Helder boerenverstand met een dosis wetenschappelijk kennis
Automatisatie in de dierenfokwereld
“Ik zou niet graag een kip zijn… ” Vooral de beelden van de kippenvangmobiel (vanaf 02’09”) met een snelheid van 9000 kippen per uur zijn ronduit beangstigend.
Verdedigingstechniek van de armadillo
Hoogverraad…
Wie vandaag durft te stellen dat de CIA, de NAVO, de EU, kortom heel het zgz. democratische westen de toestand in Oekraïne zodanig hebben opgejut, de vredesakkoorden van Minsk ondermijnd, een oorlog tegen de bevolking van de Donbass heeft gevoerd, zodat Rusland zich – na talrijke waarschuwingen – uiteindelijk de wapens opnam, die moet zowat alle denkbare middeleeuwse folteringen ondergaan eer er “recht” geschied is.
M.a.w. elke tegenstem, elke neutrale stem, elke objectieve stem, elke logische stem wordt verdacht van Russische partijdigheid, van spionage, van ontrouw t.o.v. het westen.
En dat hebben enkele voormalige staatslui ook al ondervonden, zoals de voormalige Duitse kanselier Schröder (SP) en de voormalige Oostenrijkse buitenministerin Karin Kneissl, voorgedragen door FPÖ.
Karin Kneissl is weggevlucht uit Wenen, uit haar vaderland Oostenrijk. Weggevlucht voor de doodsbedreigingen. Een tijdje geleden gingen er beelden rond uit haar verblijfplaats in Frankrijk, waar ze sinds de herfst 2020 heen trok. En toen kwam de geruchtenmolen op gang: ze zou daar leven als “God in Frankrijk”, zich te goed doen aan wat ze uit de Oostenrijkse potten meegenomen heeft, een *****leven voeren aan de Azuren Kust. Niets van dit alles was waar. Het kostte haar niet alleen haar huwelijk maar ze zag zich gedwongen afstand te doen van alles wat haar lief was. Blijkbaar was dit niet ver genoeg om zich veilig te voelen. Kneissl trok verder naar…. Libanon!
Dat een dame van het formaat van Kneissl voor haar leven vreest en zich verplicht ziet het Avondland te verlaten, zegt veel over het huidige Avondland waar de donkere nacht ingetreden is. Kneissl koos jaren geleden voor een carrière in de diplomatie met “energie” als expertise, spreekt vlot Duits, Frans, Arabisch, Engels en conversatieniveau Spaans, Italiaans, Hongaars, Hebreeuws.
Als politici zoals Filip Dewinter en Geert Wilders, sinds tientallen jaren bedreigd, toch in het land blijven en hun werk doen, dan moet Karin Kneissl een zeer realistische dreiging boven het hoofd hangen. Dat zij als partijloze voorgedragen werd door de FPÖ als ministerin van buitenlandse zaken in de regering Kurz I, dat zij op haar huwelijk de Russische president Poetin als gast mocht verwelkomen… dat is van een heel ander niveau dan Wilders die het publiek liet instemmen met een “minder” Marokkanenoproep. Voorafgaand werd ze quasi monddood gemaakt, haar boeken vonden geen uitgever meer, haar lezingen werden op de zwarte lijst gezet en verder hangen er zware sancties boven het hoofd. Ze riskeert in Europa op elk moment gearresteerd te worden.
Op facebook vonden we bevestiging van haar exielplaats: het is wel degelijk Libanon. Ze woont samen met een gezin ergens in de bergen in eenvoudige omstandigheden. Om evidente redenen wordt de exacte locatie niet medegedeeld. De bijhorende beelden konden wij om de een of andere reden niet laden; wie geïnteresseerd is, moet maar eens kijken bij (8) Gabriele Von Hanstein | Facebook 5.8.2022 16;52 u.
Ze geeft geen interviews meer aan westerse media wegens… nou ja… onbetrouwbaar. En maakte een uitzondering voor Asia Times, tkp (met verwijzing naar Asia Times) en RT-de, dat tussen de raderen van de sanctiesmolen beland is. Wie Duits begrijpt, moet het eens lezen, het is de ingekorte versie van de 2 uitgebreide artikelen bij Asia Times. We plaatsen ze integraal hieronder.
Na enig zoeken (via… via… ) konden we uiteindelijk toch een beetje beeldmateriaal van RT-de terugvinden. Vanaf 25;18 komt Kneissl in beeld. Klik hier. Het volledige gesprek, waarnaar verwezen wordt, konden we niet vinden.
„Nun, Europa wird immer irrelevanter. Demografisch gesehen und leider auch politisch irrelevant. Und derzeit schreibe ich ein Buch mit dem Arbeitstitel ‚Ein Requiem für Europa‘, denn das Europa, in dem ich aufgewachsen bin und dem ich mich verschrieben habe, gibt es nicht mehr.“
Facebook heeft haar gewoon geschrapt en verwijst op haar pagina naar het Oostenrijkse ministerie van buitenlandse zaken. We vragen ons af wie er intussen weet dat wij haar facebookpagina bekeken hebben. Je zou voorwaar paranoïde worden… Wie ons volgt weet dat we ontelbare keren doodgewoon uit het www verdwenen… Op twitter slaagden we erin haar min of meer te volgen:
Bankenhoogmoed
Luc Vermeulen is altijd in de weer voor Vlaanderen. Activiteiten, rommelmarkten, niets is hem te veel. En dan krijg je wel een behoorlijk aantal muntjes bij elkaar. Hij deelde gisteren dit bericht.
