De leiding van de Duitse supermarkt keten EDEKA – dat zichzelf een eerder elitair imago toedicht en wat vooral aan de overgeprijsde, dure waren merkbaar is – wou de klanten duidelijk maken dat stemmen voor de AfD niet toelaatbaar is.
Met de campagne „Warum bei uns blau nicht zur Wahl steht” heeft het geen punten gescoord en wellicht klanten ontraden nog bij EDEKA te winkelen. Kort voor de verkiezingen in Thüringen en Sachsen wou de supermarktketen “slechts” een politiek teken geven. “Blau”, blauw dus, staat daar voor de AfD en niet zoals bij ons voor de liberale FDP.
Is het geld van een AfD-kiezer dan ook niet welkom? Moeten zij eventueel een soort AfD-logo op de mantel naaien zodat ze aan de ingang geweigerd kunnen worden?
Ook de franchise-uitbaters van de EDEKA-supermarkten zijn er niet blij mee.
Tja. Een niet bepaald verstandige zet van EDEKA. Er bestaan immers mensen met een olifantengeheugen, zoals ook blijkt uit onderstaand filmpje, waarin gesteld wordt dat EDEKA ook in het verleden haar verkoopkarretje aan de locomotief van de toenmalige regering vasthaakte. Zoals in de dertiger jaren… om joodse concurrentie uit te schakelen!!! Het toenmalige EDEKA-bestuur gaf toen de raad aan te sluiten bij de NAZI-strijdallianties…
Een dame, die een kledingzaak uitbaat in Salzburg, heeft er uiteindelijk niets anders op gevonden dan bij de ingang “omgangsregels” in haar zaak duidelijk te maken. Ze stelt dat menig buitenlandse toerist zich gedraagt zoals thuis, in de bazaar (souk)…
Ook in horecazaken zijn goede manieren dikwijls zoek. De pizzeria-uitbater stelt vast dat vooral Arabieren wellevendheid (nog) niet onder de knie hebben… of thuis gelaten hebben: “Ze doen alsof heel de wereld hen toebehoort…”
Het zware verkeersongeval van maandagavond vorige week in Homs, waarover we al een uitvoerig verslag gaven, zal nog lang ons leven bepalen. We bezochten de families van de overleden agent, die nu nog behoeftiger zijn geworden. We gaven hen enige ondersteuning. (Nvdr: zie bruggetje naar uitvoerig verslag mét foto’s onderaan)
Onze drie zwaar gewonden hadden we graag bij ons, maar wegens de noodzakelijke intensieve medische verzorging, dienen ze nog een tijd in het hospitaal van Qara te blijven. De kleine Elie, die juist achteraan zat waar de trucker in volle vaart op ons inreed, werd op slag naar de voorste rij gepromoveerd. Hoe het ventje in leven gebleven is en slechts zijn twee beentjes gebroken heeft, is een wonder. Nu heeft hij al een brede glimlach, hij speelt en lacht. Onze Venezolaan, die achteraan naast hem zat, is er wellicht nog het ergst aan toe en moet voorlopig nog plat blijven liggen en zijn linkerbeen laten rusten. Onze Fransman en trouwe herder van de schapen, nu met een zwaargewonde linkerarm, heeft ook meestal al een brede glimlach.
Onze 16-jarige Jaak-Firaz heeft mogelijk het minste overgehouden van het ongeval en is oersterk. Hij merkte niets van de zware inslag, noch van de 180 graden die de bus rondtilde, noch van de bus die om zijn linkerzij omkantelde. Na het ongeluk hebben ze hem wakker gemaakt uit zijn diepe slaap. In de grote kamer bij onze twee confraters in het ziekenhuis heeft hij het derde bed ingenomen om ’s nachts of overdag de verpleging te helpen wanneer een van de twee zwaar gewonden een aanval van pijn krijgt en even in een andere houding moet gelegd worden. Hij kan veel nuttige diensten bewijzen. Voor de rest doet hij gewoon als voorheen: met de kleine Elie spelletjes spelen. En onze Libanees met de verschoven, gekneusde, gebroken ribben is bij ons en wordt hier verzorgd. Verder blijkt dat een van onze medezusters nog aan haar zal been geopereerd zal moeten worden.
