Blijven onze beroepspolitiekers moedwillig stekeblind? Gaan we hen toelaten hun macaber spel na 25 mei verder te zetten?
Vandaag willen we het hebben over iets dat ons bijzonder veel pijn heeft gedaan.
Waarover gaat het?
Iets méér dan 50 jaar geleden hebben we ons eerste bedrijf opgericht. Aangezien we over geen financiële middelen beschikten om eigen materiaal te kopen begonnen we als makelaar in het wegvervoer. Na een tweetal jaren reden er reeds dagelijks een reeks vrachtwagens en autobussen voor ons bedrijf dat we FREDDYTRANS hadden genoemd. Ons kindje groeide als kool en op 2 januari 1965 kwam onze eerste eigen vrachtwagen op de baan. Een jaar later waren het er drie en nog een goed jaar later een tiental. In 1969 verkochten we het bedrijf aan de CMB (Compagnie Maritime Belge). Onze eerste medewerkers bleven de CMB trouw tot aan hun pensioen. Omdat de toenmalig franstalige directie van de CMB de mening was toegedaan dat de naam van die, nogal uitgesproken Vlaming, FREDDY, te gevoelig lag veranderde men de naam van FREDDYTRANS in TRACTO N.V.
Maar TRACTO bleef groeien en bloeien en werd stilaan en heuse knaap in de Antwerpse transportwereld.
Enkele jaren geleden echter meenden onze beroepspolitiekers dat het beter was steeds maar méér landen bij Europa te voegen zodat ze straffeloos steeds meer relaties, vrienden en partijgenoten konden benoemen in steeds maar meer overheidsinstellingen. De kosten reisden de pan uit en we hebben op dit gebied het laatste nog lang niet gezien.
Maar vele van die nieuwe leden kenden andere sociale voorzieningen en normen als in ons land en de gehanteerde lonen waren er beduidend lager. Zo kwamen stilaan Roemeense of Poolse chauffeurs de plaatsen innemen van onze eigen vrachtwagenbestuurders of zorgden die buitenlandse werknemers ervoor dat hun werkgevers beduidend lagere vervoerstarieven konden hanteren dan b.v. bij TRACTO het geval was.
Zo begon stilaan de ineenstorting van onze wegvervoersector. De hovaardige en blijkbaar blinde vakbondsafgevaardigden bij onze transportbedrijven weigerden iedere vorm van loonsverlaging of aanpassingen en bleven het naleven van de afgesproken CAO’s eisen. Zo stellen we nu vast dat het ene na het andere wegvervoerbedrijf in ons land er het bijltje moet bij neerleggen waardoor ALLE werknemers hun broodwinning verliezen. De enige die aan die situatie nog een bom geld kan verdienen is de telkens door de rechtbank aangeduide CURATOR.
Maar het deed ons vreselijk veel pijn toen we onlangs vernamen dat zelfs mijn vroeger zeer lucratief bedrijf TRACTO was overleden. DOOD. Failliet! Kapotgemaakt door kortzichtige beroepspolitiekers ! Kapotgemaakt door een totaal oneerlijke concurrentie waartegen geen enkele bedrijfsleider nog iets kan doen.
Nu deze beroepspolitiekers nu zelfs zo ver blijken te gaan om landen BUITEN Europa gelegen, zoals TURKIJE, te willen opnemen menen we dat het hek volledig van de dam zal gaan en dat we regelrecht in de afgrond dreigen te storten.
We doen dan ook een zoveelste oproep aan al onze lezers om op 25 mei a.s. nog te redden wat kan gered worden en aan deze mogelijke maar fatale toekomstige zelfmoord van onze bevolking een einde te stellen.
Men zegge het voort,
Freddy Van Gaever