Als er tegen donderdag geen onderhandelingen met hen gebeuren over een nieuw, resp. verlenging van het 9 euro treinticket of de verplichte snelheidsbeperking van 100 km/u op snelwegen, dan wordt hun terreur voortgezet.
Pikant detail: 24 treinticket-automaten in Keulen en Aken werden met lijm gesaboteerd, konden dus niet meer gebruikt worden. Of dit past in het riedeltje “Rij met het openbaar vervoer. Haal xxx aantal vieze lucht-uitstotende auto’s van de baan.”?
Waarvan leven de klimaatterroristen? Zijn ze overijverige idealisten? Vrijwilligers die zich inzetten voor een hoger doel? Hebben ze een baan?
De meesten niet. Ze zijn voltijds bezig met de huidige maatschappij te boycotten. Volgens bijgaande info wordt hun “inzet” gesponsord met door het Climate Emergency Fund, met adres in Californië. “Wij steunen moedige activisten die de samenleving willen wakker schudden over de klimaathoogdringendheid.” Achter dit fonds zitten naar verluidt miljardairs die hun dollars verdiend hebben met… olie! Bv. Eileen Getty, erfgename van J.Paul Getty, voormalig oliemagnaat en rijkste man van de wereld. Zij gaf meer dan een miljoen dollar* als startkapitaal voor de recrutering en opleiding van nuttige idioten die liever lui dan moe zijn. En dan heb je ook nog Rory Kennedy, dochter van Bobby Kennedy, en erfgename van de Kennedyclan. Ook zij gaf 1 miljoen dollar*. En Abigail Disney, achternicht van Walter Disney. Dat er ook mannen zijn die de klimaatterroristen een warm hart toedragen, mag blijken uit de gulle giften van Adam McKay die dit jaar 4 miljoen dollar* spendeerde aan een groep pestende terroristen, die door hun acties niet meer op veel begrip kunnen rekenen. D’r moet in de filmindustrie veel geld verdiend worden dat hij zomaar 4 miljoen in de klimaat-collectebus kan storten.
*de munt is niet duidelijk. Volgens de ene bron is het dollar, volgens de andere is euro. Het verschil is minimaal: 0.002.
Voor b.g. bedragen kan men veel lijm, tomatensoep of aardappelpuree kopen.
In Duitsland mogen ze op de juridische raad en bijstand rekenen van de oprichter van de KlimaUnion, Heinrich Strössenreuther, met als streven de Union te ondersteunen bij de betrachting de opwarming tot 1.5° C te beperken.
Alsof de treinreizigers geen andere zorgen hebben… Vanaf nu mag het personeel van de Duitse Bundesbahn (DB) “geslachtsneutrale” kleding dragen tijdens de werkuren. Of ook niet-neutrale, a-typische kleding. Iedereen mag uit de werkkledij-collectie vrij kiezen. Een kaartjesknipper met topje en minirok. Of zijn vrouwelijke evenknie in een streng mannelijk uniform. Alles kan. Alles Mag. Ruimdenkend zijn. Men is hoe men zich diep van binnen voelt.
De DB-medewerkers kunnen de kleding dragen waarin ze zich het beste voelen. Vrouwen kunnen mannenhemden, dassen en vesten bestellen; hun mannelijke collega’s met een regenboogkantje mogen sjaaltjes of wijnrode vrouwenkleedjes. Kwestie van niemand voor het hoofd te stoten. Tijdens de “Pride Week” reden treinen in regenboogkleuren door heel het land.
Benieuwd naar de reacties van exotische treinreizigers als een biologisch-mannelijke kaartjesknipper met hoge hielen en getooid in een wijnrood minikleedje, hen naar hun treinticket vraagt…
Of de treinen op tijd rijden, speelt een mindere rol.
