“Waar zijn de intelligentsia?  Waar zijn de denkers?”

“Mensen kunnen vanalles denken, maar dan moeten ze een handje worden geholpen.”

“Er is geen intelligente elite meer die aan de bel trekt.”

“Als je een andere mening hebt, dan ben je een Kremlintrol.”

Een journalist, Hubert Smeets in Nieuwsuur die zich een amateurpsycholoog noemt en zich schaamteloos afvraagt of hij zelf ook niet uit zijn nek kletst. Hoe onverantwoord gaan, meer algemeen de mainstream media om, met hun taak om de samenleving te informeren. Wat voor invloed heeft deze gesubsidieerde, verwarde man met zijn gekopieerde onzinteksten op de samenleving? Een voorbeeld van een gevaarlijke, tendentieuze boodschap stelt Professor Cees Hamelink.

Hamelink is emeritus hoogleraar Internationale Communicatie aan de Universiteit van Amsterdam en emeritus hoogleraar Media, hoogleraar in managementinformatie en kennis aan de universiteit van Aruba en hoogleraar media, religie en cultuur aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Journalisten als Smeets die in Nieuwsuur uit hun nek kletsen, stoken alleen maar onrust. Met suggestieve onzin die niet gedekt worden door feitelijk-heden. En juist onrust is het laatste wat we op dit moment binnen de internationale verhoudingen niet kunnen gebruiken. Aan alle conflicten in de wereld ligt bijna in alle gevallen verontrusting aan te grondslag. Het beginpunt is verontrusting die door de media wordt uitvergroot. Zowel de bladen als de tv programma’s worden uitsluitend nog gevuld met meningen. Het is gekakel aan de dorpspomp. Deze particuliere opvattingen van opiniemakers zo rondbazuinen is gevaarlijk. Daarnaast nemen de mainstream media elkaars gekakel voornamelijk over. Het maakt niet uit welke krant of tv programma je informeert maar je krijgt steevast dezelfde verwarde verhalen over Rusland en/of Poetin.