Er is een gezegde in de Engelse taal, waaraan we moesten denken toen we het onderstaande beeldmateriaal bekeken:
“If it looks like a duck, swims like a duck, and quacks like a duck, then it probably is a duck.”
Mocht u alsnog een vertaling wensen:
“Als het eruit ziet als een eend, zwemt als een eend, kwaakt als een eend, dan is het waarschijnlijk een eend.*”
Deze lelijke eend beklaagt zich erover dat de buitenwereld niet ziet dat het een elegante zwaan is:
“Een buurvrouw was het er niet mee eens dat ik naar de vrouwentoiletten ging. Iedereen weet toch dat ik een transvrouw ben? Ik ben altijd al bekend geweest onder de naam Kaylee. Heb ook altijd de persoonlijke voornaamwoorden “zij” en “haar” gebruikt. En ik vroeg, ‘heb je een probleem?’ Zij antwoordde ‘ja, je gebruikt de vrouwentoiletten. Je bent een man.’ en ik antwoordde: ‘maar ik ben een transvrouw’. En zij: ‘neen, je bent een man!’ en toen wist ik niet meer hoe ik het had: ik begon te schreeuwen en vloeken. Ik kon het gewoon niet aan.”
Onze redactie pikte als eerste in op de politieke evolutie die de bestaande hegemonie der VSA meer en meer in het gedrang brengt. Stilaan dringt de realiteit overal door:
“De superioriteit van de VSA in het M.O. gaat achteruit en gaat al langer achteruit. Voor een groot gedeelte omwille van de oorlogen waarbij de VSA betrokken waren. Deze hebben de VSA verzwakt; ze werden minder in staat geacht veiligheid te garanderen. Minder vertrouwd door hun bondgenoten, meer in vraag gesteld omdat hun oorlogen niet bepaald uitblonken door competentie. Eén van de redenen waarom China erin slaagde Iran en S.A. aan de onderhandelingstafel te krijgen én succes te hebben is juist omdat China buiten de conflicten gebleven was. China koos niet voor de Saoedische kant, noch voor de Iraanse. China bleef neutraal. Hun enig belang was stabiliteit omdat deze goed is voor de economie. En dàt maakt China tot een aantrekkelijke bemiddelaar voor heel wat landen in de regio – op een manier dat de VSA niet kunnen zijn. Ik ben ervan overtuigd dat er een toenemend gevoel is dat de VSA niet de ideale partner is om problemen op te lossen, maar dat China dat misschien nu wel is. De énige reden dat men zich voorheen tot de VSA wendde was niet dat de VSA gezien werd als een eerlijke en onpartijdige bemiddelaar, maar wel omdat de VSA dé grote bazen waren, de énige macht met de invloed en de ambitie om dergelijke rol op zich te nemen. Maar nu is het een heel ander verhaal. De angst der VSA was dat indien het VSA-leger de regio zou verlaten er een vacuüm zou ontstaan dat China zou opvullen met hun leger en dito bases. Maar dat gebeurde niet. China slaagde erin te bemiddelen tussen Iran en Saoedi-Arabië zonder één enkele militaire basis of de aanwezigheid van één soldaat in het M.O. China richtte zich vooral op handel, op diplomatie, door aanmoediging en niet door bedreiging.”
Het gaat van kwaad naar erger. Dat we niets zullen hebben, volgens Schwabs adagio, kan kloppen maar dat we ook zullen gelukkig zijn, is iets dat waarschijnlijk pas voor ons weggelegd is als we verhuizen naar het rijk der rijstpap-met-gouden-lepeltjes.
Vijgenblad is in dit geval slechts een metafoor. Hunter Schafer is een omgebouwde man.
