Er zouden zo’n 800 plaatsen op de De Dode Stedenlijst, resp. dorpen, van Syrië staan. 100 daarvan zijn een bezoek waard. Alleen al in de omgeving van Hama vind je er een honderdtal in een gebied van 40 x 140 km. Zij werden gesticht door christenen in de 4de tot de 6de eeuw; zij bewerkten het land, kweekten vooral graan, olijven en druiven en produceerden bijgevolg olijfolie en wijn, die ze via de havens verscheepten en elders verkochten. De Arabisch-Byzantijnse oorlogen maakten een einde aan hun bedrijvigheden. Ze vertrokken naar veiliger oorden. En de geschiedenis herhaalt zich:
We belanden we in het uiterste noorden van Syrië, het terroristisch bolwerk Idlib, niet ver van Hatay. (kaart) Deze kerk werd 600 jaar voor de Notre Dame van Parijs gebouwd. De ruïne toont veel gelijkenissen met het ontwerp van de Parijse kathedraal. De vraag is niet wanneer, maar wel of we ze ooit nog – in de huidige vorm – te zien krijgen.
Een voorbeeld: de kerk van Kalb Lose is de ruïne van een vijfde-eeuwse Byzantijnse, vroegchristelijke kerk gelegen 60 km ten westen van Aleppo (in Syrië), 10 km van de grens met Turkije.
Deze kerk is de eerste basilica gebouwd in Syrië (460) die te beschouwen is als voorloper van de middeleeuwse romaanse kerkenbouw. De kerk heeft drie beuken; elke beuk is gescheiden door een rij van drie bogen. De halfronde apsis springt uit de rechthoekige basisvorm en heeft een halfkoepelvormig dak. Het houten dak boven de drie beuken is lang geleden ingestort. De kerk had waarschijnlijk een functie als tussenstop op de bedevaartsweg naar St Simeon (Qalat Semaan).
In Qirq Bise, een gehucht nabij Kalb Lose, bevindt zich de ruïne van de huiskerk van Qirqbize, een van de oudste kerken van Syrië, destijds ingericht in een privéwoning. De aanwezigheid van een bema (een halfcirkelvormig verhoog gebruikt als zitplaats voor de priesters) duidt op de eredienstfunctie van de ruimte. (Bron: Wikipedia)
En deze ruïne van de Simeonsabdij ligt ook in één van de zgn. Dode Steden, onder de “hoede” van de terroristen.
Qalat Semaan (Huis van Simon) (Arabisch: كنيسة مار سمعان العمودي , knīset mār semʕān l-ʕamūdī) is thans de ruïne van een vijfde-eeuwse Byzantijns kerkcomplex in Noord-Syrië.
Het bevindt zich op de plaats waar Simeon de Pilaarheilige of Simeon de Styliet (386–459) zesendertig jaar op een zuil doorbracht. (12 à 18 m hoog, met een diameter van 1,5 à 2 m) Reeds tijdens zijn leven werd Simeon vereerd door pelgrims die vanuit verschillende locaties in het Byzantijnse Rijk naar hem toekwamen. De meesten kwamen evenwel uit Antiochië.
De bedevaartskerk zelf werd in de vorm van een grieks kruis opgetrokken. Vier basilica’s omsloten een centraal octogonaal binnenplein rondom de zuil van Simeon. Er werd een klooster gebouwd aansluitend bij de oostelijke basilica. Een baptisterium werd opgericht zuidelijk aan het einde van een via sacra op ongeveer 150 meter van de bedevaartskerk. Er werd in hoofdzaak natuursteen gebruikt.
Het complex werd in de 9de en een tweede maal in de 10de eeuw veroverd en vernietigd door moslimlegers en is sindsdien als bedevaartplaats verlaten.
Voor de oorlog kon men als geïnteresseerde toerist de zgn. Dode Steden bezoeken, zoals in Griekenland, Italië, Turkije… U vindt hier en hier een videoverslag.