Volgens de krant Haaretz biedt de Israëlische overheid een permanente verblijfsvergunning aan asielzoekers in ruil voor een deelname aan “mogelijk levensbedreigende militaire operaties” in Gaza. Naar verluidt zou interne kritiek op deze maatregel onderdrukt worden.
Bronnen bij defensie stellen dat het project georganiseerd wordt onder begeleiding van defensie adviseurs. Momenteel zouden ca. 30.000 Afrikaanse asielzoekers zich in Israël bevinden, vooral jonge mannen. 3.500 Soedanezen werden door de rechtbank een tijdelijke (voorlopige) verblijfsvergunning toegekend omdat de behandeling van hun aanvraag te lang duurde.
Het is maar de vraag of het Israëlische leger mogelijk hiermee een islamitische vijand binnen eigen kringen aan boord haalt.
Het is in elk geval een totale ommekeer in de immigratiepolitiek. Enkele jaren geleden vernamen we dat Israëliërs zelfs financieel beloond werden als ze hulp verleenden bij het opsporen én uit het land werken van asielzoekers.
Onderstaande video toont aan dat de bevolking de Afikaanse asielzoekers niet bepaald met open armen welkom heette:
Donderdag werd kardinaal Krikor Bedros XV Agagianian in een glazen kist door de straten van Beiroet gedragen door vertegenwoordigers van 12 geloofsgemeenschappen tijdens een nationale herdenking, aldus eenheid en vrede symboliserend. Hij overleed op 16 mei 1971. Zijn stoffelijk overschot werd vanuit Rome naar Libanon gebracht om daar bijgezet te worden in de Armeens Katholieke kathedraal van St. Elias en Gregorius de Verlichter.
De Duitse kanselier Scholz is fier. Hij trok naar Samarkand in Oezbekistan en bereikte een akkoord. Triomfantelijk schreef hij op Twitter:
“Mit unserem heute geschlossenen Migrationsabkommen in Samarkand in Usbekistan ermöglichen wir Arbeitskräften mit großen Talenten in unser Land zu kommen. Gleichzeitig vereinbaren wir unbürokratische Prozesse, damit diejenigen zurückgehen, die zurückgehen müssen.”
“Met het huidige migratieakkoord in Samarkand in Oezbekistan kunnen arbeidskrachten met grote talenten naar ons land komen. Tegelijkertijd zijn we het met elkaar eens over onbureaucratische processen waardoor zij, die terug moeten keren naar hun land (Oezbekistan), wel degelijk terug keren.”
Als je dit leest, zou je vermoeden dat Duitsland overspoeld wordt door Oezbeken. Volgens FAZ wonen in Duitsland 13.702 Oezbeken, waarvan 203 geen verblijfsvergunning hebben en het land moeten verlaten. Een miniem aantal in vergelijking met de 227.000 personen van een andere nationaliteit die ook hun biezen moeten pakken, maar die er vierkant hun voeten aan vegen.
Een vergelijking met deze twee herkomstlanden. Aantal nationaliteiten in Duitsland:
Syriërs: 972.460 (tot 2023) – tien jaar geleden waren het er slechts: 60.000
Turken: 1.54 miljoen. Als men echter alle personen optelt, die uit Turkije stammen, dan biedt Duitsland gastvrijheid aan ca. 3 miljoen Turken.
Klein detail: In Oezbekistan is ca. 90% moslim en 10% Russisch-orthodox.
“America is a nation of immigrants”. Miljoenen zoeken hun geluk en welstand in de VSA. In 2019 betrapte de grenspolitie ca. 850.000 migranten die illegaal de grens Mexico – VSA wilden oversteken. In 2023 steeg dat aantal naar meer dan 2 miljoen. Dat er bij dergelijke aantallen, talrijke illegalen door de mazen van de grensbewaking kunnen glippen, is niet meer dan logisch. De Biden-regering liet betijen. De landverhuizers bleven niet in de zuidelijke staten en trokken verder – al dan niet met enige hulp – naar de grote steden, die nu overspoeld worden met illegalen die niemand wil hebben… behalve dan voor zwart werk of aan de zelfkant van de maatschappij, in de criminaliteit. En wie voorlopig nog in hun thuisland bleven, stuurden hun kinderen voorop, als een soort vijfde kolonne.
