Muilezelcensuur
Verkiezingsfraude in de VSA? Geen thema in het Nederlandse parlement. Trump is weg, laat hem weg. Opgeruimd staat netjes.
Helemaal volgens de kop-in-kas-retoriek “niets gezien, niets gehoord, niets aan de hand”. Stel u nu even voor dat dit thema opduikt bij – bij voorbeeld – presidentsverkiezingen in Hongarije, in Rusland, ergens in Zuid-Amerika of in beschaafd Zwart-Afrika… hoe zouden de Nederlanders, met hun belerend vingertje, dan gereageerd hebben?
Thierry Baudet verwijst naar de documentaire “2000 Mules“, een film die door YouTube en zowat alle andere streaming en filmdiensten gecensureerd werd.
Hier kan u de demo bekijken: https://www.2000mules.com/
En na enig opzoekwerk vonden wij de mogelijkheid de film on line te bekijken en te downloaden: klik hier: https://streamnow.club/en/movie/933554/2000-mules…. of dat dachten wij te kunnen doen. Quod non. Ook deze verbinding werd door de internetscherprechters onmogelijk gemaakt.
We hebben verschillende streaming & media-diensten geprobeerd – zelfs via Fox is contact maken onmogelijk.
Waarmee we bij de vraag terecht komen: als er zo veel moeite gedaan wordt, als er zo veel gecensureerd wordt, wat wordt er hier verborgen gehouden, wat mogen we niet weten???
Wikipedia weet naar eigen zeggen waarom:
2000 Mules is a 2022 American political film by Dinesh D’Souza that falsely[2][3][4] alleges Democrat-aligned individuals, or “mules,” were paid by unnamed nonprofit organizations to illegally collect and deposit ballots into drop boxes in Arizona, Georgia, Michigan, Pennsylvania, and Wisconsin during the 2020 presidential election.
According to the Associated Press, the film relies on “faulty assumptions, anonymous accounts and improper analysis of cellphone location data” provided by True the Vote, a conservative vote-monitoring organization[4] that National Public Radio (NPR) found “made multiple misleading or false claims about its work”.[5] D’Souza asserted as many as 400,000 ballots may have been involved, “more than enough to tip the balance in the 2020 presidential election”, though True the Vote did not allege any of the ballots were illegal.[2]
In het Nederlands: “2000 Mules is een 2022 Amerikaanse politieke film van Dinesh D’Souza die suggereert dat Democratisch-gesitueerde individu’s (or muilezels, lastdieren) betaald werden door een niet genoemde non-profit organisatie om de verkiezingen te vervalsen….”
En opdat u niet op het verkeerde Republikeins-rechtse Trumpbeen zou geplaatst worden, hebben de poco media en politici beslist u deze dwaalweg te besparen door simpelweg deze informatie te verbannen naar de censuurkerker, de spreuk indachtig: “Laat het denken over aan de paarden, die hebben een groter hoofd”.
Best even nadenken bij EU-uitbreiding
Willen we Oekraïne, hét armste land van Europa, met schokkende corruptiecijfers, erbij nemen om de VSA en diens EU-vazal te plezieren? Betalen we nog niet genoeg belastingen? Is dit wat de Great Reset voor ons in petto heeft?… Allemaal even arm???
Zelfs Roemenië heeft een BNP dat 5 x hoger ligt dan dat van Oekraïne.
Ingedeeld in kleuren zoals zichtbaar op de kaart, rechts in beeld:
Op de wereldranglijst staat Oekraïne zelfs achter o.a. Tunesië, Egypte, Jordanië, Jamaïca… op plaats 112 van de 190 met 51% van het wereldgemiddelde.
| 112 | Ukraine | $8,699 | $2,521 | 51% |
In de corruptiecijfers behaalde Oekraïne in 2021 plaats 122 van de 180 na o.a. Algerije, Egypte, Zambia…
We realiseren ons niet hoe groots China de zaken aanpakt
EU-masochisme
Hoe lang nog eer de bevolking protesteert tegen de EU, de regering, tegen de verplichte solidariteit met Oekraïne? Toen Turkije N-Cyprus en N-Syrië binnenviel en bezette, nog steeds bezet houdt, Israël de Syrische Golanhoogte bezette en annexeerde, de VSA Oost-Syrië de facto onder hun bestuur plaatsten… welke sancties werden toen opgelegd?
