“Met positieve vastberadenheid voor Europa”
Ronde-tafelconferentie over de toekomst van de EUSSR
Wie dacht dat de riante gebouwen in Brussel en Straatsburg toch wel meer dan genoeg voldoen aan de eisen en verwachtingen voor vergaderingen allerhande van de EU-bollebozen, dwaalt.
Gisteren en vandaag trokken ze voor een rondje “van gedachten wisselen” naar Mallorca, kwestie van het nuttige aan het aangename te koppelen. Wedden dat er velen een weekje vakantie aan vast geknoopt hebben?
Initiatiefnemer was de Duitse buitenlandminister Guido Westerwelle en zijn Spaanse ambtscollega José Manuel García-Margallo (dat zal wel!).
Gastheer was de Spaanse eerste minister Mariano Rajoy, alsof die nu geen andere bekommernissen heeft. Naast deze heren namen ook het land b, Bulgarije, Denemarken, Frankrijk, Griekenland, Italië, Letland, Litouwen, Nederland, Polen, Roemenië, Hongarije en Cyprus met hun buitenlandministers deel; Malta stuurde de plaatsvervangende premier. Van de EU-commissie kon men de namen van vice-voorzitter Maroš Šefčovič noteren. Vanuit het EU-parlement, tekenden Elmar Brok, Andrew Duff, Roberto Gualtieri, Luis de Grandes Pascual en Hans-Gert Pöttering present.
Ze hebben hard gewerkt, de 16 buitenlandministers, de vice-voorzitter van de EU-commissie en 4 prominente afgevaardigden van het EU-parlement. Inderdaad, want ze slaagden erin binnen een beperkt tijdschema – de rondetafel begon gisterennamiddag en eindigde deze voormiddag – een “Verklaring van Mallorca” op te stellen, waarbij ze klare taal spreken. De Mallorca-rondetafel-zitters eisen, jawohl, ze eisen een sterk, concurrentieel en geëngageerd Europa. En ze eisen nog meer: de Europese burgers worden bevolen bij de volgende EU-verkiezingen in mei 2014 een stem voor een sterke “hervormings- en bezigheidsagenda” (letterlijke vertaling uit het Duits) in Europa te geven.
Waarschijnlijk zitten ze nu met een cocktail en wat tapa’s ergens in een multisterrenhotel aan het zwembad uit te rusten van de zware agenda en de genomen beslissingen. Benieuwd wat dit EU-snoepreisje weer gekost heeft. Horen en zien we daar ooit iets over? Hadden ze dat nu niet gewoon aan een zitting van het EU-parlement kunnen hangen? Hoe onnozel zijn we eigenlijk dat we dit blijven pikken?
Florent Van Ertborn