Het monastieke en liturgische leven in de gemeenschap stond voorlopig op nul. Zondag hebben we voor het eerst samen de eucharistie gevierd, voorgegaan door cfr Jean en heel stil door mij geassisteerd. Woensdagavond hebben we een uur stille, vrije aanbidding gehouden bij het uitgestelde Allerheiligste Sacrament. Woensdag ging ik ’s middags voor het eerst voor in de lauden. Halverwege bracht cfr Jean mijn nieuwe bril.
’s Avonds kwam een groep van een 30-tal christenen (gehandicapten van de Arkgemeenschap van Jean Vanier) uit Qousseir, waar we niet meer op gerekend hadden. Twee uur vooraf bevestigden ze hun komst. Het conciërge-gezin zorgt normaal dat de nieuwbouw klaar is. Nu is de moeder echter bij haar kleine Elie in het ziekenhuis. Met alle (half-)beschikbare krachten hebben we de nieuwbouw in sneltempo gepoetst en in orde gebracht. Donderdagavond waren we aanwezig bij hun ontspanningsavond. Wat een spontane vreugde!
De jonge oogarts in Qara, moeder van twee kinderen en haar man, huisarts, zijn sinds lang goede vrienden van de gemeenschap. Noch hij, noch zij wil ooit enige financiële vergoeding van iemand van ons. Ze heeft driemaal een lang onderzoek gewijd aan mijn (enig ‘goed’) oog, waarmee blijkbaar allerlei complicaties verbonden zijn. Ze werd er bijna moedeloos van omdat ze geen goede oplossing vond. Dinsdag, bij het derde onderzoek, was dat plots wel het geval, tot haar en mijn vreugde. Met de bril, die ik woensdag kreeg, zie ik nog iets beter dan vroeger, hoewel mijn oog minder geworden is.
Elisar, een ongehuwde vrouw die zorg draagt voor haar oude, zieke moeder in Damascus neemt al vele jaren al onze administratieve en andere beslommeringen ter harte: verlenging van onze verblijfsvergunning, noodzakelijke stempels, visa-aanvraag voor onze gasten… Zij meldt nu dat ze in de stad een scherm gevonden heeft als een vergrootglas, waaronder ik een boek kan lezen of dat ik voor mijn computerscherm kan zetten. Over een schat van een vrouw gesproken!
Wie geeft de opdracht tot censuur op sociale media?
Ze noemen het de hoeder van de democratie, de verdediger van onze vrijheden. Het liberalisme presenteert zich als het bastion van openheid en progressie. Maar achter dit glanzende masker schuilt een verontrustende realiteit.
Mark Zuckerberg, de CEO van Facebook, onthulde onlangs hoe de Amerikaanse overheid tijdens de coronapandemie druk uitoefende op sociale mediaplatforms om berichten te verwijderen die niet strookten met de officiële lijn van het regime. Berichten over het virus, berichten over Hunter Biden — allemaal moesten ze verdwijnen. Dit is geen samenzweringstheorie, dit is geen wilde speculatie; dit is harde realiteit.
Wat in de Verenigde Staten mogelijk is, is dat ook bij ons denkbaar? De geschiedenis toont aan dat wanneer regeringen de macht dreigen te verliezen, ze hun toevlucht nemen tot de controle van informatiestromen.
In België is Vlaams Belang, de grootste oppositiepartij, al jaren het doelwit van dergelijke censuurpraktijken. Of het nu gaat om openlijke censuur, waarbij berichten worden verwijderd, of subtielere vormen zoals ‘schaduwbannen’ waarbij berichten wel worden geplaatst maar amper worden gezien, het patroon is duidelijk. Dit zijn geen op zichzelf staande incidenten. Dit is een systematische poging om politieke tegenstanders te onderdrukken en de macht te behouden. Dit is hoe een regime zichzelf beschermt tegen het volk.
De uitspraak van het Hof van Beroep in Gent, waarbij Facebook werd veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding voor het opleggen van een schaduwban aan mijn pagina, bewijst dat deze praktijken meer zijn dan speculatie; ze zijn een bewezen feit. Het bestaan van zulke censuurpraktijken werd jarenlang ontkend, maar nu is het duidelijk: Big Tech kan verkiezingen beïnvloeden door bepaalde meningen te promoten en andere te verbergen.