De commentaren onderaan de video bewandelen alle uitersten van menselijke reacties: zowel een quasi appelflauwte van bewondering tot een hedendaagse versie van de kleren van de keizer: “It’s trash, but nobody wants to say it’s trash cos it will come across as “homophobic” or attack agst Trans Roll eyes”
De VSA moeten zich terug trekken uit Syrië…Onderstaand pleidooi voor een terugtrekking werd gehouden door Republikeinse verkozene voor Florida, mevrouw Anna Paulina Luna; zij stelt dat de VSA eigenlijk, feitelijk, niets te maken hebben in Syrië en dat ze er bovendien niet welkom zijn. Tja. Met dat laatste argument heeft ze niet bepaald overdreven: integendeel. De VSA-militairen bevinden zich illegaal op Syrisch grondgebied.
Wie dacht dat de aardbeving de VSA tot een vreedzamer inzicht zouden kunnen gebracht hebben, dat de VSA-strijdkrachten in Syrië eindelijk naar huis zouden geroepen worden, moet nog eens luisteren wat deze mevrouw Luna dan wel voor hen in petto heeft. Zij vindt dat alle VSA strijdkrachten zich gebundeld moeten voorbereiden op een oorlog met China. Tja. Zou mevrouw Luna nog nooit over de “interventies” van de VSA in bv. Korea en Vietnam gehoord hebben? En hoe die afliepen?
Of, zo zet ze haar politieke analyse voort, bij gebreke aan een échte oorlog met China, zouden de VSA strijdkrachten beter ingezet kunnen worden in Zuid-Amerika waar ze sterkere – én nuttige – allianties, die écht met hen samen werken, kunnen vormen. Immers, daar zitten de Chinezen de kaas tussen de VSA-boterham weg te eten.
Haar relaas werd bevestigd door generaal Laura Richardson, aan het hoofd van de US Southern Command (SouthCom), die stelt dat China als een roofdier de grondstoffen uit Latijns-Amerika weghaalt en er havens bouwt.
Natuurlijk wordt er geen melding gemaakt van SouthCom en zijn “theaterarchitectuur” in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, of zijn lange geschiedenis van militaire interventie, gesponsorde staatsgrepen, het trainen van doodseskaders, het illegaal financieren van moorddadige proxy-misdadigers (de “Contra’s”) en het ondersteunen van wrede dictators (bijvoorbeeld Augusto Pinochet, Anastasio Somoza, generaal Castelo Branco, Jorge Ubico, generaal Manuel Noriega, Jorge Rafael Videla).
Het begon met James Monroe en zijn minister van Buitenlandse Zaken John Quincy Adams en werd later gecodificeerd (door partijdige Democraten) als “Manifest Destiny”, een imperialistisch en expansionistisch beleid dat zogenaamd is begiftigd door USG “voorzienigheid” (of “goddelijkheid”).
China heeft geen militaire bases in Latijns-Amerika gevestigd.
China heeft één militaire basis buiten zijn grenzen, in Djibouti, in de Hoorn van Afrika.
“Er moet een rol zijn voor China als een economische wereldmacht, maar ze moeten zich houden aan wereldwijde regels”, verklaarde Adm. Craig. S. Faller, SouthCom-commandant, in 2020.
“Wereldwijde regels” … zo lang ze maar ten gunste zijn van de “exceptional” USA, die menen zich alles te mogen en kunnen veroorloven.
De Debatclubnodigt u graag uit voor een debat over de omvolking van Vlaanderen.
Filip Dewinter, Vlaams volksvertegenwoordiger en auteur van het boek Omvolking. Dyab Abou Jahjah, Opiniemaker.
Moderator: Pieter Bauwens (Doorbraak)
Maandag 27 maart, 20.00 uur –Hotel de Basiliek (Trooststraat 22, Edegem) Inkom: 5 euro (studenten 3 euro)
Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het lichte diner. Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 55 euro p.p. (inkom van 5 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.
Actief op Facebook? Nodig dan ook uw vrienden uit via dit medium.
Een vader trekt naar de maandelijkse schoolvergadering verkleed als Julius Caesar en verklaart vervolgens dat hij Julius Caesar is én bovendien een vrouw. Natuurlijk overdrijft hij om zijn punt te maken. Hij is het beu dat jonge kinderen quasi vanaf de dag dat ze uit de luiers zijn moeten warm gemaakt worden voor de geslachtenideologie.
