Schoolklassen waarin een minderheid of zelfs slechts één leerling op 20 thuis Nederlands spreekt zijn geen uitzondering meer. Begin er maar eens aan als leerkracht. En wat zijn de toekomstkansen van deze importkinderen? Moeten we de lat nóg lager leggen of maar gewoon opgeven?

“Bijna 1 op 6 spreekt te weinig Nederlands om naar eerste leerjaar te gaan: “In plaats van dubbelop te werken, moeten we kennis uitbreiden en verdiepen”

Tegen eind deze week hoopt de Vlaamse regering te beslissen of een kleuter met onvoldoende woordenschat in de toekomst nog naar het eerste leerjaar mag. Dat daar dringend aan gewerkt moet worden, bewijzen ook de resultaten van de laatste taaltesten voor kleuters – de zogenaamde Koala-testen – die HLN vernam…”

Volgens de gehoofddoekte mevrouw in onderstaande video moeten ouders zich geen zorgen maken over de Koala-testen. Het gaat er immers niet om of de kleuter voldoende Nederlands spreekt, maar wel of onze taal begrepen wordt… Desnoods met gebarentaal of aanwijstekeningen? In de twee gevallen, met kleurencodes oranje en rood (ter vergelijken met de verkeerslichten), krijgt het kind extra ondersteuning. We onthouden de woorden “krijgen” en “extra” ondersteuning. En dan is men verbaasd dat er niet genoeg leerkrachten te vinden zijn. Heeft de Vlaamse regering al eens uitgerekend wat zo’n anderstalig kind de gemeenschap “extra” kost? En in hoever het kosten op het kerkhof zijn als de thuistaal geen Nederlands is? En dan hebben we het nog niet gehad over de kinderen die op latere leeftijd, dus niet als kleuter, in ons onderwijssysteem belanden en met een groot leeftijdsverschil ongelukkig tussen Nederlandstalige scholieren een zelfde leerprogramma volgen zonder veel succes of hoop voor de toekomst.

En dan hebben we ook nog dit filmpje gevonden, waarin gesteld wordt dat “enkel anderstalige kleuters hoeven niet deel te nemen”.