De ondersteuning door de NAVO blijkt niet bepaald een wonderwapen te zijn voor Oekraïne. Niet alleen voldeden de geleverde wapens niet, maar bovendien blijken de opleidingsprogramma’s voor Oekraïense soldaten niet dàt wat men ervan verwacht had.

Daarop werd attent gemaakt door de Oekraïense Engelstalige “The Kyiv Independent”, dat zijn licht opstak bij het Oekraïense leger aan het front van Charkov. Met hun 3 weken-durende opleiding in Duitsland zijn ze niet echt tevreden. Lichaamstraining en levensreddende medische hulpopleiding waren best wel OK, maar de vechtopleiding vinden de deelnemers ontoereikend en niet efficiënt. Ze zouden naar verluidt op een oorlog voorbereid geworden zijn die niet in Oekraïne van toepassing is. M.a.w. de NAVO-instructeurs begrijpen de realiteit op het terrein niet.

We citeren een soldaat: “Een NAVO-infanterist weet dat hij ondersteund wordt en kan met de zekerheid oprukken dat hij hoogstwaarschijnlijk niet zal gedood of verminkt worden.” De NAVO-doctrine gaat ervan uit dat er voorbereidende lucht- en artillerieaanvallen, én mijnenverwijdering, vooraf georganiseerd worden vooraleer de infanterie ingezet wordt. In Oekraïne is dit niet het geval omwille van de voortdurende munitietekorten.

Een andere soldaat beschrijft het oorlogsgebeuren in Oekraïne als een mengeling van de loopgravenoorlog uit WOI en de technologie en tactiek van de 21ste eeuw. En dat past niet samen in het kader van de NAVO-opleiding.

Bovenop komen problemen met de tolken die dikwijls de nodige militaire jargon niet beheersen. Het zou voor sommigen nuttig zijn eerst in Oekraïne een kijkje te nemen, zo stelt een soldaat. De opleiding moet verbeterd worden. Martin Born, een Nederlandse brigadegeneraal, had de vertaalproblemen ook reeds in de Financial Times bekritiseerd. De dd. westerse tolken komen immers quasi allemaal uit het burgerleven.

Wenig praxisnah: Ukrainische Soldaten kritisieren NATO-Ausbildungsprogramme