Will Ferdy moeten we ons niet herinneren als de “eerste zanger die uit de kast kwam”. Wie hem wil herleiden tot een seksuele modegril geeft hem een trap na. Will Ferdy was een kleinkunstenaar met de K van kunstenaar. Niet van klein.
Als een dier in de voorbije eeuwen schade toebracht aan mensen, werd het in sommige jurisdicties aangeklaagd, door een rechtbank beoordeeld en, indien schuldig bevonden, veroordeeld. Zo werd menig varken opgehangen aan de galg. Maar ook koeien, paarden, ezels en zelfs dolfijnen ontwapen niet aan de arm der wet. Wie een hond wil slaan…
… In 864 stak een zwerm bijen een mens dood. Het Concilie van Worms vonniste dat de bijen moesten gesmoord worden in hun nest zodat ze geen door mensenmoord bezoedelde honing meer konden maken…
… Vanaf de 13de eeuw zijn in Europa tientallen dieren voor het gerecht gedaagd en na een juridisch proces van veroordeling opgehangen, gewurgd, levend begraven, verbrand, onthoofd, verdronken of verbannen. De eerste bekende vermelding van een dier dat voor de rechter moest verschijnen dateert uit 1266. Een varken uit het Franse stadje Fontanay-aux-Roses werd door de monniken van het Genovefaklooster (Abbaye Sainte-Geneviève de Paris) ter dood veroordeeld wegens het bijten van een kind. Vanuit het noorden en oosten van Frankrijk verspreidden dierenprocessen zich naar Duitsland, Zwitserland, Italië en de Lage Landen…
… Vanvres 1750: een man en een ezelin worden ter dood veroordeeld voor bestialiteit. Vooraanstaanden uit de gemeenschap protesteren: de ezelin heeft zich altijd keurig gedragen en is het onwillig slachtoffer van een wellustige man. Het pleidooi leidde tot haar vrijspraak…
Pastoor Matthieu Jasseron is een ware Tik Tok-ster. Via dit medium geeft hij raad aan gelovigen. Dikwijls met een eigen invulling van de geboden, catechismusvragen en definities van zondes. Hij is fotogeniek, welbespraakt, schrijft, publiceert, danst in de kerk, celebreert op de maat van aanstekelijke muziek, is een graag geziene gast in tv-programma’s… kortom een mijnheer pastoor van de 21ste eeuw. Deugden als ootmoed, nederigheid, onderdanigheid… zijn niet aan hem besteed. Nochtans vindt hij van zichzelf:
Vooraleer onderstaand filmverslag te bekijken, moet u eerst nog eens het leven van Solzjenitsyn doorlopen. Bejubeld, verguisd, bewierookt, verketterd, eerherstel. Niettemin blijft hij ondanks tegenslagen en levenswendingen steeds trouw aan zichzelf.
Het zal ons niet verbazen als onderstaande film ook plotseling gecensureerd wordt. De film geeft het Oekraïne-Rusland conflict weer door de ogen van Solzjenitsyn. We vertalen de ingesproken tekst.
“Ik schrijf dit omdat Oekraïne en Rusland in mijn bloed, in mijn hart en in mijn gedachten zitten. Echter, diepgaande ervaring en vriendelijke contacten met Oekraïners in de kampen hebben me doen inzien hoe diep hun wrok zit. Onze generatie zal er niet aan ontsnappen te betalen voor de fouten van onze vaderen. Op iemands voet stampen en roepen “Dit is van mij!” is de gemakkelijkste manier. (Beelden van straatbetogingen v h Bandera bataljon) Het is veel moeilijker te zeggen: leef zoals je wilt.
Het verrassing van velen is dat de Marxistische doctrine die stelde, dat nationalisme wel zou verdwijnen, is niet gebeurd. Integendeel. Het gedijde en bloeide in deze eeuw van kernonderzoek en cybernetics.”
Donbass 2015:
Het wordt zeer pijnlijk in en met Oekraïne. Men moet echter de spanningen begrijpen die zij voelen. Daar het sinds eeuwen onmogelijk bleek deze op te lossen is het nu aan ons om ons gezond verstand te tonen.