Verenigde Staten zijn spoor bijster van 300.000 minderjarige migranten
De hoop mag dan al, volgens ‘onze man ter plaatse’, Björn Soenens, teruggekeerd zijn in het Democratische kamp na de nominatie van Kamala Harris, de match is nog niet gespeeld. Want de problemen, zoals die van de migratie, blijven voortduren. Op de aanvangsdag van de Democratische Conventie, waarop president Joe Biden Kamala Harris als zijn presidentskandidaat voorstelde, op maandag 19 augustus, werd een rapport bekendgemaakt van de Office of Inspector General (de algemene secretaris van de binnenlandse veiligheid).
Daarin staat te lezen dat de Biden-administratie het spoor bijster is van 320.000 minderjarige vluchtelingen die de Mexicaanse grens zonder hun ouders waren overgestoken. Daardoor worden, deze kinderen “blootgesteld aan mensenhandel en kinderuitbuiting”, aldus het rapport. In de maand mei kwamen 291.000 kinderen die als niet begeleide minderjarige vluchtelingen in de VS waren geraakt, op vrije voeten zonder dat een afspraak wast vastgelegd om voor een migratierechter te verschijnen. Men weet dus niet waar ze zich bevinden en in welke omstandigheden.
Illegale migratie heikel thema bij komende presidentsverkiezingen
Hieraan moeten nog eens 32.000 kinderen worden toegevoegd, die de migratiediensten hebben laten gaan met een afspraakdatum, maar die niet op de afspraak bij de migratierechter zijn verschenen. Als minderjarigen illegaal de grens tussen Mexico en de VS oversteken, worden ze door de Department of Health and Human Services opgevangen, die contacten legt met privépersonen die hen opvangen in het kader van “privé-peterschap”. Vroeger werden deze privépersonen door de HHS gecontroleerd, onder president Biden werden de controles grotendeels afgebouwd. ( https://www.newsweek.com/american-authorities-lose-thousands-migrant-children-1942341 )
En nu dit rapport dus. Het beheer van illegale migratie, voornamelijk in de zuidelijke staten van de VS, blijft een heikel punt en zal zeker in deze staten een rol spelen bij de presidentsverkiezingen later dit jaar. We hebben Kamala Harris al enkele migratievoorstellen horen doen. Over dit heikele thema blijft het van haar kant bijzonder stil en dat belooft weinig goeds. Hallo, Björn Soenens?
Peter Logghe
N.B.: Een dik jaar geleden waren het “slechts” 85.000 niet begeleide minderjarigen – voor zover men überhaupt in staat is hen te tellen.
De Vespasianus Titustunnel is een reusachtige doorgang die door een berg uitgehouwen werd en die zich in het huidige Samandag-Cevlik in de provincie Hatay, Turkije, bevindt. Een huzarenstukje Romeinse ingenieurskunst, meer dan 2000 jaar oud, om overstromingen af te leiden die de haven van Seleucia Pieria* bedreigden.
Alhoewel de werken aan de tunnel – 1.38 km lang – onder de heerschappij van Vespasianus begonnen en onder Antonius Pius afgewerkt, werd hij toch naar Titus genoemd. Ca. 1000 slaven zouden eraan gewerkt hebben; hoeveel er het leven bij lieten is niet bekend.
1. Meditatie Rijkdom van de sociale keer van de Kerk (3)
De encycliek Rerum Novarum (1891) van paus Leo XIII is de grote keure van de sociale leer van de Kerk. Ze is ook een blijvende oproep aan christengelovigen om waakzaam te zijn voor heersende stromingen die wel populair, maar niet rechtvaardig en menswaardig zijn.
Het historisch kader van die tijd toont ons een Kerk en een staat die zich aan het herstellen zijn van de verwoestingen van de Franse Revolutie. Niet de hoge clerus en de adel krijgen nu alle aandacht maar het gewone volk. De industriële revolutie brengt fabrieksarbeid in plaats van thuisarbeid en machinearbeid in plaats van handenarbeid. Door een versnelde urbanisatie beginnen de steden te groeien. Technische vooruitgang en liberale ideologie brengen spectaculaire veranderingen teweeg.
