Zelfverklaarde “klimaatbeschermers” drijven hun acties steeds verder op. Op dinsdag 20 december hebben ze de ganse avond het noodoproepnummer in Essen misbruikt, om reddingsdiensten naar vermeende ongevallen te roepen. De zogenaamde zwaar gekwetste slachtoffers, gaslekken in woonhuizen en een roofoverval: het was allemaal fake news.
De politie meldde dat er “in al die gevallen veel reddingsdiensten onderweg waren”. En “daarmee stonden ze niet ter beschikking mochten andere, échte oproepen binnenkomen”. De daders lieten nadien verstaan dat “de klimaatcatastrofe de enige echte noodsituatie is”, want aan die klimaatcatastrofe “zullen miljoenen mensen sterven”.
Voor hun acties maakten deze “klimaatbeschermers” gebruik van een app, die het doofstommen mogelijk maakt een noodoproep te versturen. Via dezelfde app lichtten ze later hun acties toe. Tevens lieten ze verstaan ook in de toekomst van deze noodoproep misbruik te zullen maken: “We zullen deze vorm van protest verderzetten, tot onze Bondsregering effectieve wetten stemt om de klimaatcatastrofe te verhinderen”.
Energiecrisis: wordt elektriciteit om e-auto’s op te laden in Duitsland sterk beperkt?
Op vraag van de Duitse minister van Economie, Robert Habeck (Grünen) heeft het Bundesnetzagentur (Agentschap voor het Bondsnet) onlangs een zogenaamde “piekafvlakking” voorgesteld: Als de stroomvoorziening krap wordt, worden de prestaties van warmtepompen en oplaadboxen voor e-auto’s sterk beperkt. De regel zou ingaan op 1 januari 2024.
Het zou dan tot 3 uur kunnen duren om een elektrisch voertuig voor een reis van 50 kilometer op te laden. Dat staat te lezen in het “Eckpunktepapier” van dit Agentschap. De beheerders van stroomnetwerken zullen, bij een krapte aan elektriciteit, warmtepompen en oplaadstations voor elektrische auto’s minder energie bezorgen. Volgens het Federaal Agentschap voor het Bondsnet is dit onvermijdelijk om echte, nationale stroomuitvallen te vermijden.
Eerst de mensen massaal in de richting duwen van elektrische auto’s en in de volgende fase de energietoevoer beperken. Is dat niet de zoveelste episode in de soap ‘beduvelen van de burgers’?
Een vrouw bidt op straat, helemaal in d’r eentje, in de buurt van een abortuscentrum. Ze bidt stilletjes in haar hoofd, in haar hart, met haar ziel. Ze wordt gearresteerd. De beschuldiging luidt een inbreuk op de “wet voor de bescherming van publieke plaatsen“.
Bijna een eeuw geleden schreef de Engelse journalist G.K. Chesterton “De eeuwige mens” (The Everlasting Man, 1925*). Hij was enkele jaren voorheen katholiek geworden. Deze scherpzinnige en humoristische verdediging van het christelijk geloof en van de katholieke Kerk heeft als “kerstboek” niets van zijn actualiteit verloren. Hij wil geen theologie bedrijven. Hij wil slechts nuchter naar de historische feiten kijken. Chesterton is een meester in het uitwerken van paradoxen. Zijn boek heeft twee delen. Het eerste deel noemt hij “Het schepsel dat mens heet” en begint met “De mens in het hol”. Het tweede deel draagt de titel “De mens die Christus heet” en begint met een hoofdstuk over “God in de grot”.
*Nvdr: U kan de Engelse versie van het boek hier lezen of hier de audio-versie beluisteren.
In zijn tijd genoot het werk van H.G. Wells, The Outline of History een groot gezag. Hierin wordt de wereldgeschiedenis uitvoerig beschreven als een product van blinde evolutie en velen namen deze ideologie fanatiek over. Chesterton zal meesterlijk aantonen hoe dit “veelsoortig heidendom” als sneeuw verdwijnt voor de Zon, nl. met de historische komst van Christus en zijn Kerk. Hij reageert tegen een diep ingeworteld antiklerikalisme van hen die geen christen willen worden maar ook niet kunnen ophouden antichristelijk te zijn. Hij vergelijkt ze met kankeraars in het portaal van de kerk, niet in staat om buiten te lopen, noch om binnen te gaan en te bidden. Terloops wijst hij op de “hinderpaal van de moeheid”. De westerse mens is moe van het christendom: “zodra hij met een zaak vertrouwd is, heeft hij er genoeg van“. Vooral reageert hij tegen de vereerders van een evolutieleer waardoor “mensen moeten veracht worden als apen en paarden aanbeden als goden”.
Met “de mens in het hol” wil hij “de goede naam van de holbewoner” herstellen. Wat de “bekrompen kamergeleerden” over hem vertellen is niets anders dan mythe en verzinsel, vindt hij. We weten over hem niets meer dan wat we kunnen opmaken uit “een paar leuke en onschuldige tekeningen op de wand van een rotskamer”. In onze dagen, zo schrijft Chesterton, staan onze romans, tijdschriften en dagbladen vol van een evolutionaire geschiedschrijving van “De Holbewoner” met illustraties erbij. Je ziet de vakgeleerde, zijn brilletje op het tipje van zijn neus, voor een geopend doosje met enkele resten van beenderen. Hiermee schijnen wij de holbewoner door en door te kennen “…niet alleen in zijn publiek optreden, doch zelfs in zijn particulier leven. Met zijn psychologie wordt ernstig rekening gehouden… zelfs in de psychologische geneeskunde… de voornaamste bezigheden van zijn leven: zijn vrouw afranselen, en hardnekkig optreden tegen de vrouwen in het algemeen… ik weet niet op welke primitieve dagboeken, of prehistorische echtscheidingsprocessen deze voorstelling steunt”. Kortom, wat men in de grot vindt heeft geen enkel verband met de moderne “wijsgerige gevolgtrekkingen” of “romantische praatjes” in onze media. Als de moderne mens zijn “ploertennatuur wil botvieren” moet hij daarvoor de goede naam van de holbewoner niet misbruiken, vindt Chesterton.
We kunnen dit meteen actualiseren: als het westen zich in gruwelijke oorlogen wil botvieren, moet het daarvoor niet Rusland, Irak, Syrië… misbruiken!
Vervolgens toont Chesterton aan hoe de mens oneindig verheven is boven het dier, tegen al wat de evolutieleer ons wil wijsmaken. Deze mens “verschilde waarlijk van alle andere schepselen omdat hij niet alleen schepsel, doch ook schepper was.” En dit blijkt uit de kunst. “De apen zijn niet met de tekeningen begonnen, terwijl de mens ze voltooide… de hond schilderde in zijn betere periode niet beter dan in zijn onderontwikkelde stijl, toen hij nog een jakhals was; het wilde paard schilderde niet impressionistisch en het renpaard kubistisch”. Er is nergens ter wereld in een grot één beredeneerde centimeter van een lijntje van een dier te vinden wat het begin zou geweest zijn van een kunstwerk dat later door een mens werd voltooid. Het gaat niet om een verschil dat door tijd of evolutie overbrugd kan worden, het is een radicale kloof. “De kunst is de handtekening van de mens”. Zo is ook die “heerlijke waanzin, die lachen heet” alleen eigen aan de mens “alsof hij in de vorm zelf van het heelal een geheim had aanschouwd, dat voor het heelal zelf verborgen was”. Zeker, er zijn gelijkenissen tussen mensen en dieren en sommige dieren hebben verbluffende instincten. “Er is echter in het geheel niets, wat ook maar uit de verte doet denken aan zulk een ontwikkeling van de menselijke geest”. Van de mensengeest is er niets te vinden in het dier.
Ook onze tijd loopt over van een pseudowetenschap die voorhoudt dat de menselijke geest niets anders zou zijn dan een constructie van materiele hersens en bouwt ijverig aan een monster van een robot, waarvan naïef verwacht wordt dat hij ooit het bewustzijn van een mens zal hebben. Dit is het trieste resultaat van een “verlichtingstraditie” en een mechanisch denken, terwijl de grootste natuurkundigen zoals Albert Einstein, Niels Bohr, Max Planck hun hoofd allang gebogen hebben voor het ondoorgrondelijk mysterie van de schepping, het leven en vooral van het bewustzijn van de mens.