Laat ze gewoon doen, laat hen ondervinden hoe de zaken voor hen zich ontwikkelen. Ze zullen snel genoeg ondervinden dat niet alle problemen opgelost worden door een afscheiding. (Beelden van Oekraïners die Russen (of mensen uit de Russisch sprekende regio uitschelden)
Er zullen talrijke problemen ontstaan daar er in verschillende regio’s een verschillende verhouding is van degenen die zich Oekraïens of Russisch voelen, of die zich tot geen van beide rekenen. (Zie kaart op tijdlijn 2:44)
Misschien is het nodig een referendum te houden in elke regio en vervolgens met hen, die willen scheiden, voorzichtig om te gaan. (Beelden van kapot geschoten huizen, scholen, infrastructuur in de Donbass, door Oekraïense leger of privé milities – tijdlijn 3:05))
Niet heel Oekraïne binnen de huidige Sovjet grenzen is inderdaad Oekraïne. Sommige regio’s op de linker oever van de Djnepr leunen duidelijk meer over naar Rusland. (Zie kaart tijdlijn 3:28) En wat betreft de Krim, Chroesjtsjovs beslissing dit aan Oekraïne te geven, was totaal eigenmachtig.
Uit: 1968, “Het Gulag Archipel”, deel 5 hoofdstuk 2.
“Ik vind deze erge onverdraagzaamheid in de discussie rond het Russisch-Oekraïens probleem (ten nadele van beide naties en alleen ten voordele van hun vijanden) vooral pijnlijk omdat ik zelf een gemengde Russisch-Oekraïense oorsprong heb.
Ik groeide op onder invloed van beide culturen. Ik zag en zie nooit enige haat tussen hen; in mijn hart is er geen plaats voor een Russisch-Oekraïens conflict.
Uit: 1981, een brief aan de Toronto Conference over Russisch-Oekraïense relaties
Donbass 2015:
Vanaf 04:27:een vrouw stelt dat ze het allemaal niet meer weet; wat ze wel weet is dat er vrede moet komen. Brandende auto. Graven van burgers met een simpel houten kruis tegenover burgerwoningen.
Er zijn hele streken in Oekraïne met een overheersende Russische bevolking. Hoeveel mensen vinden het moeilijk een keuze te maken tussen de twee nationaliteiten waartoe zij horen? Hoeveel mensen hebben een gemengde afkomst? En hoeveel gemengde huwelijken zijn er? Trouwens, tot op heden heeft niemand hen als “gemengd” beschouwd. Dit is alles zeer divers. En slechts de lokale bevolking kan beslissen over het lot van hun woonplaats, of hun regio en met elke nieuw gevormde etnische minderheid op deze plaats moet zonder geweld omgegaan worden.
Uit: 1990, “Rebuilding Russia”:
05:10 Beelden van Jeltsin en tijdgenoten in de voormalige sovjetrepublieken. Rijen burgers die hun spullen willen verkopen om eten te kunnen kopen.
Jeltsins periode werd gekenmerkt door niets minder dan een onverantwoordelijk omgaan met mensenlevens, zij het op een andere manier. In zijn haast om alles zo snel mogelijk te privatiseren gaf hij het startschot voor een multimiljarden uitverkoop van het nationale patrimonium.
Om de steun van regionale leiders te verzekeren, beloofde Jeltsin onmiddellijk separatisme en ondertekende wetten die de ineenstorting van de Russische staat aanwakkerden en mogelijk maakten. Daardoor verloor Rusland haar historische rol, waarvoor het zich zo hard ingezet had, en tevens het respect van de internationale gemeenschap. Al dit kon rekenen op luid applaus uit het westen.