De heersende opvatting was zeer logisch. Technische ontwikkeling en machines brengen grote vooruitgang mee. Daarvoor is veel kapitaal nodig en dit kan maar bereikt worden door de lonen zo laag mogelijk te houden. Hiermee werden de sociale wantoestanden over het hoofd gezien: onmenselijke arbeidsduur en –voorwaarden, hongerlonen, vrouwen- en kinderarbeid.
Rerum Novarum wijst in een eerste deel het socialisme krachtig af omdat het streeft naar een communistische eigendomsopvatting die strijdig is met de natuurwet. Dit brengt wanorde in de samenleving. In een tweede deel wordt een christelijke oplossing voorgesteld in een samenwerking tussen Kerk, staat en belanghebbenden, namelijk werkgevers en werknemers. Samenwerking in plaats van klassenstrijd.
De blijvende waarden van Rerum Novarum zijn: de plicht en het recht van de staat om te zorgen voor het algemeen welzijn en de arbeiders beschermen tegen willekeur en uitbuiting. Verder vraagt de waardigheid van de menselijke persoon dat het arbeidsloon kan volstaan voor het levensonderhoud en voor een bescheiden persoonlijk bezit. Vervolgens hebben de arbeiders een natuurlijk recht op vereniging en het oprichten van eigen vakverenigingen.
Andere tijden brengen andere noden mee.
Zo zullen bepaalde stellingen uit Rerum Novarum nu niet meer op dezelfde wijze verdedigd hoeven te worden. De strikte verdediging van het private bezit komt uit de agrarische samenleving waar land, werktuigen en woning een geheel vormden. Industrialisatie en urbanisatie brachten hierin grondige veranderingen.
Onder paus Pius XI (1922-1939) is het maatschappelijk kader veranderd. In het kapitalisme is er een grote crisis ontstaan (o.a. met de beurscrash van New York in 1929) met massale werkloosheid en armoede. In het marxisme ontstaat een splitsing tussen het strakke communisme en het gematigde socialisme. In verschillende landen komen totalitaire regimes (communistisch Rusland, fascistisch Italië, nationaal-socialistisch Duitsland). Katholieken streven naar een soort “derde weg” als nieuwe orde.
Hun aandacht gaat naar de inhoud en de grenzen van het eigendomsrecht en naar de verhouding tussen arbeid en kapitaal. Er ontstaan allerlei sociale acties, sociale werken en verenigingen uit dit “sociaal katholicisme”. De Belgische kardinaal Jozef Cardijn (1882-1967) werd de grote bezieler van de katholieke arbeidersjeugd: K.A.J., 1925 en J.O.C., 1926). (J. Cardijn en kajotsters in Brussel) Hierop zal Pius XI inspelen met zijn encycliek, veertig jaar later: Qadradragesimo anno (1931). Hierin worden eerst de goede vruchten van Rerum Novarum voor Kerk en staat vermeld. Vervolgens wordt het recht van de Kerk verdedigd om tussenbeide te komen en worden de grote thema’s vermeld: het eigendomsrecht (waarin nu een persoonlijke en sociaal aspect erkend wordt), kapitaal en arbeid, rechtvaardig loon, herstel van de sociale orde en herstel van de zedenwet (“alles herstellen in Christus”, instelling van het feest van Christus-Koning).
Het doel was de herkerstening van de arbeiderswereld. Pius XI heeft aan de katholieke actie een belangrijke steun gegeven door een waaier van verschillende verenigingen op dit gebied te erkennen.
Hierna kon men spreken van een ”verzorgingsstaat” of een “welvaartsstaat” (al schiet er in de praktijk nu niet veel meer van over!) En wie heeft daarvoor gezorgd?