Ecologie en energie: verbonden vaten?
U heeft wellicht de beelden gezien van vissersboten die plastic afval in hun netten vinden en vervolgens aan land brengen. Zeker een mooi initiatief maar realistisch gezien blijft het een druppel op een hete plaat.
Een startend bedrijf dat waterstoftechnologie ontwikkelt, H2-Industries, ging een samenwerking aan met maritieme architecten, Technolog Services, en heeft een nieuw scheepsconcept voor ogen dat plastic afval uit de oceanen oppikt en het vervolgens omzet in waterstof.
Het schip zou waarschijnlijk een lengte hebben van ca. 149 m – de exacte afmetingen moeten nog bepaald worden, rekening houdend met de vrachtcapaciteit. Het schip zou zich met een snelheid van 4 knopen (ca. 7 km/u) voortbewegen met achteraan twee kleinere boten, waartussen een net gespannen wordt die de plastic afval verzamelt zowel vanop de oppervlakte als op een diepte van ca. 9 m. Het schip zou een open boeg hebben om de afval via een loopband naar de vrachtruimte op te vangen. Vervolgens zou het plastic afval dan omgezet worden in waterstof d.m.v. een thermolyse-proces dat H2-Industries voor fabrieken aan land ontwikkelt.
Van elke 600 kg afval zou er naar schatting 100 kg waterstof geproduceerd kunnen worden, vervolgens opgeslagen in een zgn. “liquid organic hydrogen carrier”, (LOHCs), vloeibare organische waterstofdragers, organische verbindingen die waterstof door een chemische reactie kunnen opnemen en weer uitscheiden. Bijgevolg kunnen deze als voorraadtanks voor waterstof ingezet worden. Deze tanks in de vorm van 20 ft. containers kunnen met de eigen scheepskraan dan op kleinere vaartuigen overgeheveld worden waarna deze laatste naar een loskade aan land kunnen varen.
Het moederschip zou varen op elektrische motoren die gebruik maken van de waterstofvloeistof, LOHC, die aan boord geproduceerd en gebruikt wordt als elektriciteit.
Eén duidelijk probleem dat zich stelt is de hoeveelheid plastic afval die opgevist kan worden. Het schip zou 600 kg per uur kunnen omzetten in naar schatting 100 kg waterstof. Maar dan moet er wel voldoende opvisbare plastic voor handen zijn. Volgens het concept zou elk schip gedurende een jaar op een bepaalde locatie ingezet worden en nadien doorvaren naar een volgende afval-vindplaats. De bouw van zo’n schip zou ca. 24 maanden duren. Maar eerst moeten er nog investeerders gevonden worden.
H2-Industries is alvast begonnen in Port-Saïd, Egypte, met een afvalcocktail: plastic, smurrie uit de riolen en afkomstig van de landbouw.
Meer details: https://www.maritime-executive.com/article/proposed-ship-would-create-hydrogen-fuel-by-collecting-ocean-plastics
Omvolking leidt tot Great Reset
Maritiem verleden en heden
Bij het bekijken van onderstaande video moesten we terugdenken aan een kleine gebeurtenis die nergens in de geschiedenis van het maritiem verleden van dit onzalige land terug te vinden is. Ons kantoor bevond zich in de Antwerpse haven en wij deden zaken met de rederij CMB / AMI. Toen de koning een bezoek bracht, was het alle hens aan dek. Ook bij een in het Leopolddok (K 210/212) aangemeerde “Congoboot” (Congo bleef Congo, Zaïre was in de volksmond niet gebruikelijk), die er alles behalve fraai uitzag: één grote roestbak. Dan maar snel een oplossing bedacht: de boot moest en zou een likje verf krijgen, een haastwerkje om de roestplekken te bedekken, zodat de koning een goede indruk zou krijgen… Door het ontbreken van tijd en/of middelen kon de opknapbeurt niet voor het hele schip gebeuren… dan maar aan één kant, de kant van de kaai waar het schip aangemeerd lag. Zo geschiedde… echter… wie had kunnen vermoeden dat de koning het schip, met de zichtbare roestbakzijde, van de overkant van het dok zou te zien krijgen (onpare kaainummers)… Alle moeite voor niets. Nog jaren later werden er grappen over gemaakt… We gaan ze niet herhalen vermits we dan een klacht wegens racisme aan onze broek riskeren.