06:02: Ontmoeting Solzjenitsyn – Poetin:
Poetin erfde een leeggeroofd en verbijsterd land met een arm en ontmoedigd volk. En hij begon eraan met hetgene dat mogelijk was: een traag en stapsgewijs herstel. Deze inzet werd noch erkend, noch gewaardeerd.
Beeldenstorm:
Toen ik in 1994 naar Rusland terugkeerde, werd de westerse wereld en diens staten zo goed als aanbeden. Niet omwille van feiten of een bewuste keuze maar eerder omwille van een natuurlijke afkeer van het bolsjevisme en natuurlijk ook door de westerse propaganda.
1999 brandende gebouwen, brandweer, redding van slachtoffers:
De sfeer begon te veranderen n.a.v. de gruwelijke NAVO bombardementen op Servië. Ik kan met de hand op het hart zeggen dat heel de Russische samenleving diep en onuitwisbaar geschokt was door deze bombardementen.
De situatie werd vervolgens slechter toen de NAVO haar invloed verspreidde en de voormalige sovjetrepublieken in haar structuur opnam. Dit vooral was bijzonder pijnlijk bij Oekraïne, een land wiens verwevenheid met Rusland gevormd wordt door letterlijk miljoenen familiebanden tussen onze volkeren, met familieleden wonend aan beide kanten van de nationale grens.
En plotseling, zomaar, zouden deze families uiteen gerukt worden door een nieuwe scheidingslijn, de grens van een militair blok.
07:25 Zelensky die verkondigt dat er oorlog is met het oosten (Oost-Oekraïne) en dat Oekraïne gaat voor NAVO-lidmaatschap. VSA is steeds aanwezig. Door oorlog vernielde gebouwen. Wapens voor Oekraïne.
Bijgevolg werd de heersende indruk over het westen als een quasi “democratieridder” vervangen door het ontgoocheling dat dikwijls cynisch en egoïstisch pragmatisme de basis is van westerse politiek.
Voor menige Rus was een zware teleurstelling, een ineenstorting van idealen.
Bedelende vrouwen en kinderen… Prostituerende jonge jongens en meisjes…
In deze context was het gemakkelijk aan het idee gewend te geraken dat Rusland quasi een derde wereldland geworden was en dit ook voor altijd zou blijven.
Toen Rusland enige kracht herwon als een economie, als een staat, was de – misschien onbewuste – westerse reactie, gebaseerd op de vroegere angst, er een van paniek.
Is het geen luxe voor het westen Rusland nu terzijde te schuiven, vooral in het kader van nieuwe bedreigingen?
Als we ver in de toekomst kijken, dan zullen we ergens in de 21ste eeuw een moment zien waarin zowel Europa als de VSA Rusland als een bondgenoot nodig zullen hebben.
Beelden van zich omarmende ruimtevaarders, zowel westerse als Russische.
De laatste jaren hebben Vlamingen, met wat gezond boerenverstand, moeten vaststellen dat er een ernstig probleem is met het politioneel optreden. Dit zowel qua misdaadbestrijding als handhaving van de openbare orde en veiligheid.
Enkele voorbeelden, met een niet beperkende opsomming:
De Mocromaffia in Antwerpen wordt met fluwelen handschoenen aangepakt, maar Yannick Verdyck wordt in die zelfde stad vermoord onder het voorwendsel dat het hier gaat om een “rechtsextremist”.
De 4 leden van Voorpost worden bij een symbolische actie, opgepakt in Mechelen, administratief aangehouden en gerechtelijk vervolgd, en dit alles in sneltreinvaart.
Het autochtone en allochtone schuim van de straat dat massaal plundert (zie Luik) en de bevolking terroriseert (zie de recreatiedomeinen tijdens de voorbije zomer), worden met rust gelaten. De terreur wordt zelfs nog goed gepraat, door Annelies(je), minister van binnenlandse zaken.