Het zijn niet de grote bankiers, de internationale organisaties, de wereldberoemde “filantropen” of politieke leiders die aan de basis liggen van deze “welvaartsstaat”. Helemaal niet. Het waren bezielde christenen van de Kerk. Het was een pastoor die een kas begon aan te leggen voor de armsten, wezen en weduwen, die geen middelen van bestaan meer hadden. Het waren zusters, religieuzen die zieken verzorgden, waar niemand naar omzag. Het waren broeders, religieuzen die gehandicapten verzorgden, die aan hun lot werden overgelaten.
Het waren bezielde christenen die straatkinderen verzamelden en leerden lezen en schrijven. De voornaamste bezieling hiervan, tot spijt van wie het benijdt, kwam niet van liberale manifesten of socialistische betogingen, maar van het christelijk geloof en de katholieke Kerk.
In de huidige openbare opinie is er maar weinig waardering voor de katholieke Kerk, mede dankzij tv-programma’s zoals “Godvergeten”. Inderdaad is het seksueel misbruik in de Kerk een schande. Vergeet echter niet dat zoveel rijkdom van de westerse beschaving én van onze “welvaartsstaat” vooral te danken is aan de bezieling van het christelijk geloof en de katholieke Kerk! (Wordt vervolgd).
. 2. Enkele foto’s – Ontbijt en avondrecreatie voor/in de ziekenkamer van onze zwaar gewonde fraters – Sommige fraters slapen liever buiten op het terras – Uitbreiding van kleine kapel vordert langzaam – De grootste vijgenboom op het terrein – Kleine wijngaard binnen en muren en grote wijngaard buiten de muren – granaatappelboom
Bogurodzica…..Een Mariahymne uit de 13de eeuw zou naar verluidt het oudste Poolse gedicht zijn dat in een lied getoondicht werd. Volgens oude kronieken werd het lied vaak gezongen door soldaten vooraleer ze zich in de strijd stortten.
Opdat vrouwen ongeschonden na het Oktoberfest huiswaarts kunnen gaan, werd er in München een “app” ontwikkeld met de naam “SafeNow”. Vanaf 21 september actief, ook in de tenten. Vrouwen en meisjes, die ondanks alle veiligheidsmaatregelen in een noodsituatie belanden, kunnen hun toevlucht zoeken in de zgn. “Safe Space”.
In deze veilige ruimte, de “Safe Space” dus, staan opgeleide medewerksters klaar om hulp te bieden: zowel in de vorm van goede raad, steun bij het zoeken naar de daders, begeleiding, dekens, geld, taxi-bons en – indien nodig – ook kledij. Ze geven ook tips voor het zelfbehoud: bv. de gsm thuis op te laden en een power bank mee te brengen. Ook wordt aangeraden het telefoonnummer van een vriendin (of een andere vertrouwenspersoon) op een apart blaadje papier te noteren. Verder wordt aangeraden vooraf een veilige terugkeer naar huis te regelen en weinig waardevolle zaken mee te brengen. Het hoteladres moet ook ergens “op het lichaam” meegedragen worden.
De diensten van “Safe Space” zijn gratis. Ze zijn bedoeld voor alle personen die zich als vrouw identificeren. Mannen worden geweigerd. U leest het goed: mannen worden geweigerd maar… als ze zich als vrouw identificeren, dan is dat een ander paar mouwen. Dan kan een man ongehinderd de veilige ruimte voor belaagde vrouwen betreden als hij zegt dat hij zich als vrouw voelt: iets zoals “Sesam, open u!”…
Oostenrijkse binnenminister Gerhard Karner (ÖVP) verklaarde nadat de Duitse regering haar nieuwe “strenge”-asielpolitiek kond gemaakt had dat zijn land, Oostenrijk dus, “geen personen zou opnemen die uitgewezen worden door Duitsland. En daar zit geen marge op.” Weliswaar heeft Duitsland het recht mensen terug te sturen als een ander EU-land voor hun asielaanvraag verantwoordelijk is, maar dat is een formele procedure waarbij de toestemming van de betrokken lidstaat nodig is. Terugwijzingen n.a.v. controles aan de EU-binnengrenzen zijn niet toegelaten. Aldus Karner.
(J. Cardijn en kajotsters in Brussel)
