CorruPSi€

Pascale Peraita, de directrice SamuSocial, een Brusselse daklozenorganisatie, haalt niet alleen een ultra-riante wedde binnen, maar ze woont ook in een woning die eigendom is van het OCMW.
Haar politieke beschermheren, in casu enkele PS’ers, beseffen niet welke waanzin dit is: een OCMW en al haar middelen, woningen inbegrepen dus, dienen de armsten en de meest behoeftigen. Het excuus van Yvan Mayeur die beweert dat dat Peraita een “marktconforme prijs” betaalt is naast de kwestie. Iemand die een kleine 200.000 euro als jaarwedde krijgt (bruto jaarloon + onkostenvergoeding samen 192.705), heeft geen enkel recht op zo’n woning, noch op andere voordelen van sociale huisvestingsmaatschappijen of sociale diensten.

Ook de uitleg dat de bedoelde woning geen sociale woning is, maar een gewone woning die tegen marktconforme prijzen zou verhuurd worden volstaat niet.

Voorts blijkt dat deze dame, als raadslid bij het OCMW van Brussel, sowieso geen recht heeft op zo’n voordeel. De periode die ze kreeg om die woning te verlaten, twee jaar (!), ruikt dan ook uren in de wind naar een doofpot-operatie. Helemaal lachwekkend werd het wanneer ze stelt dat ze niet kon voorzien verkozen te worden! Best grappig, men wordt pas verkozen nadat men zich eerst kandidaat stelde. Verkozen geraken is dus enigszins te voorzien.

Moeten we ‘corruptie’ nu echt met een ‘PS’ gaan schrijven?

Rudi Dierick, hoofdredacteur De Bron

Nvdr: doet ons denken aan ene Groene schepen in Antwerpen, Chantal Pauwels.

Ze raakte in opspraak tijdens de beruchte VISA-affaire (onder meer de aankoop van een dure, leren ‘sacoche’), maar bleef koppig op haar zetel zitten, ook nadat andere betrokkenen met het schaamrood op de wangen en onder druk van de publieke opinie waren opgestapt. Nadien was er nog de rel rond het OCMW-stulpje waar ze – ongelooflijk maar waar – als schepen woonde. Dat zorgde allemaal voor heel wat heibel bij Agalev, maar Chantal trok zich daar geen bal van aan en bleef rustig zitten waar ze zat.  Tot de kiezer er anders over besliste.

De rood-groene kameraden hebben het er steeds moeilijk mee niet in de vetpotten te graaien.  Dat is blijkbaar ingebakken in hun sociaal denken: eerst nonkeltje, en dan nonkeltjes kinderen.

FVE