Een mop met een lange baard.  Toch nog altijd het hervertellen waard:

Een ex para-commando wandelt met zijn kinderen in de Antwerpse zoo als hij ineens een klein meisje ziet dat een beetje te dicht bij een kooi met daarin een grote Afrikaanse leeuw is geraakt.

Plotseling grijpt de leeuw het jurkje van het meisje beet en trekt haar naar zijn kooi met de duidelijke bedoeling er een extra maaltijd van te maken.
Dit alles voor de ogen van de ouders van het kindje die het uitschreeuwen van angst en wanhoop. Zonder ook maar even te aarzelen springt de para naar de leeuw en geeft deze een geweldige slag op zijn snuit.
Het beest verschiet, laat het meisje vallen en wijkt een stapje achteruit, waarop de para het kind vastneemt en het naar haar ouders terugbrengt. Deze wenen van geluk en houden niet op de kerel te bedanken.

Een journalist die daar ook rondliep heeft alles gezien, loopt naar de para en zegt hem: “Mijnheer, U bent uitzonderlijk moedig geweest, in de 40 jaar dat ik mijn beroep uitoefen heb ik nog nooit een man een dergelijke daad zien doen.”

De para antwoordt:  “Maar mijnheer ik heb eigenlijk niets bijzonders gedaan! De leeuw zat in zijn kooi, ik zag het gevaar waarin het meisje verkeerde, ben er naar toe gesprongen, en …”

De journalist antwoordt: “Mijnheer, ik garandeer U dat dit niet onopgemerkt zal voorbijgaan, ik ben reporter en morgen staat U op de frontpagina. Kom, geef me wat extra gegevens voor mijn verhaal … hoe oud bent U, waar komt U vandaan, bent U soms lid van SP-A, PVDA  of Groen?”

De para-commando antwoordt hem: “Ik ben Vlaams-Nationalist.”
De journalist loopt verder …

’s Anderendaags gaat de para naar zijn krantenwinkel om te lezen of zijn daad al of niet op de frontpagina vermeld wordt …
De krantenkoppen van “De Morgen” en “De Standaard” luiden:

“Vlaamse neo-nazi slaat Afrikaanse asielzoeker in mekaar en steelt diens eten”