Dit partijdige en selectieve optreden is ingebakken in het Belgische kunstmatige wangedrocht sinds 1830. In dit verband is er het boek “Geuzengeweld” van Gita Deneckere, dat een goed beeld geeft van deze tergende partijdigheid. Een dergelijke partijdigheid kan ook moeilijk anders, gezien de wortels van dit wangedrocht liggen in de collaboratie met de 20 jaar durende Franse bezetting, het eerste sovjetachtige terreurregime avant la lettre. Een tergende partijdigheid die er op gericht is de persoonlijke en partijpolitieke belangen en de stemmenreservoirs te beschermen, de politieke vijanden en boodschappers met gevaarlijke waarheden te bevechten en desnoods letterlijk te neutraliseren. (zie Yannick Verdyck en Jurgen Conings).
De laatste jaren is er echter een belangrijke evolutie in de aanwending van de politie als een politiek wapen. Dit is echter ook een internationaal gegeven, zie in dit verband het FBI in de VSA :
In België werd een belangrijke stap gezet met het Octopusakkoord, waarover toen in De Tijd een vrije tribune verscheen onder de veelzeggende titel: “Octopus, een politieke hold-up op de politie en gerecht”.
De RW, de Gerechtelijke politie en het Hoog Comité van Toezicht werden afgeschaft.
Er kwam een politie gestructureerd op twee niveaus, de Lokale politie en de Federale politie
De lokale politie is in feite de gemeentepolitie van vroeger, gepolitiseerd, partijdig, onbekwaam en met corrupte elementen, via o.a. de diversiteit. De Grote Lijder in Antwerpen kan er van meespreken:
“Cocaïne zit verweven in onze samenleving, klinkt het. “Ja, ook in mijn partij. Ik vind dat zorgwekkend”, zegt hij. “En ik moet aan de lopende band politiemensen ontslaan omdat ze betrapt zijn op gebruik van middelen. Een tweede kans? De resultaten zijn verpletterend negatief.” https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20220826_91782567
De burgemeesters en corrupte dorpspolitiekers waren eindelijk tevreden, ze waren nu alleen baas in hun baronnie, met een lokale politie als Pretoriaanse garde.
De federale politie met een nationale reserve, de federale recherche en enkele gespecialiseerde diensten waren praktisch uit het straatbeeld verdwenen.
De politieke controle over deze nieuwe politiestructuur, gebeurde zowel via de versplinterde organisatie als via de werking ervan. Een belangrijk wapen waren de mandaatfuncties voor alle sleutelposten. Hier werden dan politieke creaturen geparachuteerd door politieke zetbazen, aan wie deze creaturen schatplichtig zijn, en waarbij ze steeds met één been binnen en één been buitenstaan. De betrouwbaarheid was dus verzekerd. Het belangrijkste uitrustingsstuk waren dan ook “pampers”.
Bij de federale politie werd er intussen “bespaard”, zijnde het financiële wapen. Als gevolg hiervan gaan er dan ook stemmen op om gespecialiseerde diensten af te stoten naar de lokale politie :
1. De Spoorwegpolitie:
“Minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (cd&v) wil de lokale politie verantwoordelijk maken voor de veiligheid in de stations en dat heeft gevolgen voor de aanwezigheid van deze veiligheidsdienst in een aantal Belgische steden. De posten van de Spoorwegpolitie verdwijnen in Hasselt, Leuven, Libramont en Bergen, waardoor de dekking op het spoorwegnet een stuk dunner wordt. De plannen stuiten dan ook op sterk verzet van de kant van de oppositie.”
De voormelde taakverdeling zal niet alleen aanleiding geven tot een ingewikkeld “protocol”, maar vooral tot betwistingen: wat is voor de spoorwegpolitie en wat voor de lokale politie? Bv een incident dat begint in de trein en eindigt in het station! Kenners weten hoe dit gaat eindigen, met de gevleugelde slogan: ”Dat is niet voor ons” en uiteindelijk gebeurt er niets meer, “courageus” als er daar velen zijn. Opnieuw zien we hier het wapen van de versplintering met daaruit voortvloeiende conflicten. Cui bono?
