Verrijking anno 2020

Toen in oktober 2018 in Freiburg een 18-jarig meisje door een groep, overwegend Syrische jongeren, urenlang verkracht werd, zorgde dit in Merkelland voor afgrijzen. Intussen een fait divers. Marc Vallender (AfD) vroeg ernaar in het Berlijnse parlement en mocht vernemen dat de politie in Berlijn een stijgend aantal groepsverkrachtingen optekent. Zelfs kinderen werden ervan het slachtoffer.

Volgens het antwoord werden in 2018 door de politie 864 verkrachtingen geregistreerd. In 93 gevallen door meerdere daders. Een zeer onrustwekkend detail is de leeftijd der slachtoffers. Volgens de politiegegevens werden verleden jaar – alleen al in Berlijn – 3 meisjes jonger dan 14 – verkracht door een groep “bescherming zoekende” testosteronbommen, beter bekend als “vluchtelingen”. Bij de leeftijdsgroep 14 – 18: 155 slachtoffers. En bij de jong-volwassenen 26. B.g. aantallen gaan uitsluitend over groepsverkrachtingen.

Vallender: “Groepsverkrachtingen zijn een relatief nieuw fenomeen. In de Europese cultuur quasi onbekend en maatschappelijk totaal verwerpelijk, zodat verkrachters meestal alleen handelden. In Berlijn wordt dit fenomeen pas sinds 2018 in kaart gebracht. Sindsdien zijn de cijfers gestegen. In 2018: 81 – in 2019: al 94 groepsverkrachtingen.”

En hij herinnert aan de beruchte Oudjaarsnacht van 2015 in Keulen waarbij het – in volle openbaarheid – ongegeneerd tot massale seksuele strafdaden kwam. Hij wil een verstrenging van de strafmaat en uitwijzingen van buitenlandse daders. De Berlijnse cijfers voor het jaar 2019 van verkrachtingen tonen 561 “vermoedelijke” daders, waaronder bijna de helft, 256, van niet-Duitse nationaliteit. En van deze 256 waren er 43 die van groepsverkrachtingen verdacht worden.

Noteer: niet-Duits betekent dat ze geen Duitse nationaliteit hebben. Dubbele nationaliteit wordt als “Duits” berekend. Er werd ook niet nagegaan aan wie en vanaf wanneer de Duitse nationaliteit verleend werd.

Al in januari 2020 hadden meerdere AfD-volksvertegenwoordigers, o.a. de Berlijner Gottfried Curio, om meer details over de groepsverkrachtingen in Duitsland verzocht. Uit het antwoord van het federale binnenministerie bleek dat in het jaar 2018 – over heel Duitsland gespreid – 52.2% der groepsverkrachtingen bij niet-Duitse daders lag.

Nochtans had na de beruchte oudejaarsnacht in Keulen de toenmalige justitieminister Heiko Maas (SPD) beloofd “dat de vrouwen in de toekomst beter voor seksueel geweld zouden beschermd worden.” Tot op heden voorziet de wet min. 2 en max. 10 jaar hechtenis. De slachtoffers lijden meestal langer… Zelfs in vergelijking met “slechts” een individuele verkrachting is een groepsverkrachting een volgende stap op de ladder der verruwing der maatschappij.
Opvallend daarbij is dat de slachtoffers daarbij dikwijls ook nog vernederd en beledigd worden. De daders kunnen hun “moment de gloire” herbeleven door de verkrachtingen te filmen, zetten ze zelfs op sociale media. Bij de standaardprocedure van de meeste daders hoort dikwijls de toediening van een verkrachtingsdrug (bv. Rohypnol) om de gegadigde(n) totaal weerloos te maken. (…)

Ter illustratie enkele YT-video’s:

Het “fenomeen” beperkt zich vanzelfsprekend niet tot Merkelland. Men herinnere zich het schandaal in Rotherham en elders waar de politiek en justitie wegkeek om racismeklachten te vermijden.