In het licht van de geschiedenis van CMB (of hier vindt u een compacte versie in het Nederlands), is het onderstaande krantenartikel interessant:
De clash van de maritieme miljonairs: wie wordt de baas van de Antwerpse rederij Euronav?
Al weken speelt zich in het Belgicagebouw op het Antwerpse Zuid een machtsstrijd af die niet zou misstaan in een Netflixfeuilleton. De hoofdrolspelers: de familie Saverys van rederij CMB in de ene hoek, de Noorse miljardair John Frederiksen en Euronav-CEO Hugo De Stoop in de andere. De inzet: het roer van de Antwerpse olietankerrederij Euronav. De clash van de maritieme miljonairs: wie wordt de baas van de Antwerpse rederij Euronav? (Antwerpen) | Gazet van Antwerpen (gva.be)
Een korte analyse van KBC:
Vlaamse geschiedenis, religie en cultuur in Geel
Dimpna was de dochter van een heidense Ierse koning en een christelijke moeder van grote schoonheid. Haar moeder liet Dimpna in het geheim dopen door haar biechtvader Gerebernus. Toen het meisje nog een kind was, stierf haar moeder. Haar vader is radeloos en zoekt naarstig naar een nieuwe echtgenote, maar niemand kan de plaats van zijn overleden vrouw innemen. Als laatste wil hij zijn dochter dwingen met hem te trouwen. Dimpna vlucht daarop met Gerebernus naar het vasteland van Europa. Ze komen in de Lage Landen terecht en vestigen zich in de bossen in de Kempen. Hier leven beiden als kluizenaars en zorgen voor de armen en behoeftigen. Haar vader is hen achtervolgd en na enkele jaren vindt hij beiden in hun kluizenaarsverblijf. Wederom dwingt hij Dimpna om met hem te trouwen en haar biechtvader moet het huwelijk sluiten, maar hun antwoord is een duidelijk neen. Hierop ontsteekt haar vader in razernij, onthoofdt zelf zijn dochter en laat Gerebernus door zijn dienaren onthoofden. Lees meer…
Geschiedenis van de Ommegang
De Sint-Dimpna Ommegang, een van oorsprong religieuze processie om de Heilige Dimpna te herdenken, kent al een lange geschiedenis.
Cultureel erfgoed
In 1900 liep de eerste praalstoet uit om 1300 jaar Dimpna op een grootse manier te herdenken. In 1925 loopt opnieuw een historische praalstoet uit en in dat jaar beslist men om deze elke 25 jaar opnieuw te organiseren. De stoet krijgt een sterk religieus karakter en de processie wordt in de stoet opgenomen. Bij de jubelfeesten van 1950 spreekt men voor het eerst van een ‘Ommegang’ en vanaf 1951 trekt er zelfs twee maal per jaar een verkorte versie van de Ommegang als Sint-Dimpnaprocessie door te straten. De maatschappij verandert echter, het geloof krijgt een meer bescheiden plaats in de samenleving. Vanaf 1968 worden de tweejaarlijkse processies afgeschaft.
Megagebeurtenis
Het jaar 1975 is een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van de Sint-Dimpna Ommegang. In de stoet staan vanaf nu de legende van Sint-Dimpna, de geschiedenis van Geel en de gezinsverpleging centraal terwijl het godsdienstige meer naar de achtergrond verdwijnt. Deze editie was zo een groot succes, dat men in 1976 het Sint-Dimpnacomité opricht en besluit dat de Ommegang een vijfjaarlijkse traditie moet worden. In de daaropvolgende edities (1980 tot en met 2000) wordt de Ommegang verder uitgebouwd tot ‘megagebeurtenis’ met een groeiende aandacht voor kostuums, choreografie en muzikale omkadering.
