Terwijl in westerse landen de discussie oplaait of een berechting in Irak en Syrië wel volgens het mensenrechtenboekje verloopt, maakt deze dame korte metten met de moordenaars zonder veel voorafgaand onderzoek, zonder psychiatrisch verslag, zonder advocaat, zonder de Gutmenschenretoriek  .

Wahida verloor haar echtgenoot, negen familieleden en haar huis door de moordende I.S. terroristen. Ze gelooft niet in deradicalisering en trekt met haar 80-man privé militie door het land op zoek naar de resterende ronddolende I.S. strijders. Eens gevangen doet ze niets anders dan de I.S. terroristen met hun slachtoffers deden.  En ze klaagt de hypocrisie van het westen aan: