Nog eentje dat we van facebook plukten. De titel is misleidend: u dacht waarschijnlijk aan de EUropese hoofdstad, waarvoor we binnenkort aan de poorten dienen tol te betalen. Niet toch. We hebben het over de voormalige Fiere Stede, Gent. Voormalig… inderdaad… lees dit facebook bericht over de aanwervingspolitiek, geschreven door Karim Van Overmeire. Neem gerust eerst een cognacske.
In de aanloop naar de verkiezingen van 2018 omschreef ik Groen een extremistische partij. De vele voorbeelden die deze stelling onderbouwen, zijn nu ook aangevuld met het meerjarenplan van de Gentse schepen van personeel. In Gent zullen sollicitanten niet langer alleen op hun CV of op de resultaten van hun proeven beoordeeld worden, maar ook op hun afkomst of geaardheid.
In de campagne wordt onderstreept dat er ‘alleen bij gelijk resultaat voorrang wordt gegeven aan…’
Dat is hypocriet, zeker als men tegelijk stelt dat men ernaar streeft dat 30% van de aanwervingen buitenlandse roots moeten hebben. De twee doelstellingen zijn immers niet tegelijk te realiseren: ofwel geef je voorrang aan een gelijke behandeling van alle sollicitanten, ofwel geef je voorrang aan het behalen van het vooropgestelde quorum. Het valt dus te vrezen dat heel wat sollicitatieproeven zullen leiden tot ‘gelijke resultaten’ zodat het voorrangsbeleid in werking kan treden.
Even hypocriet is de verpakking in leuke termen als ‘samen’, ‘openheid’ en ‘diversiteit’. Het gaat niet om ‘alle’ Gentenaars. De categorieën voor wie er een bijzondere inspanning geleverd wordt, zijn immers netjes afgelijnd. Lelijke mensen maken nochtans ook minder kans bij een sollicitatie, net als mensen met een hoog BMI. Zouden ze er in Gent actief naar streven om evenveel N-VA-ers in hun personeelsbestand op te nemen als de gemeenteraads-verkiezingen aangaven?
Meer nog: zal de Groene schepen er actief voor zorgen dat er genoeg Vlaams Belang-kiezers voor de stadsdiensten werken?
Of stoppen de riedeltjes van ‘diversiteit’ en ‘samen’ dan plots?
Het idee dat het stadspersoneel een afspiegeling moet zijn van de bevolking, is natuurlijk een regelrechte zottigheid. Niemand heeft ‘recht’ op tewerkstelling bij de overheid, en groepen hebben al zeker geen recht op een ‘evenredige vertegenwoordiging’. De selectieprocedures mogen enkel tot doel hebben om de beste kandidaat te selecteren, en dit na een procedure waarbij elke sollicitant dezelfde kansen krijgt.
Werken in overheidsdienst heeft trouwens een aantal consequenties. Wie onvoldoende Nederlands kent om zich op een vlotte en correcte manier uit te drukken, heeft geen plaats in een overheidsdienst in Vlaanderen. Dat geldt ook voor wie het dragen van zichtbare religieuze symbolen belangrijker vindt dan het uitstralen van neutraliteit.
Ik nodig kandidaten die in Gent geen eerlijke kans krijgen uit om de vacatures in Aalst in de gaten te houden. Wij selecteren op basis van bekwaamheid, niet op basis van je stamboom of van je voorkeuren in de slaapkamer. Enthousiaste en bekwame medewerkers zijn van harte welkom.
De onderstaande affiche hebben we geplukt van de Groen-webstek. Daar vernemen we o.a.:
“Tegen 2025 willen we dat 30% van de nieuwe collega’s een buitenlandse herkomst heeft, met expliciete aandacht voor functies op A- en B-niveau. Ten tweede streven we naar in totaal 2% collega’s met een arbeidsbeperking. Ook personen die behoren tot de LGBTQIA+-gemeenschap zijn een doelgroep. De Stad wil af van het binaire man-vrouwdenken en wil het hele spectrum aan genderexpressies een plek geven op de werkvloer. Tot slot komen er acties gericht naar alle huidige medewerkers, om samen aan de slag te gaan met diversiteit binnen de teams. Stad Gent richt zich op al die doelgroepen, maar erkent tegelijk het principe van intersectionaliteit: veel mensen behoren tot verschillende doelgroepen.”
Bent u nieuwsgierig naar zoveel “Fier”heid over de “inclusie” van het “hele spectrum aan genderexpressies” en andere lichaamsverrijkingen waarvan onze redactie zelfs het bestaan niet kan vermoeden? Lees dan “het strategisch kader” van 52 bladzijden, een leidraad hoe discriminatie te bestrijden door te discrimineren.
Een tweede cognacske is toegestaan.