Dimpnadagen
In 2005 worden de ‘Dimpnadagen’ boven de doopvont gehouden. Zij omvatten alle activiteiten die in dat Dimpnajaar ter ere van de Geelse patroonheilige georganiseerd worden. De Ommegang wordt omgevormd naar een historische processie waar zelfs de bisschop van Antwerpen in mee loopt. Voor het eerst wordt ook een heus totaalspektakel georganiseerd dat de legende van Sint-Dimpna en de geschiedenis van Geel evoceert: GheelaMania. De Dimpnadagen krijgen een vervolg in 2010 en 2015 en groeien uit tot het grootste gemeenschapsvormende project van de stad Geel. Meer bij: https://dimpnadagen.be/ommegang
Sint Dimpna-ommegang ( klik op ‘bekijken op YouTube’)
Verstandig Zwitserland (2)
Toen de eerste geruchten verspreid werden over het NAVO-lidmaatschap van Zweden en Finland, werd Zwitserland uitgenodigd hun ingeslagen pad te volgen. Zwitserland speelt sinds mensenheugenis een voortrekkersrol qua diplomatie. Menig EU-lidstaat paste van dag tot dag hun diplomatieke houding aan naar gelang de situatie in Oekraïne veranderde. Duidelijk is echter dat Zwitserland slechts één politiek handhaafde, de beste politiek: neutraliteit.
Zowel voor- als tegenstanders van Poetin zaten vol spanning te wachten op 9 mei. Maar niets gebeurde: geen dreigementen, geen afrekening, geen beloftes. Niets. Poetin hield een korte toespraak maar liet niet in zijn kaarten kijken.
De VSA wilden dat Zwitserland het pad van Zweden volgde: zowel Zweden als Finland bleven immers neutraal tijdens de koude oorlog, maar nu hebben ze beslist het loreleigezang van de NAVO, resp. de VSA, te volgen. Blijft Zwitserland het land énige land dat weerstand biedt aan verleiding en chantage; het werd duidelijk gemaakt, niet door grote bombastische persmededelingen, maar wel door… het vrij geven van Russische eigendommen die in Zwitserland in bewaring gegeven waren. Een moedige beslissing die – waarschijnlijk, uiteindelijk, hopelijk… – geen windeieren zal leggen.
Naar verluidt zou er ca. 213 miljard dollar aan Russisch kapitaal, eigendom van Russische oligarchen, aan (een) Zwitserse bank(en) toevertrouwd zijn. De EU oefende druk uit om deze te identificeren, bekend te maken, en vervolgens te bevriezen… Wat dus niet gebeurde vermits de bankoverheid donderdag stelde dat de fondsen moeten vrij gegeven worden vermits de bank niet kon vaststellen of deze wel degelijk het het eigendom of resp. onder het beheer van een bepaald persoon staan.
Zwitserland kan niet zomaar fondsen bevriezen als het geen “voldoende redenen” heeft, dixit Erwin Bollinger, hoofd van SECO (Bilateral Economic Relations Division at the State Secretariat for Economic Affairs). Banken zijn tenslotte geen deurwaarders.
Het westen kan slechts toekijken. En proberen de Zwitsers te overtuigen. De Helsinki Commission o.l.v. de VSA, die de zgz. veiligheidssamenwerking in Europa coördineert, oordeelde: “Zwitserland is een waterdrager van dictator Poetin en zijn trawanten.”
Zwitserland is niet onder de indruk; zoals we in een vorige bijdrage als schreven: Zwitserse wapens en munitie mogen niet naar oorlogsgebieden geëxporteerd worden – hier werd fijntjes aan herinnerd toen Duitsland ervan uitging dat Zwitserland wel een oogje zou dichtknijpen…