U heeft eergisteren mogen vernemen dat Jürgen Conings en Yannick Verdyck geloofsgenoten hadden in de Bundesrepublik Deutschland. Met één dissonant: onze oosterburen hadden als nieuw opperhoofd een soortement “prins” – de toekomstige keizer Heinrich XIII – die het Duitse Rijk (voortaan “Reich” genoemd) nieuw leven moest inblazen. Het von Münchhausens bataljon zou naar verluidt het federale parlement, de Bundestag en enkele belangrijke ministeries bestormen en bezetten, waarop dan spontaan een volksopstand zou uitbreken om de overdracht van de macht te eisen.
Enkele merkwaardigheden hadden een hoog von Münchhausengehalte: zo werden de media blijkbaar uitgenodigd (Spiegel, Bild e.a.) om quasi zoals het Eurovisie-festival “live” te berichten over een staatsvijandige putsch. De minder regeringsvriendelijke media konden niet “vor Ort” over de staatsgreep berichten. Zij moesten iets langer wachten… Zou het kunnen dat de favoriete media op voorhand ingelicht waren over de gebeurtenissen? De vraag stellen is…
Volgens officiële berichten zouden op 7.12.22 bij 52 mensen de woningen doorzocht geweest zijn en 25 mensen gearresteerd. De regering geeft zichzelf een schouderklopje voor het snelle ingrijpen en de redding van de democratie. Tot zover de officiële versie. In elk geval hebben wij zo onze twijfels: ofwel is het gewoon dikke zever, of ofwel is het de waarheid, maar dan zijn de putschisten een allegaartje dromers met een overontwikkeld zelfvertrouwen.
Als we onze geschiedenisboeken erop open slaan, constateren we dat elke – gelukte – staatsgreep gesteund werd door de leiding van het leger. Een leger heeft wapens. Bij een succesrijke staatsgreep heeft het leger ofwel de regeringsbestrijders gedekt ofwel de staatsgreep zelf uitgevoerd. Als het leger de regering trouw blijft, dan wordt de staatsgreep onderdrukt. Punt.
Daar echter naar verluidt niemand uit het actieve Duitse leger gearresteerd werd – slechts enkele voormalige officieren – was de kans op slagen eerder onbestaand. Ze hadden eventueel in het parlement kunnen binnendringen en misschien enkele politici gijzelen, maar ze zouden sowieso snel uitgeschakeld geweest zijn… inderdaad zoals in “over en uit” als ze zich niet vrijwillig overgegeven hadden. In zover dat ze inspiratie voor hun euvele plannen gehaald hadden in de “bestorming” van het Capitool, getuigt dit niet van een overmaat aan nuchtere aanvalstactiek. Er zouden hoogstens, zoals in de VSA, enkele slachtoffers gevallen geweest zijn, maar de veiligheid van de Bundesrepublik zou geen ogenblik in gevaar geweest zijn. We krijgen echter de indruk dat heel het geval bewust gedramatiseerd wordt. En ja, we vergelijken weer met de heisa rond Jürgen Conings en Yannick Verdyck.
Vanzelfsprekend werd ook de Duitse erfzonde erbij gesleurd (tijdlijn 01′):
Komen we terug bij de media. We doen even alsof we geloof hechten aan het voorgekauwde melodrama der zgz.”putschisten” en/of “terroristen” verantwoordelijk voor “de grootste samenzwering sinds de oprichting van de Bundesrepublik”. Dan vragen we ons wel af waarom de overheid enkele selectieve media vooraf ingelicht had. Tenslotte zou men er kunnen van uitgaan dat geheimhouding bij een dergelijke actie, met de inzet van 3000 politieagenten, zeer belangrijk is!
Dat “Der Spiegel” waarschijnlijk vooraf ingelicht werd, merkt men aan het tijdstip van publicatie van het eerste uitvoerig artikel over de razzia’s, nl. om 10u28: „3000 Beamte im Einsatz – Ermittler heben rechtsextreme Terrororganisation aus“. Een artikel van die omvang schrijft men niet in een half uurtje. Zelfs als we aannemen dat de zes Spiegel redacteuren, die voor het artikel tekenden, allemaal om 8 uur ‘s morgens op de redactie waren, dan zou dat betekenen dat ze in amper 2.5 uur de informatie opgezocht, nagegaan, verwerkt, besproken… en vervolgens het artikel geschreven hebben. Theoretisch mogelijk, echter onwaarschijnlijk. Veel waarschijnlijker, en minder stresserend, is dat de informatie vooraf gelekt werd (opzettelijk of toevallig?), het artikel geschreven en dat op 7 december slechts nog enkele late aanpassingen dienden te gebeuren.