Net zoals in de Verenigde Staten, waar Facebook handelde op bevel van de regering-Biden, moeten we ons afvragen of er in België ook sprake is van politieke inmenging. Zijn er contacten tussen de Belgische regering en socialemediabedrijven? Wordt er druk uitgeoefend om bepaalde inhoud te verwijderen of te verbergen? Vooruit wou begin dit jaar nog politieke advertenties verbieden.[1] Het lijkt erop dat de huidige machthebbers koste wat kost hun positie willen behouden, zelfs als dat betekent dat ze zich moeten verlagen tot het manipuleren van de informatiestroom naar de burger.
Ook de Europese Unie speelt hier een sleutelrol. Met de Digital Services Act (DSA) hebben ze een nieuw wapen in handen om de vrije meningsuiting te knevelen. Die Digital Services Act (DSA) is namelijk wetgeving van de Europese Unie die erop gericht is om digitale platforms, zoals sociale media en marktplaatsen, verantwoordelijk te maken voor de content die op hun platforms wordt geplaatst, met als doel het ‘verbeteren van de online veiligheid en transparantie’. De wet verplicht platforms om illegale inhoud snel te verwijderen en misleidende informatie tegen te gaan.
Thierry Breton, Europees Commissaris voor de Interne Markt, heeft sociale mediabedrijven herhaaldelijk opgeroepen om strenger op te treden tegen zogenaamde “desinformatie” en “schadelijke inhoud.” Maar wie bepaalt wat desinformatie is? Wie bepaalt wat schadelijk is? Niet het volk, maar de bureaucraten in Brussel. Ze willen een internet waarin alleen hun waarheid de waarheid is. Ze willen een democratie waarin vrijheid betekent: het recht om te zwijgen. De houding van Breton laat zien hoe de EU bereid is om met harde hand te reguleren en te controleren wat wel en niet gezegd mag worden op het internet. Dit is niets minder dan een gecoördineerde poging om de vrije meningsuiting in te perken en politieke oppositie te onderdrukken.
video is meer dan een jaar oud – dus intussen van toepassing op iedereen die het waagt een ander geluid te laten horen op sociale media
Dit alles toont de ware aard van het liberalisme: een systeem dat de controle wil behouden door middel van censuur en manipulatie. Dit is geen toeval; het is een bewuste strategie om de macht te behouden en oppositie te verzwakken. Het liberalisme van vandaag, zoals uitgevoerd door bepaalde regeringen en hun bondgenoten bij Big Tech, kan zonder overdrijving als totalitair worden bestempeld. Geen democratie, maar technocratie. Big Tech heeft de macht om onze gedachten te sturen, onze meningen te manipuleren. Ze beslissen wie gehoord wordt en wie in de schaduw moet blijven. En dit alles onder het mom van vrijheid en vooruitgang. Dit is niets minder dan techno-fascisme.
Hiertegenover staat het nationalisme, dat vrijheid en burgerlijke rechten verdedigt. Nationalisme pleit voor een transparante, open samenleving waar de belangen van de eigen bevolking centraal staan en waar iedereen het recht heeft om zijn of haar mening vrijelijk te uiten, zonder angst voor censuur. In een nationalistische visie is vrije meningsuiting een fundamenteel burgerrecht dat niet mag worden aangetast door politieke machthebbers of door grote technologiebedrijven die handelen in hun belang.
Het is daarom essentieel dat we ons bewust worden van de gevaren van de huidige ontwikkelingen en in actie komen om onze democratische rechten te beschermen. De vraag is niet of censuur plaatsvindt, maar hoe diep het gaat en hoeveel invloed de overheid werkelijk heeft op deze processen. De strijd voor vrijheid en burgerlijke rechten gaat door, en het is aan ons allen om ervoor te zorgen dat we deze rechten verdedigen tegen de steeds groter wordende dreiging van overheids- en Big Tech-censuur.