2. Autowegenpolitie:
“Regering overweegt snelwegpolitie onder te brengen bij lokale politie: “Een nieuwe stap naar de begrafenis van de federale politie” – Er is een nieuw “politieplan” opgedoken in de schoot van de regering. Volgens een nota van het kabinet van de premier zou de snelwegpolitie ondergebracht worden bij de lokale politie. Bij de premier erkent men het bestaan van de nota. “Maar het is niet meer dan een piste”, klinkt het daar. De misnoegde vakbonden vinden het alvast een “dwaas idee”.” .
Hoe gaat dit werken, wetende dat de autowegen belangrijke verkeersaders zijn voor de al of niet georganiseerde misdaad, zeker nu er geen grenscontroles meer zijn. Opnieuw zal een ingewikkeld protocol het licht zien, met daarbij tal van praktische problemen, zoals bv een Politiezone (=PZ) met een stuk autoweg, maar zonder op – en afrit … Wat gaat de lokale politie PZ daar doen? Wat bv bij kettingbotsingen, waarbij een omvangrijk dispositief vereist is, waarover deze PZ niet beschikken…? Opnieuw het wapen van de versplintering? Of is het enkel de bedoeling om de flitspalen te bedienen om geld in de gemeentekas te storten? En opnieuw stelt zich de vraag: Cui bono ?
Er zijn echter uitzonderingen op dit gebrek aan slagkracht. In het domein van de handhaving van de openbare orde en veiligheid is er een nieuw wapen opgedoken:
Deze omzendbrief bevat mooie principes die echter toegepast worden volgens het principe van “La tête du client”. Van Vivaldi, een communistische loge maffia bende, kan men immers niets anders verwachten.
“ Burgemeesters kunnen op basis van de Nieuwe Gemeentewet een individueel en preventief betogingsverbod opleggen aan (potentiële) relschoppers. Zij het onder strikte voorwaarden. Minister van Binnenlandse Zaken, Annelies Verlinden, legt in een nieuwe omzendbrief uit wat die voorwaarden zijn en hoe de procedure precies in elkaar zit. Het gaat om een aanvulling bij Omzendbrief OOP41 dat de algemene principes van bestuurlijke politie bevat m.b.t. het beheer van evenementen en gebeurtenissen die de openbare orde aanbelangen….
Een burgemeester kan slechts een individueel en preventief betogingsverbod opleggen voor zover voldaan is aan volgende voorwaarden: • hij beschikt over informatie die aangeeft dat iemand naar aanleiding van een betoging op het grondgebied van zijn gemeente de orde dreigt te verstoren; • de beslissing van de burgemeester (en dus het opgelegde betogingsverbod) is beperkt tot het grondgebied van zijn gemeente. Ook wanneer een betoging plaatsvindt in meerdere gemeenten; • de beslissing van de burgemeester moet aantonen dat het betogingsverbod wordt opgelegd om de openbare orde te handhaven en de rechten van de burgers te vrijwaren die op een vreedzame manier willen betogen; • het betogingsverbod is geschikt om het beoogde doel van ordehandhaving en rust te bereiken. Er zijn geen andere, minder ingrijpende maatregelen mogelijk • de beslissing van de burgemeester bepaalt op welke geplande betoging het verbod betrekking heeft; • de duurtijd van het betogingsverbod is beperkt tot het bestaan van een risico op ordeverstoring; • de beslissing van de burgemeester is voldoende duidelijk en nauwkeuring gemotiveerd; • de betrokkene (of zijn raadsman) wordt gehoord vóór het nemen van de beslissing. Let wel, deze hoorplicht geldt niet wanneer de betrokkene (of zijn raadsman) zich niet heeft gemeld nadat die is uitgenodigd om zijn verweer schriftelijk of mondeling te doen gelden via aangetekende brief en geen geldige motieven heeft meegegeven voor zijn afwezigheid of verhindering…………….