Onafhankelijk journalist en voormalig media redacteur Frankfurter Allgemeinen Sonntagszeitung Stefan Niggemeier weet hoe de media werken; hij twitterde zijn twijfels bij de gang van zaken:
„Okay, also ungefähr jede größere Redaktion wusste vorab von dieser extrem gefährlichen Razzia und hat eigene Hintergrundstücke, Einordnungen, Exklusivrecherchen vorbereitet? Das ist aus Lesersicht ja ganz praktisch, aber für den Fahndungserfolg vielleicht doch problematisch?“
Met als reactie: “De razzia was sinds minstens een week een open geheim.”
En vanaf 07u40 kon Kontraste (ARD) “vor Ort” berichten:
Het is duidelijk dat de te vertrouwen media vooraf over de “geheime” politie-actie ingelicht waren, opdat de goegemeente quasi “live” de sensationele verijdeling van een staatsgreep mee kon volgen.
Vandaag wordt de zoektocht naar onfrisse elementen in Duits- en buitenland voortgezet. De bevriende media koppen uni sono “De bedreiging van rechts is groot…” De groen-rode-streepje-blauw-regering zal dit thema niet koud laten worden. Integendeel. Het rechtsprincipe dat iedereen onschuldig is tot het tegendeel bewezen wordt, wil de rode binnenministerin Nancy Faeser niet langer toegepast zien. Zij en haar SPD zijn degenen die een putsch tegen de wetsgang, de grondwet en de democratie willen plegen. Zij en justitie-senatrice uit de verloren stad Berlijn, Lena Kreck (Linke), zetten rechters onder druk, maken hen duidelijk dat ze aan de deur belanden als ze niet vonnissen zoals de SPD of linkse kameraden het willen.
Er komen steeds meer signalen dat Nancy Faeser de bewijslast wil omgekeerd zien.
U krijgt de indruk dat Faesers antwoord van gisteren dateert. Niet zo. De datum, die u onderaan ziet, is de datum van de tweet, niet van het ingesloten filmpje. Het dateert reeds van maart 2022: Nancy Faeser will die Beweislast umkehren, wenn man einem Beamten eine rechte Gesinnung unterstellt. Wann kümmert sich der Verfassungsschutz um die Innenministerin? (weltwoche.ch). Ook de Merkur schrijft nu: „Maischberger“ zur Reichsbürger-Razzia: Faeser lobt „gute Idee“ zur Kündigung von Verfassungsfeinden
M.a.w. Faeser wil politieke zuiveringen doorvoeren bij de justitie, bij de rechters. Niet omwille van bewijs, maar wel omwille van een vermoeden, veroorzaakt door een niet bewezen beschuldiging. En dat betekent dat een rechtbank in Duitsland niets meer waard is, daar men moet vrezen dat een rechter “links” vonnist om te vermijden dat hij/zij/x uit zijn ambt ontzet wordt.
Je moet maar durven! Van de hoge toren blazen over de benoemingen van rechters in Hongarije, Polen, Turkije… maar zelf niet vies zijn van enig gemanipuleer.
Iemand ontslaan omwille van een vermoeden is tegen de Duitse grondwet. Ambtenaren worden benoemd volgens Artikel 33 Par. 2 GG, d.w.z. volgens het criteria-trio geschiktheid, machtiging en vakkundige prestaties. En die moeten beoordeeld worden volgens daadwerkelijke, te controleren en bewezen feiten, niet volgens wollige, ingestudeerde of geplande vermoedens.
Wie “putscht” dan tegen de grondwet, tegen de rechtstaat, tegen het vermoeden van onschuld tot het tegendeel bewezen werd?
Naar verluidt is was Nancy Faeser juriste.