Nationalisme biedt hier een antwoord: het verdedigen van de vrijheid van meningsuiting en het verzekeren dat de macht in handen blijft van het volk, niet van een selecte groep machthebbers die hun positie koste wat kost willen behouden.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang
Eigenlijk loopt iedereen, die de poco oekazes niet gehoorzaamt, het zelfde risico als Pavel Durov.
Tucker Carlson schreef op X (het vroegere Twitter) dat Durov in Frankrijk gearresteerd werd omdat hij weigert, volgens de bevelen van regeringen en geheime diensten, “de waarheid” te censureren:
“Dit westerse land, een bondgenoot van Bidens regering en een actieve NAVO-lidstaat, heeft hem gearresteerd.”
Carlson merkte op dat Durov een “levende waarschuwing” is voor elke eigenaar van een platform, die weigert “de waarheid te censureren” als regeringen en geheime diensten dit eisen en voegde er nog aan toe:
“De duisternis daalt snel neer op de vroegere vrije wereld.”
Kim Dotcom, oprichter van het downloadnetwerk Megaupload, scheef op X, dat er een toegenomen aanval op de vrije meningsuiting gebeurd is:
“De aanval tegen de vrije meningsuiting neemt toe. Telegram-oprichter in Frankrijk gearresteerd. Westerse geheime diensten eisen toegang tot privé berichten van Telegram-gebruikers.”
Elon Musk schreef op X, dat mensen in Europa binnenkort zullen geëxecuteerd worden omdat ze een of ander bericht met een grap op een sociaal netwerk geliked hebben.” (Nvdr: een goedkeurend duimpje als reactie op een bericht):
“Mijn mening: we schrijven anno 2030; in Europa wordt men voor het liken van een meme geëxecuteerd.”
Juist. Dries Van Langenhove is daarvan bij ons reeds het slachtoffer geworden. Hij werd weliswaar niet fysisch geëxecuteerd maar wel politiek uitgeschakeld én financieel gestraft met alle gevolgen van dien voor zijn persoonlijk leven.
Intussen gaf Mark Zuckerberg (Meta, voormalig Facebook) toe dat hij aan het handje van Bidens regering liep tijdens de coronacrisis. M.a.w. dat er slechts één kant van het verhaal mocht gepubliceerd worden. Vrije meningsuiting aan de VSA-leiband.
Als men de derde wereld binnenhaalt, wordt men zelf de derde wereld.
Het is een open deur intrappen: onze steden verloederen met de dag steeds meer. Niet alleen ons geliefde Antwerpen, het gehate Brussel… maar ook talrijke steden in andere westerse landen waar de verrijking toegeslagen heeft.
Hier volgen enkele voorbeelden van steden die om zeep gekleurd werden:
Londen: in het jaar 2020 woonden er 3.2 miljoen immigranten, of 37% van de bevolking
Athene: in het jaar 2023 woonden er ca. 850.000 immigranten, of 18% van de bevolking
Stockholm: in het jaar 2023 woonden er meer dan 650.000 immigranten, of 25% van de bevolking
Brussel: in het jaar 2023 was 30% van de 1.2 miljoen inwoners immigranten. (en daarmee worden niet de EUrocraten bedoeld!)
Marseille: in het jaar was ca. 35% van de 870.000 inwoners van buitenlandse origine
Berlijn: in 2023 huisden er ca. 1 miljoen immigranten, goed voor 30% van de bevolking
Parijs: in 2023 telde men bij de bevolking 20% immigranten.
De lijst kan aangevuld worden met ontelbare andere steden: Antwerpen, Wenen, Rotterdam, Hamburg met telkens dezelfde problemen.
Meer details vindt u bijgaande video. Er is één constante: politici zijn bezorgd…
Lieve kijkbuiskinderen, nu snel naar jullie warme bedjes. Oogjes toe en snaveltjes dicht.
Grüne scherpslijpster Katrin Göring-Eckardt wil de bevolking de mogelijkheid bieden “rechtse” medeburgers, familie, vrienden, kennissen, collega’s, buren… aan de schandpaal te nagelen… euh… niet letterlijk, maar wel de (rechtse) politieke voorkeur te melden aan de overheid. Kortom: ze wil dat haar landgenoten hun Stasi-verleden kunnen herbeleven…
Zij maakte haar idee, haar wens, bekend op een evenement van German Dream GmbH (… Duitse Droom… – ook Duitsland ontsnapt niet aan de verengelsing, de zegen van de verrijking… ), – een organisatie die gesteund wordt door de rode binnenministerin Nancy Faeser.
