Toen onze zoon op school “moderne wiskunde” moest volgen, kregen ook wij, als ouders, de mogelijkheid onze wiskundekennis te “moderniseren”. Wij hebben die lessen getrouw gevolgd, na een jaartje opgegeven, en zijn er niet dommer op geworden. We kunnen nog altijd aan de kassa ongeveer schatten hoeveel wij moeten betalen zonder dat we een rekenmachine moeten boven halen. We kunnen nog altijd de regel-van-drie toepassen, procenten berekenen en sneller dan onze kinderen – uit het hoofd zoals dat heet – in grote lijnen het eindresultaat melden eer zij met hun slimme telefoon de gegevens ingetikt en het resultaat gelezen hebben. Want wij hebben geleerd dat wiskunde geen dichterlijke vrijheden toestaat, dat wiskunde wel degelijk iets te maken heeft met “rekenen” en niet met een absurde vogelepik-wedstrijd. Misschien ligt het daaraan dat wij onze moderne kinderen nog een ouderwets appeltje voor de dorst zullen kunnen nalaten.

Onderstaande video heeft u misschien al eens bekeken. We plaatsen hem nogmaals – met dank aan Luc D voor de tip… Als wij zien hoe onze kleinzoon wiskunde aangereikt krijgt, dan is het er niet veel beter op geworden… U weet wel waarom: … de positie van de lat…