Zwarte Piet wordt verguisd, maar verder kan heel onze samenleving niet gekleurd genoeg zijn. Ook in de actualiteit. Bij interviews door een nieuwsraper-op-verplaatsing worden er steevast vooral gepigmenteerde neo-inwoners gevraagd naar hun mening. Zo ook in de reclamewereld. Blijkbaar zijn wij niet de enigen die ons dagelijks ergeren aan de gekleurde reclame. Je kan er niet naast kijken: zelfs tot recent Vlaams-gekende banken plaatsen goed zichtbaar reclameborden en advertenties met exotisch-getinte tevreden klanten.
Johan Sanctorum besteedde er dit lezenswaardig opiniestukje aan:
“… Eén reclameclip met gekleurde medemensen in de hoofdrol: geen probleem. Twee of drie stuks, zelfs op één avond: moet kunnen. Maar de godganse tijd, op alle zenders en voor alle mogelijke producten acteurs met een Afrikaanse achtergrond, die de indruk geven dat in Vlaanderen het multiraciale gezin de norm is: waar komt dit vandaan?
Zou men die reclamebeelden in Amerika nog kunnen zien als een weerspiegeling van de demografische realiteit, bij ons geven ze een indruk van geforceerde framing. Gewoon de cijfers: op een totale bevolking van 770 miljoen Europeanen, telt men zowat 7 miljoen mensen met een Afrikaanse achtergrond, lees ik in het onverdachte tijdschrift Mo, dat onderzoeker Stephen Small citeert. Dat is nog niet één procent van de bevolking. Aziatische types komen veel minder in beeld: zij zijn blijkbaar geen uitdragers van diversiteit…”
En om zwart-humoristisch af te sluiten…
Luttele dagen nadat onze witte koning zijn spijt betuigde over de misdaden van zijn voorvader verheft hij een resem politici in de Leopoldsorde als blijk van erkentelijkheid voor bewezen diensten.
Groene Calvo, blauwe De Block, en de ex.premier van korte duur die 16.000 stemmen behaalde de laatste verkiezingen, zijn bij de gelukkigen. Voor zover ik weet weigert niemand het erelidmaatschap van de koninklijke Belgische volkerenmoordenaar.