Tja. Zo zie je maar dat met het “democratie”-vlaggetje zwaaien niet het DDR-verleden uitwist met – U zal zich herinneren – de verklikkersbende van en voor de Stasi.
4.600 euro (… netto !!!) sociale uitkeringen in Oostenrijk aan Syrische familie – links wil bedragen verhogen
Na de onthulling in de Oostenrijkse krant Heute is het migratiedebat in Oostenrijk ten volle losgebarsten. Volgens het – intussen bevestigde – persbericht zou een Syrische familie vluchtelingen, met 7 kinderen verblijvend in de hoofdstad Wenen maandelijks 4.600 euro per maand aan sociale uitkeringen ontvangen. Terwijl sociaaldemocraten de uitkeringen willen verhogen, stelt de rechtse FPÖ dat “men duidelijk alle werkenden in Oostenrijk in het gezicht uitlacht”.
Volgens het bericht in Heute ontvangen de ouders elk 809 euro per maand, verhoogd met 51 euro, omdat de minderjarige kinderen nog thuis wonen. 6 van de 7 kinderen ontvangen elk 312 euro en 995 euro worden uitgekeerd voor de huur van het appartement. Ter vergelijking: Oostenrijkers die voltijds werken, verdienen gemiddeld 2.643 euro per maand en het minimumpensioen in Oostenrijk bedraagt momenteel 1.155 euro. Peter Hacker, (sociaaldemocratisch) gemeenteraadslid en gevolmachtigde voor sociale zaken in Wenen, verdedigt de uitkeringen: “Elk kind is welkom in Wenen en moet toch te eten krijgen”.
“Het is niet genoeg…”
Het kan ook anders…
Op 29 september zijn er parlementsverkiezingen in Oostenrijk. In het kader daarvan heeft de sociaaldemocraat Andreas Babler voorgesteld om de familiale basisuitkeringen nog te verhogen, omdat ze momenteel aan de lage kant zijn. Op basis van zijn voorstellen zou dezelfde Syrische familie met 7 kinderen na de verkiezingen een vergoeding tot 6.800 euro per maand kunnen ontvangen. Volgens de Oostenrijkse kanselier Karl Nehammer (ÖVP) zijn deze linkse voorstellen “niets anders dan een aanval op al diegenen die ’s morgens opstaan om te werken, en dit elke dag opnieuw”. Nehammer wil de sociale uitkeringen beperken tot die mensen die minstens 5 jaar legaal in Oostenrijk verblijven.
De rechtse FPÖ, die in Neder-Oostenrijk momenteel mee aan de regeringsknoppen zit, bewijst dat het anders kan: een vluchtelingenfamilie met dezelfde samenstelling ontvangt er maandelijks 2.450 euro. Herbert Kickl, FPÖ-voorzitter, wijst met beschuldigende vinger in de richting van Nehammer, die met zijn laks migratiebeleid uiteindelijk verantwoordelijk is voor de massale migratie in Oostenrijk en de sociale uitkeringen zoals ze momenteel bestaan.
Volgens recente peilingen zou de rechtse FPÖ momenteel kunnen rekenen op 28 procent van de stemmen, de centrumpartij ÖVP op 22 procent en de sociaaldemocraten op 21 procent. Ook Oostenrijk is klaar voor een ander migratiebeleid.
In Berlijn – Lichtenberg wordt een hotel tot vluchtelingenopvang omgebouwd. Dit kost de belastingbetaler uiteindelijk meer dan 140 miljoen euro. Het hotel – 25.000 m2 – sluit omwille van de nieuwe bestemming zijn deuren; het personeel moet op andere plaatsen in de stad gaan werken. Berlijn mag zich verheugen op de 1200 “vluchtelingen”…
Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan
De eigen bevolking is niet bepaald enthousiast. Zij moeten jarenlang naar een woning zoeken – er heerst woningkrapte – nieuwkomers, daarentegen…
