GAZET VAN ANTWERPEN….foei….foei….duizendmaal  FOEI  !!!

In onze vorige bijdrage vestigden we de aandacht op een beslissing van EUROPA die ons veel plezier had gedaan.
Het ging erover dat we na ongeveer 35 jaar gelijk kregen in verband met een domme wet waardoor honderden vrachtwagenchauffeurs in Europa jaarlijks het leven lieten omdat ze met onveilig materiaal de baan werden opgestuurd.

Aangezien sommigen mij reeds jaren aanspreken met “Mijnheer Langsnuit” enerzijds en omdat we nu zo blij waren dat er nu uiteindelijk licht waarneembaar is aan het einde van de tunnel anderzijds, wilden we deze beslissing in de verf zetten. We dachten aan een advertentie in een krant waarbij wij voor zo een “langsnuit” staan waarmede we trouwens de laatste dagen in Vlaanderen rondtoeren. Onder die foto kwam een tekst waarin we ons genoegen over die nieuwe wet uitdrukten en onder die tekst:  Freddy Van Gaever, lijstduwer kamer Vlaams Belang.

Nergens in deze advertentie vragen we op ons te stemmen; nergens staat er een logo van mijn partij. De hele advertentie gaat over de Europese beslissing in verband met het wegvervoer en de vele mensenlevens die nu zullen gered worden.

Aangezien ik reeds méér dan 60 jaar een trouwe lezer ben van de GAZET VAN ANTWERPEN (thuis hadden we destijds “de frut” en de Libre Belgique) en we op dit ogenblik nog steeds een abonnement op deze krant hebben, beslisten we om die advertentie alleen in de GAZET VAN ANTWERPEN te plaatsen.

We namen dus contact met de advertentiedienst en legden duidelijk uit waarover het ging. Men zou terugbellen maar niemand belde terug. Toen we opnieuw contact opnamen vernamen we dat de dienst waarmede we hadden gepraat enkel bevoegd was voor “kleine advertenties” en dat wij dienden te onderhandelen met mevrouw Vicky Vinck die de verantwoordelijkheid heeft van de hele groep over “grote advertenties”. We voelden ons vereerd dat onze eerste advertentie reeds als “groot” werd beschouwd.

Die mevrouw Vinck bleek een uiterst vriendelijke dame te zijn en ze beloofde ons snel te zullen reageren. En ze hield woord en we kregen snel een mail met het financiële plaatje. Voor ons was het voorstel OK en we bevestigden aan mevrouw Vinck dat we de advertentie zouden nemen.

Toen we dit toevallig aan een vriend vertelden gaf deze ons de raad toch duidelijk door de krant te laten bevestigen dat ze die laatste vier woordjes “lijstduwer Kamer Vlaams Belang” niet zouden weglaten. En zo gebeurde en nam ik opnieuw contact op met de vriendelijke dame. Deze bleek geen probleem te zien maar zou voor alle zekerheid contact opnemen met de hoofdredacteur en me na het week-end op maandag bericht laten. Aangezien ik gisteren maandag om 17u nog niets had vernomen nam ik terug contact op. Het bleek dat de dame op het punt stond me op te bellen aangezien ze juist uit vergadering kwam. Tot haar groot ongenoegen diende ze me te vertellen dat mijn advertentie niet kon opgenomen worden. “Waarom“? “

“Ze wist het ook niet maar kon er jammergenoeg niets aan veranderen!”

Zo ver is het dus gekomen met die krant die ik domweg zovele jaren lang ben trouw gebleven. Dat er de laatste jaren niet veel  “christelijks” meer was van overgebleven wist ik reeds. Maar dat  men zo laag gevallen was kon ik niet begrijpen.
Wat heeft die gesubsidieerde krant nog met democratie te maken? Wat voor manipulators hebben nu het roer in handen? Is het steeds maar verliezen van meer en meer lezers een nieuw doel geworden? Wat kan een directie, van een krimpende krant die steeds maar geld blijft verliezen, bezielen om advertenties te weigeren tenzij haat en lafheid?

Nooit zal ik nog één cent betalen aan deze, zogezegd politiek correcte, bende.  Integendeel. Waar en wanneer ik de mogelijkheid zal hebben om de aandacht van velen te vestigen op hun wansmakelijk gedrag zal ik het niet laten.

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever