Poco blondje: “Michael, weet je wat de belangrijkste doodsoorzaak van zwangere mensen is?” M.K.: “… Mensen?… zwangere mensen?.. euh… moeders?” Poco blondje: “Als je ze per se moeders wilt noemen… ze zijn niet allemaal moeders… maar als je hen per se zo wilt noemen…” M.K.: “Wat zijn ze dan als ze geen moeders zijn?” Poco blondje: “Het zijn zwangere mensen.” M.K.: “Welke mensen – buiten moeders – kunnen er zwanger zijn?” Poco blondje: “Je hebt slechts enkele lettergrepen meer nodig om een inclusief taalgebruik te hanteren.” M.K.: “Om wie er deel van uit te maken?” Poco blondje: “Om mensen erbij te voegen die zich niet identificeren als vrouw, maar toch zwanger kunnen worden.” M.K. “Je zegt me dus dat de voorwaarde om als een rechtvaardig mens beoordeeld te worden ik moet aanvaarden dat een man écht een vrouw kan worden? Dàt is dus de voorwaarde dat ik een rechtvaardig mens kan zijn?” Poco blondje: “… euh… ja!” M.K.: “Ik zou me willen identificeren – ik identificeer me – als waarheidsgetrouwe persoon m.b.t. dit thema. Ik zou je willen vragen mijn identiteit te aanvaarden en bevestigen. Doe je dat?” Poco blondje: “… wel, je bent echter geen medische professional. En abortus en zwangerschap maken je identiteit niet uit.“ M.K.: “Dat is wel degelijk mijn identiteit. Ik verzeker je: dat is mijn identiteit.”
Mocht u zin hebben heel het gesprek tussen het poco blondje en Michael Knowles te bekijken, dan klikt u hier. U kan maar u moet niet. Het poco blondje, Bronte Remsik, studeert trouwens medicijnen en is een abortussupporter.
Datum : Vrijdag 3 maart 2023 om 19u30 in het Wijkcentrum Xaverianen (Xaverianenstraat 13/003, 8200 Brugge). Gratis ondergrondse parking.
Spreker : Vrijdenker Pater Daniël Maes. SYRIË IS EEN DOORN IN HET OOG VAN DE VS.
Pater Daniel is 12 jaar geleden naar Syrië gekomen op uitnodiging van moeder Agnes-Mariam, stichteres en overste van het klooster Mar Yakub in Syrië. Hij is nu voor enkele weken in België. De welvaart, veiligheid en harmonieuze samenleving van het Syrische volk waren opmerkelijk in de beginjaren van zijn verblijf. Hij zag later hoe de opstanden van buiten af georganiseerd werden, om het land te ontwrichten.
Zowat alles wat onze gezaghebbende media over Syrië schreven, was leugen en pure oorlogspropaganda om het collectieve westen een voorwendsel te geven om dit land ten gronde te richten en zijn grondstoffen te roven. Toen het westen met de hulp van terroristische groepen dit land toch niet op de knieën kreeg, begon het met een economische oorlog. Wurgende sancties, het stelen van 80% van zijn olie en van zijn graan, samen met voortdurende aanslagen en kidnappings, gaan door tot nu.
En dan kwam die verschrikkelijke aardbeving. De mensen die in het noorden van het land al zo zwaar werden getroffen, werden aanvankelijk genegeerd. Heel de wereld wilde Turkije helpen en slechts enkele echt bevriende landen kwamen Syrië ter hulp. Het klooster Mar Yakub – slechts enkele zusters en fraters uit acht landen – heeft vanaf het begin zich op speciale wijze ingezet voor de noodlijdenden in Syrië én Libanon. De kloostergemeenschap is omringd door een grote groep vrijwilligers. De inkom en giften komen ten goede aan de slachtoffers van de aardbeving. Bij voorbaat dank! Na de lezing kunt u vragen stellen. Voor wie Pater Daniël niet kent, lees hier >>
Als mansmensen zich als vrouwelijke exemplaren voelen of omgekeerd, als een volwassene zich een kleuter voelt, als mijn hond vindt dat hij het baasje is, dan mogen we ons toch ook nog voelen en gedragen zoals “in de goede ouwe tijd”.
Josep Borrell noemt EUropa een tuin en de rest van de wereld de wildernis. De tuinieren moeten de tuin beschermen en naar de jungle trekken om daar de inboorlingen herop te voeden. Vooral wat betreft Rusland… “ze weten niet beter…” verklaart Borrell vanop zijn hautaine preekstoel. Of Borrell met zijn neerbuigende taal Afrikaanse zieltjes veroverd heeft is uiterst twijfelachtig. Laat u zich overtuigen door een betweter die u duidelijk maakt dat u een idioot bent die zich laat om tuin (sic) leiden door een valse predikant?
Ook niet nader bepaalde Balkanlanden krijgen een sneer. Welke? We moeten er geen tekening bij maken zeker?
Het zit de VSA en de EU hoog dat Afrika zich niet langer de les laat spellen. Borrell noemt Afrikanen “easy“… letterlijke vertaling: “gemakkelijk”, “gedwee”… of gewoon “dom”. Mochten ze zich laten leiden door de VSA en de EU dan zouden ze “sensible“, verstandig, genoemd worden. Het is een doorn in hun oog dat Russisch buitenminister, Lavrov, er op bezoek gaat. Na de “easy”-kritiek kon hij dan ook de bal binnen schoppen door te stellen dat “door een dergelijke uiting duidelijk gemaakt wordt dat de man zijn racistische kijk op de wereld niet kan verbergen”.
“Dom Afrika” stemt “neen” of houdt zich afzijdig bij het stemmen in de VN Veiligheidsraad. En dat is hun goed recht. “Afrika eerst!” Menig westers politicus zal al met weemoed aan de kolonisatie-periode gedacht hebben.
In elk geval stond Borrell niet vooraan in de rij toen O.L.Heer diplomatische kundigheden uitgereikt heeft. Zelfs al gaat men in de EU-toren er vanuit dat de Afrikaanse landen nog verder moeten “ontwikkeld” worden, dan is het bijzonder dom dit als argument te gebruiken.
En dan deed de Italiaanse minister er nog een schep bovenop door te schelden op de Chinese aanwezigheid in Afrika: “Afrika in Chinese handen is een grote fout.” Alsof Afrika een object is, dat gepakt, vastgehouden, gebruikt kan worden, een ding zonder eigen wil. Een zelfde hautaine houding als Borrell. We zijn er zeker van dat beide heren zich van geen kwaad bewust zijn.
En dan was er nog iets dat u misschien zal ontgaan zijn. Tijdens de gesloten vergadering van de Afrikaanse Unie werd de Israëlische afgevaardigde bijna manu militari naar de uitgang begeleid omdat ze niet over de nodige accreditatie beschikte.
In een vorig artikel bekeken we de denkvormen in Frankrijk, Duitsland en Vlaanderen zoals Dugin die beschrijft in zijn grote werk over de mentaliteiten (“nous”) van de verschillende beschavingen.
Hoe zit het in Groot-Brittannië?
De koude witte draak
Deze Engelse patriot legt uit wat de vlag van Engeland eigenlijk is…
Dit land is deels geromaniseerd Keltisch en weinig geromaniseerd Germaans (Angelen, Saksen en Normandiërs). Volgens Dugin is de synthese tussen die tweeniet gerealiseerd. Het Keltische is aanwezig in de rand, er is ooit een Keltische dynastie geweest: de Stuarts. De niet realisatie leidt tot een niet aflatende bipolaire spanning. Die is in de nieuwe tijd afgereageerd door de expansie, de kolonisatie, het Britse Rijk.
Die bipolaire spanning is overgebracht naar de kolonies, en meer bepaald de meest succesvolle nl. de VS. De Britten waren niet gericht op integratie van inlandse bevolkingen, een vermenging die in Latijns-Amerika wel gebeurd is. Dat heeft geleid tot de genocide van de indianen. De VS hebben echter eigen krachten waar we in een later artikel op ingaan. De globalisatie en de politieke correctheid zijn echter een grote bedreiging voor elke bestaande eigenheid.
Engeland en de City of London is het moederhuis van de Westerse globalisering. Het begon met het Britse Rijk, de studiebeurzen en stichtingen van de koloniaal Rhodes (1853-1902), de denktanks eerst Brits, dan Brits-Amerikaans en tenslotte Amerikaans-Brits-Europees, de programma’s zoals ERASMUS tot en metde Young Global Leaders (Davos) die nu in vrijwel elke Europese regering hun pionnen hebben (Decroo, Rutte, Macron, Sunak, Baerbock..).
De rode draak eeuwig in gevecht met de witte draak
"De geschiedenis van de vlag van Wales: Vele eeuwen geleden, toen draken ronddwaalden in het land, liet een witte draak zich neer in een klein dorpje en besloot er te blijven wonen. De witte draak had een ijskoud gemoed en liet alles bevriezen in zijn omgeving. Hij was er zich echter niet van bewust dat er al een andere draak in de buurt woonde. Een rode vuurdraak leefde niet ver van het dorpje; was in een winterslaap in een grot dichtbij de klif. Zes maanden later werd hij wakker en moest vaststellen dat een enorme witte draak zijn dorp in zijn greep hield. Hij zag dat zijn dorpelingen ziek waren door de koude. De rode draak voelde diep medelijden met zijn volk in de ijskoude lucht. De grond onvruchtbaar, niets kon er groeien. zelfs de taaie paardenbloemen niet. Het volk leed honger, snakte ernaar dat de rode draak hen zou bevrijden uit hun ijskoude miserie zodat hun land zou kunnen terugkeren naar het zonnige, warme klimaat zoals voorheen. De rode draak daagde de witte uit voor een tweegevecht bovenop de klif. De volgende ochtend vloog de rode draak naar de top van de klif waar de witte draak hem opwachtte. De dorpelingen wachtten angstig af. De rode draak viel aan en raakte de witte draak met zijn hoorn in de borst. De witte draak huilde van woede toen het blauwe bloed eruit spoot en verdedigde zich door met zijn staart uit te halen naar de kop van de rode draak. En toen werd het stil. De rode draak steeg in de lucht, als een pijl, en onthoofdde de witte draak met het uiteinde van zijn staart. De ijsdraak viel dood op de grond. Het volk juichte. De rode draak joelde triomfantelijk. De burgemeester van het dorp besliste vervolgens dat het land voor eeuwig en altijd een vlag met een rode draak als symbool zou dragen met een wit-groene achtergrond: het groen als symbool van het weelderig-groeiende gras en de witte kleur als herinnering aan het ijs. Opdat niemand ooit vergeten wat er gebeurd was. Na het tweegevecht keerde de rode draak terug naar zijn grot, viel in een diepe slaap en werd nooit meer wakker. Vanaf toen regent het in Wales als uiting van verdriet voor de dood van de rode draak."
Terug naar Groot-Brittannië. De niet aflatende spanning wordt verzinnebeeld door de vlaggen: de rode draak, het Keltische, het symbool van Wales en de witte draak van de Angelsaksen. Die zijn volgens de legende blijvend in een gevecht gewikkeld. Tijdens de begrafenis van de Britse koningin waren die vlaggen naast mekaar te zien…
Dit levert een eerder depressief beeld van het land. Een half verdrongen Keltische sfeer met uitgewerkte mythen en daarnaast een Germaanse sfeer die staat voor een agressieve expansie. Dit kan alleen worden overwonnen door voortdurende globale expansie maar die botst tegen zijn grenzen. Het dionysische is in die Germaanse sfeer weinig ontwikkeld en verkeert vlug in zijn donkere tegenhanger, de meedogenloze titanische globaliseringsmachine. Zie bv. “Late Victorian holocausts” van Mike Davis (2000). Dat gaat over de miljoenen hongerdoden in het 19de eeuwse Brits-Indië, opgeofferd voor de de invoering van exportteelten voor de wereldmarkt. (audio-boek)
Maar die 300 jaar Westerse globalisering lijkt nu aan zijn einde te komen. Er komt een multipolaire wereld. Hoe zal Groot-Brittannië dit verteren? Het is nu samen met Polen de meest agressieve NAVO-staat in het conflict met Rusland. Denk aan de levering van lange afstandsraketten. Volgens Emmanuel Todd, historicus en bevolkingsdeskundige (zie artikel onderaan) gaat het Britse levensniveau er in 2023 nog eens 7% op achteruit. Zal hen dat op andere gedachten brengen of juist niet?
Vantablack is een pigment dat wordt beschouwd als de donkerste toon zwart ter wereld – en momenteel de bron van commotie in de kunstwereld.
Sir Anish Kapoor, de in Londen wonende beeldhouwer die verantwoordelijk is voor o. a. het ArcelorMittal Orbit sculptuur voor de Olympische Spelen van 2012, bezit nu namelijk de exclusieve rechten voor het gebruik van de kleur. Die uitspraak veroorzaakte verontwaardiging onder andere kunstenaars, die vinden dat Kapoor hiermee de monopolie heeft op een materiaal dat van iedereen zou moeten zijn.
Alleen het laatste argument is volgens onze bescheiden mening relevant, maar niemand had het over de ziel van de kinderen, hoe zij getekend zijn als ze in aanraking komen met pedofilie, als alles met hen mag en moet gebeuren… In het vorige artikel (onderaan) kan u vernemen wat dhr. Lammers zoal schrijft voor het kinderpubliek.
"In de Vlaamse steden loopt het zwartrijden (zonder geldig vervoersbedrijf reizen) op het openbaar vervoer uit de hand. De minister van Mobiliteit Lydia Peeters (Open Vld) antwoordde dat op een parlementaire vraag van Vlaams parlementslid Els Robeyns (Vooruit). De helft van de reizigers zou zwartrijden..."
Eén paragraaf uit onderstaand artikel , waarbij twee woorden eigenlijk heel de toestand in beeld brengen: de demografische evolutie in de steden. Om welke helft van de stedelijke bevolking zou het gaan, denkt u?
Wie de reclamefilmpjes op tv bekijkt, weet dat de blanke acteurs in de minderheid zijn. Het lijkt wel alsof elk Vlaams gezin minstens één gepigmenteerd gezinslid heeft. Ook bedrijven en financiële instellingen menen te kunnen overtuigen door vooral de woke-kaart uit te spelen. Een voorbeeld dat de laatste dagen enorm op onze zenuwen werkt is de Keytrade Bank.
Ter vergelijking twee filmpjes. Het eerste vonden wij een oudere, geslaagde reclame, waarbij de “traditie” van een door generaties gebruikte familiebank eventuele nieuwe klanten moest overtuigen:
En dit is het heden. Vergeet de traditie. We krijgen verschillende keren per tv-zendavond dit filmpje door onze strot geduwd, waarbij de boodschap “geluk” met zwarte hoofdletters op uw netvlies moet gefixeerd worden. Vanzelfsprekend wordt ervan uit gegaan dat de genaamde Oscar een ras-gemengd gezin heeft… Staan wij nu alleen met onze mening dat dit soort reclame eerder het omgekeerde effect heeft? Niet alleen omwille van de verkleuring maar ook wegens de verkleutering…