Fortis in 2022 je houd het niet voor mogelijk.
Twee tot drie keer per jaar moet ik muntgeld naar de bank brengen om te laten tellen om de som dan op mijn rekening te laten plaatsen.
Tot voor kort kon dat in het filiaal van Fortis Berlaar. Ik bracht dat binnen tijdens de openingsuren een vriendelijke bediende nam dat aan verplaatste de munten in een speciale zak. Ik gaf mijn bankkaart en na letterlijk 2 minuten was de zaak geklonken.
Fortis heeft het nu gemoderniseerd.
Ik met mijn munten naar Berlaar.
Oei dat kan hier niet meer je moet die gaan afleveren of in het filiaal in Lier of Heist op den Berg.
Ik naar Lier met mijn munten. Aan het loket 20min wachten tot het mijn beurt was.
Aub juffrouw blijkbaar moet ik de te tellen munten nu hier binnenbrengen.
Ha mijnheer ja dat klopt maar daar moet u een afspraak voor maken. Niemand heeft me dat gezegd mevrouw. Ik ben hier nu er zal toch wel iemand zijn die die munten even kan aannemen.
Neen mijnheer dat is onmogelijk.
Wil u dan nu een afspraak maken voor mij.
Nee mijnheer dan kan niet daarvoor moet u naar het hoofdkantoor in Brussel bellen.
Ik met mijn munten terug naar huis.
Vandaag gebeld met het hoofdkantoor in Brussel.
Automatisch antwoordapparaat kiezen uit 175 nummers. Kaartnummer van de bankkaart ingeven en dan eindelijk een muziekje met de vriendelijke boodschap: onze medewerkers zullen u zo snel mogelijk te woord staan.
Na 17min eindelijk een juffrouw aan de lijn. Ik probeer uit leggen waarvoor ik bel maar de lijn was totaal onverstaanbaar. Uiteindelijk verstond ik dat ik best eens terug zou bellen.
Geduldig dat ik ben opnieuw gebeld. De juiste nummerkens gekozen kaartnummer ingegeven en yep daar was het muziekje met de vriendelijke boodschap ‘onze medewerkers enz. Maar er was beterschap na amper 7 min aan de lijn te hangen had ik verbinding met een uiterst lieve bediende. Ik heel de uitleg opnieuw. Ik, u gaat dan nu een afspraak maken voor mij met Fortis kantoor in Lier. Nee mijnheer wat ik kan doen en zal doen dat is een mail sturen naar het kantoor in Lier met uw gsm nummer met de vraag dat ze u zouden opbellen om dan een afspraak te maken.
Ik wacht nu op een telefoontje van het Fortiskantoor van Lier in de stille hoop dat dit nog voor dit jaar zal zijn.
Van efficiënte werking gesproken.
Hoog spel met de honger
Wekenlang werd ons bij elke nieuwsuitzending duidelijk gemaakt dat Rusland verantwoordelijk is voor de honger in de wereld. Dat Oekraïne geen voorstander was van een veilige doorgang, daar de ligging van diepzeebommen moest bekend gemaakt worden of zelfs geruimd worden, is te begrijpen. Anderzijds kan men niet verwachten dat men met treinen en camions de miljoenen tonnen granen efficiënt op de markt kan brengen. Voorafgaand aan de Razoni was er al een ander schip, geladen met verschillende graansoorten en bloem, het mikpunt van politieke touwtrekkerij met de hongerige bevolking als slachtoffer.
De Laodicea, varend onder Syrische vlag, vertrok uit een Russische haven met een gemengde granenvracht richting Tripoli, Libanon, en Tartous, Syrië. U herinnert zich zonder enige twijfel het geweeklaag van Zelensky dat de Russen zijn graan zouden gestolen hebben. Prompt werden de Libanese autoriteiten door de Oekraïense ambassadeur in Libanon op het matje geroepen en quasi gedwongen het schip mét lading in beslag te nemen toen het de meertouwen vastmaakte in de haven van Tripoli.
Het is de tweede keer dat Oekraïense regering Rusland ervan beschuldigt hun graan te stelen en te verschepen met een Syrisch schip. De eerste keer was in juni: het schip had een vracht tarwe met bestemming Latakia. Turkije was gewillig en hield het schip tegen, maar na onderzoek bleek dat er niets aan de hand was.
De boycot van graanleveringen aan de bevolking van Syrië en Libanon is iets wat in de westerse pers niet gepubliceerd wordt. Of dat de VSA met de hulp van handlangers SDF de Syrische graanoogsten stelen of zelfs in brand steken opdat deze in geen geval bij de Syrische bevolking – ten westen van de Eufraat in de Republiek Syrië o.l.v. president Assad – zou kunnen terecht komen.
