… en de winst van de waarheid
Over echt nieuws en valse helden: De uittredingsvergoeding van Herman De Croo
U zal het ongetwijfeld al gelezen hebben: ‘Herman De Croo laat 570.000 euro schieten, alleen maar om Filip Dewinter een hak te zetten.’(1)
Klassieke heldenbeelden flitsen door uw hoofd. Een ongelooflijk vertoon van zelfopoffering om een groot kwaad te verslaan. Haast onmiddellijk voelt u sympathie voor Herman De Croo. Wie zoveel geld laat liggen om iemand van het tijdelijk voorzitterschap af te houden moet wel een moreel persoon zijn. En diegene die wordt weerhouden van dat voorzitterschap moet wel een quasi onbegrijpelijk kwaad zijn. Wie zou er anders zoveel geld afstaan?
De waarheid, beste lezer, is dat u opnieuw bedot wordt. Het gaat hier helemaal niet over een daad van zelfopoffering of onbaatzuchtigheid. Het gaat om een laatste politieke natrap van een gehaaide marketeer. Een laatste ‘moment de gloire’, een manier voor een uitgedoofde ster om nog een supernova te beleven. U bent echter niet gebaat bij dit finale staaltje egotripperij, zijn eigen opvolger, Freya Saeys, evenmin. Zij zal slechts bij de tweede vergadering haar zetel kunnen opnemen, omdat een oude krokodil voor een laatste keer wil bewijzen dat hij nog tanden heeft.
Waarom? Wel, De Croo gaf in november van vorig jaar al te kennen dat hij zijn uittredingsvergoeding niet zou opnemen.(2) Toen bleek het zelfs nog om 376.000 euro te gaan. Hoe De Croo op een half jaar tijd zijn vergoeding wist aan te dikken met bijna 200.000 euro, blijft voor ons een raadsel. De Croo laat deze vergoeding dus niet schieten om Filip Dewinter ‘een hak te zetten’. Toch wel een barst in het schild van onze held.
‘Ach ja, hij bespaart ons tenminste wel bijna een half miljoen euro, dat is toch nobel?’ Ook daar wringt het schoentje. De Croo heeft immers recht op het maximumpensioen in de overheidssector, niet minder dan 6.283 euro bruto. Verder zetelt de minister van Staat sinds 1981 in verscheidene Raden van Bestuur. Dus ook op het privéniveau zal hij zijn pensioen behoorlijk hebben aangedikt.
Dat gigantische pensioen, wat zal neerkomen op makkelijk 4 à 5 keer meer dan een gemiddeld pensioen in België, is niet cumuleerbaar met de uittredingsvergoeding. De Croo moest dus kiezen. Riant pensioen of uittredingsvergoeding. Bovendien zou De Croo die smak geld niet in één keer ontvangen. De vergoeding wordt immers maandelijks uitbetaald. Over een periode van 48 maand. Onderworpen aan 8.5% pensioenbijdrage. Belastbaar in de hoogste schijf. (50%)
Het ontvangen maandelijks bedrag zou dus niet meer dan 5000 euro bedragen.
Jazeker, het riante pensioen ligt vermoedelijk hoger dan de maandelijkse uitkering van de uittredingsvergoeding. De term held voelt nu wel heel licht, de titel ‘Pensioen De Croo hoger dan afscheidsvergoeding’ onbruikbaar.
De verantwoordelijkheid voor uw ongeïnformeerde opinievorming ligt niet bij uzelf. Een burger kan niet elk artikel gaan factchecken. Al zeker niet indien het gaat om artikels van de grootste kranten van ons land.
Die verantwoordelijkheid ligt bij de media zelf. In hun strijd tegen alles wat rechts is zijn ze bereid om dergelijke onwaarheden de wereld in te sturen. De fout is immers slechts op twee manieren te verklaren:
1. De gezamenlijke redacties van onze grootste mediaconcerns met
honderden miljoenen euro subsidies verkeren in de onmogelijkheid om
feiten na te gaan.
2. De leugens zijn doelbewust gepubliceerd om uw
opinie vorm te geven en uw mening terug te ‘rehabiliteren’ naar een
aanvaardbaar centrum.
Maak voor uzelf uit welke uitleg de meest logische is. Wat u wel zeker weet is dit: het nieuws is al verteerd, de feiten besproken, de meningen gevormd. Het feit dat er uren later een eventuele anonieme rechtzetting zal volgen is irrelevant. Dat weet u, en dat weten ook onze mediabedrijven.
In een wereld waar enkel de kost van het liegen nog lager is dan de winst van de waarheid, waarom zou iemand nog eerlijk zijn?
(1):
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190601_04440519
(2) https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20181121_03972129
Met dank aan het KVHV Gent voor deze duidelijke rechtzetting.
Kort en bondig, een 81 jarig oudje dat zijn zitje nog opeist om wat voor seniele reden ook hoe vereenvoudig je dat met jongeren aan het werk te zetten,als dat dan de wind in de zeilen is, die zelfverklaarde democraten toch, echt zot he.
Hij is niet zot, Gina, hij is een geldhaai. Wij zijn zot dat we het pikken!