Anke van Tharaw (Nederduits) of Ännchen von Tharau (Hoogduits) is een Duits lied. De oudste versie van het lied is geschreven in het dialect dat gesproken werd in het Samland en is voor het eerst gedrukt in 1642 in een liederenbundel van de Königsbergse componist Heinrich Albert. De vermoedelijke dichter is Simon Dach.
Johann Gottfried von Herder publiceerde in 1778 een Hoogduitse vertaling. Friedrich Silcher schreef in 1827 nieuwe muziek voor de versie van Herder. In deze vorm is het lied in Duitsland nog altijd populair; vele koren hebben het op hun repertoire staan. (…)
Ännchen von Tharau ist’s, die mir gefällt; / sie ist mein Leben, mein Gut und mein Geld. / Ännchen von Tharau hat wieder ihr Herz / auf mich gerichtet in Lieb’ und in Schmerz. / Ännchen von Tharau, mein Reichtum, mein Gut, / du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!
Käm’ alles Wetter gleich auf uns zu schlahn, / wir sind gesinnt, beieinander zu stahn. / Krankheit, Verfolgung, Betrübnis und Pein / soll unsrer Liebe Verknotigung sein. / Ännchen von Tharau, mein Reichtum, mein Gut, / du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!
Recht als ein Palmenbaum über sich steigt, / hat ihn erst Regen und Sturmwind gebeugt, / so wird die Lieb’ in uns mächtig und groß / nach manchen Leiden und traurigem Los. / Ännchen von Tharau, mein Reichtum, mein Gut, / du meine Seele, mein Fleisch und mein Blut!
Würdest du gleich einmal von mir getrennt, / lebtest da, wo man die Sonne kaum kennt: / Ich will dir folgen durch Wälder und Meer, / Eisen und Kerker und feindliches Heer. / Ännchen von Tharau, mein Licht, meine Sonn’, / mein Leben schließ’ ich um deines herum.
Het verloren Ost-Preussen. Voor de taalanalysten: wie het bruggetje onderaan volgt krijgt drie versies: het oorspronkelijke Samlands, Hochdeutsch en de Ned. vertaling. Wat heeft WOII toch veroorzaakt…de grenzen werden met een pennenstreek verschoven, de bevolking verdreven of verplicht zich aan de nieuwe identiteit aan te passen. En nu nog altijd: bezettingen van Noord-Cyprus, Noord-Syrië en in het verlengde – als Erdogan zijn plannen waar maakt – Noord-Irak. En de Golan Hoogte. De Krim laten we buiten beschouwing, die is slechts van nationaliteit veranderd, niet van eigenheid en identiteit. Als je ziet hoe Vlaanderen jaar na jaar krimpt… en zeggen dat ons dit bespaard had kunnen blijven mochten we een blijvend deel van de Ver. Nederlanden gebleven zijn… De arrogantie van Bouchez is slechts een symptoom.