing naar witte doopkleren van de doopleerlingen. Vroeger droegen christenen die op de paasnacht waren gedoopt acht dagen lang een wit kleed, symbool van hun nieuwe geboorte. In Duitsland wordt Beloken Pasen daarom vaak Witte Zondag genoemd.
4. In het Engels luidt het Quasimodogeniti Sunday, letterlijk: Zoals pasgeborenen. Dit is een verwijzing naar de eerste woorden van de bijbeltekst:
Weest als pasgeboren kinderen begerig naar de geestelijke, onvervalste melk, die u wasdom zal schenken ter zaligheid. Gij hebt immers al geproefd van de zoetheid des Heren. (1 Petrus 2,2-3).
5. De klokkenluider van Notre Dame uit het gelijknamige boek van Victor Hugo krijgt de naam Quasimodo omdat hij op Beloken Pasen te vondeling is gelegd.
6. J.S. Bach schreef voor Beloken Pasen de cantate Halt im Gedächtnis Jesum Christ (luister hieronder).
7. In de bijhorende evangelietekst (Joh 20, 19-31) lezen we dat een week na Pasen ook de apostel Thomas zijn intussen spreekwoordelijke scepsis laat varen – door Caravaggio zo aanschouwelijk verbeeld in De Ongelovige Thomas. Jezus’ antwoord luidt ietwat laconiek:
Omdat ge mij gezien hebt gelooft ge? Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben. (Joh 20,29)
“Dat is zelfmoord uit angst voor de dood… We vernietigen onze industrie om de Russen te straffen. Maar daarna kunnen we niet meer produceren. We maken ons land helemaal kapot.”
Beatrix von Storch, lid van de Bundestag voor de AfD
Bij het schrijven van het vorige artikel, kwam ons Brahms Wiegelied in herinnering. Lang geleden werden we gekozen (… in die tijd hadden we een mooie stem) om het tijdens een schoolfeest te zingen. Al past bij de uitvoering van Esther Valentin enige bescheidenheid van onze kant. Geniet ervan…
De Nederlandse tekst, die wij geleerd hebben, kennen we na al die jaren nog steeds; er zijn ook andere teksten in omloop (geweest?):
Goede avond, goede nacht. Slaap rustig en zacht. Van het spelen zo moe. Sluit uw oogjes nu toe. Morgenvroeg, wil de Heer, wekt uw moeke u weer. Morgenvroeg, wil de Heer, wekt uw moeke u weer.
Goede avond, goede nacht. Uw engel houdt wacht. Hij staat aan uw zij, uw droom maakt hij blij. Uwe rust maakt hij zoet, slaap met vrolijk gemoed. Uwe rust maakt hij zoet, slaap met vrolijk gemoed.
U kent of herinnert zich het gebruik: vijf minuutjes lezen aan het bedje van je kind. Samen genieten en weten dat deze kostbare tijd nooit meer terug komt. Enkele minuten dichtbij je kind dat veel te snel groot zal worden…
We moesten daaraan terugdenken toen we vernamen dat er – in de VSA – een boek gepubliceerd werd om de peuter, de kleuter, voor te bereiden op een nieuwe wereld, een wereld waarin een kind een wegwerpproduct is. We hebben het over het boek What’s an Abortion, Anyway? (‘Wat stelt een abortus eigenlijk voor?’). Het is uitgebracht door twee queer abortus-instructeurs/instructrices (?) of -‘doula’s’. De illustratrice – Mar – gebruikt “zij/hen” voornaamwoorden en identificeert zich als “bruine genderqueer,” terwijl de schrijfster, Carly Manes, meer dan tweeduizend vrouwen geholpen heeft om een abortus te ondergaan. Het boek is bedoeld om abortus bij kinderen, die nog niet zo heel lang geleden aan de abortusrage ontsnapt zijn, samen met de keuze van geslachtenalfabet bekend en aanvaardbaar te maken. Mama en papa bestaan niet meer. Ze zijn geslachtloze ouders geworden.
Bij de reclame van het boek kan u het volgende vernemen:
“We believe in building a world for kids and adults where abortion is normalized as another outcome of pregnancy just like miscarriage and birth…”
“Wij geloven in de schepping van een wereld voor kinderen en volwassenen waar abortus gezien wordt als een ander einde van een zwangerschap, zoals een miskraam of een bevalling…”
Het boek zou moeten te vinden zijn in bibliotheken en daar waar jonge kinderen verblijven. In peuter-, kleutertuinen, lagere scholen?
En ja, hoor, zelfs een feestje mag niet ontbreken. Het Amerikaanse babyshower – de feestelijke viering van een zwangerschap – heeft een concurrent, dat de abortus viert met taart, hapjes, alcohol en dans. Zonder kadootjes voor het kindje, dat niet mocht leven.
Neem nota van de woke-taal: vrouwen worden “people”… mensen. Zwanger zijn wordt “growing a pregnancy”, de groei van een zwangerschap. Een abortus wordt een “special procedure to remove the pregnancy”… een speciale procedure om de zwangerschap te verwijderen. Ze gebruiken dezelfde terminologie als op de gebruiksaanwijzing van een vernietigingsmiddel van houtaantastende insecten of zwammen.
Een verhaaltje voor het slapen gaan of een wakkere nachtmerrie???
U kent het spreekwoord. Het debat tussen de Franse presidentskandidaten Marine Le Pen en Emmanuel Macon werpt zijn schaduw tot in Vlaanderen. Niet dat we de inzet van het debat willen vergelijken, maar wel de manier waarop de zgz. democratische politiek en de poco media in het land b met tegenstanders omgaan. Het fameuze cordon sanitaire, nietwaar? Enfant terrible Georges-Louis Bouchez maalde er niet om en moet nu spitsroeden lopen.
“Ik begrijp heel goed waarom u voor Macron bent”, riposteerde Van Grieken. “Mocht je een kindje maken met Paul Magnette, dan zou je Macron krijgen. Het slechtste van de MR gecombineerd met het slechtste van de PS. De MR, die meer Europese Unie wil en mensen langer wil doen werken, gecombineerd met de PS die meer belastingen wil, meer staatsschuld, meer islamisering en meer vervreemding. U bent een globalist, ik ben een nationalist. Een natie moet baas zijn over bepaalde aspecten. 23 jaar lang hebben liberalen ons uitgelachen. En wat nu? We hebben niets meer in handen. Alles werd uitverkocht.”
“Oekraïne is als een actrice in een Duitse film voor volwassenen*, bereid eender welk nummer aan eender welke kant te aanvaarden.”
Acteur, komiek, tv-ster Zelensky (september 2016) in een parodie over de toenmalige president Janukovitsj, Kiev burgemeester Klitsjko, die hij een “bedelaar” noemde.
*pornofilm
Bron: Duitse versie van Wikipedia – in de Nederlandse versie ontbreekt dit detail.