“De mens in het hol” van Chesterton inspireert ons om op gelijkaardige wijze de valse ideologieën van onze tijd te ontmaskeren vanuit het christelijk geloof. De westerse beschaving blijft het christelijk geloof en de katholieke Kerk arrogant verwerpen en zelfs bestrijden met alle onheil tot gevolg. De westerse economie is aan het instorten. Er heerst een energie- en voedselcrisis met de dreiging van een atoomoorlog. Het westen zoekt zijn heil in een zelfvernietigend totalitarisme met een grenzeloze verheerlijking van de dood, door abortus, euthanasie, de ontwrichting van seksualiteit en huwelijk, een oeverloos moreel relativisme, opgevuld met heidense praktijken van aanbidding van het klimaat en “de planeet”. Om het verlies van de menselijke waardigheid te compenseren, koesteren sommigen zich in de oude, opgewarmde fantasieën van een “reïncarnatie”, zonder te beseffen dat ze een vloek is voor de echte waardigheid van de mens die in zijn wezen en handelen ieder ogenblik uniek en onherhaalbaar is. Neen, de mens is geen evolutie maar een “revolutie”, geschapen naar Gods beeld en gelijkenis, geroepen om gereinigd te worden van zonden en verheven tot de goddelijke leven. Hiervoor is God mens geworden in Jezus Christus. God boog zich neer en werd mens om ons op te heffen tot zijn goddelijke waardigheid. In zijn onvoorstelbare armoede heeft Hij zijn duizelingwekkende grootheid geopenbaard. Hierover volgende week: “God in de grot”.
In een wereld vol oppervlakkigheid, leugen en geweld, met hier en daar een schitterend licht, wensen we u allen een sterk en rijk innerlijk leven. De Drie-ene God woont in het diepst van ons wezen en Christus wil in ons opnieuw geboren worden. Dankbaar en van harte: Een Zalig Kerstfeest.
P. Daniel – Gemeenschap Mar Yakub – Qâra, Syrië, 23.12.22
Flitsen
Met de kerstmarkt van vorige week was een droevige noot verbonden. Het grieks-melchitische patriarchaat in Damascus had een zaal ter beschikking gesteld. Er kwamen maar enkele mensen even kijken. Behalve wat goedkope voeding werd er nagenoeg niets verkocht. We hadden er rekening mee gehouden dat de Syrische bevolking armer geworden is en nu zagen we er het resultaat van. Het is een sterke aansporing om ons nog meer in te zetten en initiatieven te nemen met projecten waarmee de mensen enig inkomen kunnen verdienen.
“Als jullie echte democraten zijn, organiseer dan eens een referendum over migratie. Ik daag jullie uit. Vraag het eens aan de man en de vrouw in de straat: willen jullie meer of minder migratie. Maar dat durven jullie niet. Jullie willen het volk geen keuze geven.”
Vroeger, toen Duitsland nog voor kwalitatieve degelijkheid stond, lazen we “Die Süddeutsche Zeitung”. Nu niet meer. Sinds een aantal jaren niet meer. De “Süddeutsche” is zo ver afgeweken van de oorspronkelijke krant zoals De Standaard bij ons.
Eergisteren werd het onderstaande wereldschokkend probleem voorgelegd: of een tante haar neefje nog het boek van J.K. Rowling zou mogen schenken. De papa van het neefje vindt dat de schrijfster transvijandig is en heeft zo zijn bedenkingen. Een familietrio weet raad.
Hoe die raad luidt en wie zitting hebben bij het adviestrio moeten wij u schuldig blijven; die bevinden zich immers achter een betaalmuur. Niet dat we geïnteresseerd zijn in het antwoord – we weten dat iedereen die slechts een klein beetje gezond verstand gebruikt, die de lessen biologie nog niet vergeten is, sowieso door de poco media verketterd wordt.
Waarom J.K. Rowling en Harry Potter met de papieromhaling moeten buiten gezet worden, verneemt u hier:
Mocht u zich willen informeren bij “een betrouwbare bron”, dan klikt u gewoon even op het onderstaande bruggetje van de nullenzender. Dit is één van de ontoelaatbare uitschuivers van Harry Potters schrijfster:
“mensen die menstrueren zijn volgens Rowling namelijk gewoon “vrouwen”