“Gelooft er hier iemand dat ik Julius Caesar ben? Neen, natuurlijk niet, het is belachelijk. Ik ben niet Caesar en ook geen vrouw. Ik ben hier als een vader, die van zijn kinderen, van zijn land houdt en ik ben hier om te praten over de plicht van het schoolbestuur en het ministerie van onderwijs… de plicht om te handelen in het beste belang van de kinderen… dat is de waarheid te onderwijzen. Geen leugens. Feiten, geen fictie. Biologie, geen sociale agenda. Als belastingbetalers verdienen wij dat onze kinderen onderwijs krijgen. Daar betalen we voor en niet voor iemands sociale agenda – maakt niet uit of die vanuit rechtse of linkse hoek komt. Het gaat om de kinderen. Deze kinderen, die we liefhebben, werden geboren onder onze voogdij. Het is onze plicht hen te beschermen, voor hen te zorgen tot ze zelf kunnen beslissen over hun seksualiteit. En we zullen van hen houden, eender hoe of wat ze willen zijn. Maar hen te betrekken en aan te moedigen in geslachtsverwarring, geslachtsdysforie is schadelijk voor de mentale en emotionele capaciteiten van kinderen, vooral lagere school leerlingen.
Bijgevolg ben ik hier om de schorsing van Murphy (leraar?) en directeur Gallo voor het aanmoedigen van geslachtsverwarring en -dysforie in de Mid Christa McAuliffe Lagere School. Ik wil ook dat u opstapt om dezelfde reden.”
https://youtu.be/qAnGn_1WJ8Y
Een soortgelijke uiting van bezorgdheid door een ouder in een andere school. Hij wil dat het schoolbestuur gearresteerd wordt wegens het “grooming” van kinderen, m.a.w. hen zo jong mogelijk voorbereiden op seksuele activiteiten al dan niet met volwassenen. Hij wil dat de boeken over dit thema verwijderd worden. De school weigerde.
https://youtu.be/LY59pCPbiQo
Het gaat om boeken die quasi porno-reclame maken voor de regenbooggeslachten:
Stilaan worden de ouders wakker. De geslachtenwaanzin wordt niet door iedereen gesmaakt. Ouders willen dat hun kinderen kinderen mogen blijven en niet vanaf de eerste leesoefening voorbereid worden op de woke-agenda.
En het gaat niet alleen om boeken. Een meisje wordt verplicht zich voor het sportuurtje om te kleden in de nabijheid van een jongen:
Aartsbisschop Georg Gänswein heeft een boek gepubliceerd over de inmiddels overleden paus Benedictus XVI met als titel: “Nichts als die Wahrheit”.
Georg Gänswein – “Bel Giorgio”, de zgn. “George Clooney van het Vaticaan” – bekleedde gedurende bijna 20 jaar het ambt van privé secretaris van paus Benedictus XVI. Deze heeft het boek nooit gelezen maar was wel op de hoogte dat het er zat aan te komen. Hij vroeg of dit boek wel nodig was. Waarop Georg Gänswein antwoordde:
“Ik vind het belangrijk dat een stem, die jarenlang in uw nabijheid geleefd heeft, dat die stem gehoord kan worden vooraleer de grote afrekening begint.”
M.a.w. de kritiek op paus Benedictus XVI na diens overlijden op 31.12.22. Georg Gänswein wil los van het pontificaat ook aan de mens, Joseph Ratzinger, herinneren.
“De Rottweiler van God”, de “Panzerkardinal”, kortom een keihard type die niet wil weten van iets nieuw, menselijk ontoegankelijk… Het tegenovergestelde is het geval. Wie Joseph Ratzinger, kardinaal Ratzinger, kende en later Benedictus wist dat het tegenovergestelde waar was. Hij is een zeer milde man, een zeer toegankelijke… “
Klik hier mocht u er graag even in bladeren (Duits)