De rederij legde de officiële documenten voor aan de Libanese autoriteiten, waardoor het vrij gepleit werd van diefstal. De procureur deed zijn werk en veegde de valse beschuldigingen, geuit door de Oekraïense ambassadeur, van tafel. Die kon immers niet het tegendeel bewijzen.
De Laodicea kwam uiteindelijk met meer dan een week vertraging aan in de haven van Tartous, na het lossen van de gedeeltelijke lading met Libanese bestemming.
Spookschip wacht op lucratiefste bod
Toen de Razoni, als eerste schip na het Russisch-Oekraïens akkoord uit Odessa vertrok met 26.000 ton maïs voor Libanon, zag de wereld dit als een eerste teken van hoop. Echter, de Razoni bleef dagenlang quasi onzichtbaar en maakte geen vorderingen op haar reis naar Libanon. Het schip ligt nu ter hoogte van de Turkse stad Mersin voor anker in afwachting van een koper van haar vracht, de 26.000 ton maïs. Onbegrijpelijk: iedereen weet dat Libanon wanhopig op granen, eender welke, zit te wachten.
De Libanese koper heeft de Oekraïense maïs geweigerd omdat de voorwaarden van het contract niet vervuld waren, nl. de levering van vracht zou een vertraging van meer dan 5 maanden oplopen en dat was niet de afspraak.
Naar verluidt was de vracht eigenlijk sowieso niet bestemd om in Libanon te blijven, maar wel om door te voeren naar Syrië. Wie regelmatig eens een kijkje neemt naar de schepen in of naar Libanese of Syrische havens, valt op dat de meeste schepen geen toegang verlenen tot informatie.
Klein detail: de maïs is niet voor menselijke consumptie bedoeld, maar wel als kippenvoer.
Een hart voor Elibert
Aangrijpend hoe boeren een zieke collega steunen…
Wordt de paus straks ook door Zelensky geexcommuniceerd?
Wat hebben die Duitsers toch met Laila?
Zeg nu zelf, met een naam als “Laila” verwacht je toch niets anders dan dat het om een wulpse Arabische schone gaat, een versluierde deerne, een buikdanseres, kortom, de verleiding in persoon.
In 1959 was deze Laila een kaskraker. Iedereen kende het, zong het en dacht er niets verkeerds bij:
Het gaat om een legionair die verliefd wordt op een Algerijnse schone en daarbij zijn natte dromen bezingt:
En dan heb je nu het opgeklopt schandaal van een soldatenharmonie die de huidige versie van het populaire Laylalied speelde. De kapel werd geleid door een luitenant-kolonel, die niet alleen zijn muzikanten dirigeerde, maar tegelijkertijd ook het publiek charmeerde dat luid zingend mee voor de sfeer zorgde.
Layla is officieel de zomerhit van 2022. Sinds weken stormt het rond Layla; de tekst zou seksistisch zijn. Sinds het lied uitgebracht werd in maart, houdt de kritiek niet op. Het succes ook niet…. Dit ondanks het feit dat het lied bij verschillende gelegenheden en op feesten verboden of gecensureerd wordt. Goe bezig, hebben jullie geen andere zorgen?
“Layla” ist offizieller Sommerhit 2022 – doch Kritik reißt nicht ab (watson.de)
In onderstaand artikel wordt ene (voor ons onbekende) Jens Balzer gevraagd of de overheid niet moet (had kunnen) ingrijpen, bv. bij het federale onderzoeksbureau voor jeugdgevaarlijke geschriften. Als die Duitsers iets goed kunnen dan is het voor alle tendensen en uitwassen van hun bureaucratie een passende indrukwekkende benaming te verzinnen. Balzer geeft als antwoord dat het eerst moet gemeld worden (Ordnung muss sein) en vervolgens duurt het nog 3 – 4 maanden eer men een beslissing genomen heeft… en dan is het seizoen (de populariteit) van het lied al voorbij. Juist.
En Balzer weet dat het iets van alle tijden is, zoals bv. “Ein Bett im Kornfeld” in de ’70-er jaren, waarbij het volgens hem om een gesublimeerde verkrachtingsfantasie ging.
Als u het ons vraagt, is dit alles zever in pakskes. Als er open en bloot op de beeldbuis programma’s getoond worden waarbij een vrouw een keuze tussen een aantal naakte mannen moet maken, als je tussen programma’s de vooraankondiging van reeksen moet bekijken zoals bv. met z’n allen op een eiland waarbij de factor kleding eerder onbelangrijk is, maar wel alle varianten van verleiding, bedrog, bedscènes e.d., dan vragen wij ons af hoe dit allemaal door de beugel kan. Er zijn nog nooit zo veel naakt en seksgetinte beelden op TV geweest… Maar kom dan niet af met de selectieve verontwaardiging over de tekst van een lied, die weliswaar geen eerste prijs voor fijngevoeligheid zal halen, maar laat ons gewoon gerust. We willen niet heropgevoed te worden.
Debatte um Song “Layla”: Wie sexistisch ist der Ballermann-Hit? | NDR.de – Kultur – Musik