Wallonië aan Brusselse bedelpoort

Voor het eerst heeft het Brussels Hoofdstedelijk Gewest een begroting in evenwicht. Dat is echter geen reden tot juichen.

Het evenwicht in de begroting van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest kwam er niet door goed en zuinig bestuur, maar door wat boekhoudkundig kunst- en vliegwerk en vooral door veel extra geld dat via de recentste Staatshervorming in Brussel werd gepompt.*

Dat weerhoudt de Franstalige politieke partijen er echter niet van om direct een claim op dat geld te leggen. André Antoine (cdH), begrotingsminister voor de Franse Gemeenschap en het Waalse Gewest, eiste direct 5 à 6 miljoen euro op van Brussel, om de druk op de Franse gemeenschapsbegroting te verlichten. Een vraag – of beter gezegd, een eis – waar de Brusselse Franstalige politici blijkbaar maar al te graag wilden op ingaan. Brussels minister-voorzitter Vervoort (PS) verklaarde zich al bereid om Wallonië financieel bij te springen, en dit zonder ook maar enig overleg met de Nederlandstaligen in zijn regering en parlement.

Nog meer transfers
Blijkbaar heeft Wallonië niet genoeg aan de dik 12 miljard euro transfers die jaarlijks vanuit Vlaanderen vloeien, en moet het nu dus ook aan de Brusselse bedelpoort gaan staan. Waarbij we niet uit het oog mogen verliezen dat ook dit Brussels geld in hoofdzaak Vlaams geld is. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest ontvangt vanaf 2012 namelijk een extra toelage van 134 miljoen euro federaal geld, die oploopt tot 461 miljoen euro in 2015.

Het gewest mag zowat de helft van die fameuze 461 miljoen besteden aan andere taken dan de hoofdstedelijke functie: het kan dat bijvoorbeeld uitgeven aan gemeenschapsmaterie zoals onderwijs, kinderopvang, en meer zaken waar het niet voor bevoegd is. Van die 230 miljoen wordt minstens 160 miljoen opgehoest door de Vlaamse belastingbetalers, alhoewel slechts een zeer klein deeltje daarvan effectief bij de Brusselse Vlamingen zal terecht komen. Kortom: dankzij het ‘Vlinderakkoord’ kent Vlaanderen een extra transfer van jaarlijks zeker 150 miljoen euro naar Franstalig België.

Brusselse noden
Het is veelzeggend dat de Franstalige Brusselse politici geneigd zijn om in te gaan op de Waalse eis. Het is nochtans niet zo dat er in Brussel geen uitdagingen genoeg zijn, die dringend aangepakt dienen te worden. De werkloosheid is er schrikbarend hoog, het openbaar vervoer onveilig, de OCMW’s en gemeenten failliet, de openbare netheid eerder bedenkelijk, de sociale huisvesting ronduit bedroevend, en ga zo maar verder. Kortom: Brussel heeft heel wat problemen die moed, inzicht, maar ook geld vereisen.

Toch vinden de Franstalige Brusselse meerderheidspartijen – die anders nochtans de eersten zijn om te roepen dat Brussel extra geld nodig heeft, en dat Brussel een volwaardig Gewest moet worden – het blijkbaar nodig om de broodnodige Brusselse centjes in de bodemloze Waalse putten te storten. Blijkbaar zijn voor de Brusselse afdelingen van PS, Ecolo en cdH de dictaten van de partijleiding in Wallonië dan toch belangrijker dan de noden en verzuchtingen van de Brusselaars, of ze nu Frans- of Nederlandstalig zijn.

Het hoeft dan ook weinig betoog dat Vlaams Belang bij monde van Brusselse fractievoorzitter Dominiek Lootens zich scherp heeft afgezet tegen de zoveelste schaamteloze overheveling van geld naar Wallonië.

* Lees vorig artikel: Vlaanderen, de grote verliezer van de 6de staatshervorming