Agent Zelensky

Scott Ritter biedt u een ander beeld van ‘s werelds grootste komiek, momenteel in de tragische rol van een belaagd president, dhr. Volodymyr Zelensky.

Hoe kon komiek Volodymyr Zelensky het schoppen tot president van Oekraïne én daarbij een fortuin vergaren? Voormalig Amerikaans inlichtingenofficier Scott Ritter ging op zoek naar de antwoorden in het eerste deel van zijn spraakmakende documentaire ‘Agent Zelensky’. Als voormalig inlichtingenofficier vroeg Scott Ritter zich af waarom niemand een onderzoek had gedaan naar Volodymyr Zelensky, de president van Oekraïne. “Zijn opkomst naar de macht is naar mijn mening een ongelooflijke manipulatie van de wereldopinie die de geschiedenis zal ingaan als een klassieke casestudy in sociale psychologische manipulatie: een gewone komiek die aan de macht kwam omdat hij een langverwachte vrede beloofde, die vervolgens zijn medeburgers meesleepte in een bloedige oorlog die alleen kan worden beschreven als een bloedbad.” Met de hulp van collega’s en experts die Zelensky uit de eerste hand kennen, heeft Ritter documenten en video’s doorgespit om een tweedelige documentaire te maken. In de eerste aflevering beantwoordt hij de vraag hoe Zelensky op onwaarschijnlijke wijze aan de macht kwam en hoe hij daarbij enorme rijkdom vergaarde. “En, misschien wel het belangrijkste, waarom ik besloot om deze film ‘Agent Zelensky’ te noemen.” Scott Ritter is een voormalige inlichtingenofficier van de Amerikaanse marine die in de voormalige Sovjet-Unie heeft gediend, waar hij wapenbeheersingsovereenkomsten uitvoerde. Ook maakte hij tijdens de Golfoorlog deel uit van de staf van generaal Norman Schwartzkopf. Je kunt meer materiaal van Scott Ritter vinden op zijn substackpagina. Het eerste deel van de documentaire ‘Agent Zelensky’ kun je nu bij blckbx Nederlands ondertiteld bekijken. Ook deel twee zal binnenkort op dit kanaal te zien zijn.

https://youtu.be/bea4FLQoRGU

Wiskunde is in Californië geen exact vak meer

The concept of mathematics being purely objective is unequivocally false, and teaching it is even much less so,” a document for the “Equitable Math” toolkit read. “Upholding the idea that there are always right and wrong answers perpetuate objectivity as well as fear of open conflict.”

At the time, the reforming of mathematics received intense backlash. In December 2021, hundreds of science and math professors signed a letter of “open concern” regarding the change.

“Subjecting the children of our largest state to such an experiment is the height of irresponsibility,” the letter said.

Kortom, in Californië krijgen in de toekomst foutieve antwoorden ook goede punten. Kwestie van de veelgeprezen inclusiviteit te bevorderen en kinderen-met-minder-kansen een steuntje in de rug te geven.

https://www.foxnews.com/media/california-approves-new-math-guidelines-encourage-teaching-toward-social-justice

Beschaving en Stijl heeft een gezicht en een klank

Een Tuna is een broederschap van universiteitsstudenten die, gekleed in een historische outfit, oud Spaanse, Portugese en Zuid-Amerikaanse folkloristische liedjes spelen – dikwijls op traditionele muziekinstrumenten – en zingen. Er wordt vermoed dat ze ontstaan zijn in de 13e eeuw in Spanje. Universiteiten bestonden wel maar waren voor veel studenten onbetaalbaar.

https://en.wikipedia.org/wiki/Tuna_(music)

Anti-blank racisme in Britse scholen

Blanke kinderen worden in een school in Noord-Londen uitgesloten van bijspijkeringslessen. De extra lessen op zaterdag zijn voorbehouden voor de donker-gepigmenteerde leerlingen, m.a.w. voor negertjes. Bedoeling is hen duidelijk te maken dat de blanken sowieso een bevoordeeld worden en dat negertjes bijgevolg recht hebben op een aparte, lees: bijkomende lessen, onderwijsaanpak.

Alsof hiermee de bewierookte “inclusiviteit” zou bevorderd worden. Net het omgekeerde. Als men ervan uitgaat, dat negerleerlingen extra onderwijs nodig hebben, dan betekent dit dat men hen als minderwaardig, minder intelligent, minder slim, beschouwt.

Zogezegd

“Een miss moet een kut hebben, geen lul.”

De neo-Nederlanders hebben zo hun eigen mening over het transschepsel dat tot ‘s lands schone verkozen werd.

Hier heb je hem, de “miss” waarmee serieus iets mis is. En niet alleen met de “miss” maar ook met de jury die in de toekomst er geen gaten zal inzien een dansende tutu-neushoorn een kroontje te geven.

“Duits” wolfsroedel op jacht in Mallorca

Die boze Duitsers toch! Ze trekken naar Mallorca om daar vrouwen lastig te vallen. Foei! De aanklacht is niet min: groepsverkrachting! Alle media, Spaanse, internationale én Duitse, hebben het over Duitse daders. Wat blijkt? Het waren Turken, al dan niet met een dubbele nationaliteit. Maar dat wordt nergens vernoemd. Voor de Spaanse politie, voor de pers, waren het Duitsers, duidelijker zelfs, ze komen uit Noordrijn-Westfalen. De Spaanse media noemen hen “het Duitse wolfsroedel”. Turken hebben immers een grenzenloos respect voor vrouwen. Ja, toch?

En de Duitse media spelen dit mee. Waar blijft de Duitse buitenminister om te protesteren tegen deze eerroof van Duitse burgers?

Vrouwen… wat kan je d’r mee aanvangen?

“Ik kan me nog de goede ouwe tijd herinneren, toen er uitsluitend mannen op mijn afdeling werkten en we dergelijke problemen niet hadden…”

Een film – een vroege aanklacht tegen vrouwendiscriminatie – zou vandaag niet gedraaid of getoond kunnen worden. Ten eerste omdat slechts een minderheid de zin ervan zou snappen, ten tweede omdat al de andere veronderstelde achtergestelde groepen zich nog meer benadeeld zouden voelen daar zij niet in beeld kwamen. Immers: als je de verdediging opneemt van één groep, worden daardoor alle anderen gediscrimineerd.

Het Communautair Alfabet

Wie zijn in dit land de grote sponsors van ons socialezekerheidsstelsel? De federale overheid wil daar geen regionale cijfers over beschikbaar stellen. Maar er zijn wel enkele schaarse indicatoren die de trend op dat vlak kunnen weergeven. Zoals bv. de bijzondere bijdrage voor de sociale zekerheid. In 2019 was die goed voor 1.2 miljard euro. Wie zijn daarvan de grootste financiers?

  • Het zijn de Vlamingen. Zij betaalden daarvoor per inwoner 119.70 euro.
  • De gemiddelde Waal bracht niet meer dan 96.46 euro in het laatje.

Bron: Het Communautair Alfabet, Barbara Pas