Algemene Nationale Gegevensbank
Het betogingsverbod wordt opgenomen in de ANG van de politie. Dit betekent dat iedere politieambtenaar bij een identiteitscontrole op het terrein onmiddellijk kan nagaan of er een betogingsverbod van kracht is en voor welk gebied het verbod geldt.
GAS
Gemeenten kunnen in hun gemeentereglement een specifieke bepaling voorzien dat overtredingen van het individueel betogingsverbod aanleiding zullen geven tot het opleggen van een gemeentelijke administratieve sanctie (GAS). .
Het voormelde is dan ook een zeer gevaarlijk wapen dat door de corrupte politiek selectief zal worden toegepast tegen alles wat Vlaams & Rechts gezind is. De voormelde voorwaarden moeten de schijn ophouden van enige wettelijkheid. In de praktijk zal eens te meer de tergende selectiviteit zegevieren. Waar zit de oppositie in Vlaanderen? Geeft men zich wel rekenschap van de gevolgen? Met een dergelijke preventief betogingsverbod kan elke activiteit immers reeds vooraf in de kiem gesmoord worden.
De voormelde elementen zijn maar een zeer beperkte opsomming van het gebruik van de politie als politiek wapen tegen vijanden en boodschappers met gevaarlijke waarheden. In feite zien we hier de analyse van een Goelagdeskundige, Alexander Solzjenitsyn:
“Ein marxistisches System erkennt man daran, daß es die Kriminellen verschont und den politischen Gegner kriminalisiert.”
” Een marxistisch systeem herkent men daaraan dat het de boeven mooi praat en de politieke tegenstander verkettert.”
“… Maar de aap komt uit de mouw op pagina 54 van dezelfde nota, (“Dispatchable capacities are needed to cover sustained periods of low RES*) waar geponeerd wordt dat er behoefte blijft – alleen voor België al- aan een back up van niet minder dan 7.5-15 GW (!!) om de intermittentie van de zon en wind te ondervangen. Maar ook bij voorbeeld een back up van 40-70GW voor Duitsland is nodig. Een capaciteit van 15 GW is te vergelijken met de huidige som van de kerncentrales en de gascentrales voor België.
Dat wil dus zeggen dat we miljarden zullen investeren in wind en zonne-energie maar dat we eigenlijk een tweede back up systeem nodig hebben om 24/7 de bevoorrading van elektriciteit te waarborgen.
Wie houdt men dan eigenlijk voor de gek als men beweert dat we dringend moeten overschakelen naar hernieuwbare energie die zo goedkoop zou zijn ! We hebben dan nog niet de miljarden factuur bijgeteld voor de uitbreiding van de benodigde kabels en transformatoren om al die de centraal opgewekte energie te transporteren naar elk gezin of bedrijf.
Stop die leugens en vertel de waarheid, ook op de VRT!…”
*RES: renewable energy sources = hernieuwbare energiebronnen
Een bloemlezing uit de teksten van Kerk en Leven nr.41 van 12/10/2022:
“Fair Trade, Repair Café, Honesty Boxes, Sabbatical Days, Godly Play, Human Rigths, Circels of Trust, We have the Choise, Cafaith …..“
De Kerk die opkomt voor discriminatie, maar niet voor discriminatie van de taal van de gelovige lezers!
Elke dag, zonder uitzondering élke dag, ergeren we ons aan het taalgebruik zowel in de media als bij politici.
Onderstaande taalregel werd inmiddels afgeschaft. Zou volgens de taalverhakselaars te moeilijk zijn… En daarom vrije keuze: “als” of “dan” …
In de lagere school van onze kleinzoon werden trouwens ook de rapporten afgeschaft, volgens het motto: “Als de ene leerling even slim is als de andere, dan is er geen discriminatie meer!”
