De moslimterrorist, die gisteren drie mensen in Nice vermoordde kwam drie weken geleden pas – op 9 oktober – als illegale tafelschuimer in Italië (vasteland) aan. Na zijn landing in Lampedusa werd Aouissaoui Bahrain, met de Tunesische nationaliteit, naar Bari (zuid-Italië) gebracht en door de politie geregistreerd. Deze info werd door de Corriere della Sera gepubliceerd. De foto toont een breed lachende jonge man met in de hand het nummer 106 (… mogen wij niet publiceren wegens auteursrecht). Aan de hand van een document, verstrekt door het Rode Kruis, dat de terrorist bij zich had, kon de Franse politie hem als Aouissaoui Bahrain identificeren, geboren in land van de Jasmijnrevolutie op 29 maart 1999, begin oktober aangeland in Italië.
Dé hamvraag is en blijft waarom hij niet onmiddellijk uitgewezen werd… in Tunesië heerst er geen oorlog… en wel onmiddellijk nadat hij voet aan wal gezet had in Lampedusa, waar hij na aankomst in een identificatiecentrum gebracht en door de politie gefotografeerd werd??? Op 9 oktober duikt hij dan in Bari op. Hoe hij uiteindelijk in Nice belandde, waarom hij daar niet in een identificatiecentrum voor uitzettingen geplaatst werd??? Nochtans schijnt vast te staan dat hij door de overheid onmiddellijk in de afdeling “illegale import” geregistreerd werd.
Drie mensen (en misschien nog meer) moesten de laksheid – de laisser faire – het gedoogbeleid van de EU- en nationale overheden met hun leven bekopen.
Het Tunesische min. van buitenlandse zaken: veroordeelt de aanslag ten strengste en opent een onderzoek. (…)
Met Mateo Salvini’s immigratiemaatregelen zou dit niet gebeurd zijn. Italië heeft zijn door de poco media fel bekritiseerde immigratiepolitiek pas deze zomer teruggedraaid. Met het inmiddels bekende resultaat. En dan wordt dit geremedieerd met een minuut stilte in de praatbarakken… Eén minuut voor drie levens. Twintig seconden per kerkganger. Méér zijn onze eigen mensen, christenen, niet waard.
Verantwoordelijk zijn: de EU met de nefaste immigratiepolitiek, de NGO’s die in de Mid. Zee patrouilleren op zoek naar mogelijke drenkelingen, de regeringen van Italië, van Frankrijk… en als inspiratiebron: de godsdienst van de vrede.