Hoe oneerlijk is dat nu allemaal niet?
Neen, we zijn niet jaloers op de monsterpremies die de ontslagen werknemers van Ford Genk via hun vakbonden hebben afgedwongen.
Wel hebben we bedenkingen op de inbeslagname van de hele produktie afgewerkte voertuigen op de meest onwettelijke wijze en zonder dat de overheid heeft ingegrepen. Ford Amerika moet zeker denken dat hoe sneller ze dit apenland kunnen verlaten des te beter.
Iedere werknemer werd ruim vooraf verwittigd dat over een kleine twee jaar zou gestopt worden. Maar de bonden gingen over tot een soort razzia en schuwden bepaalde maffiapraktijken niet. Dat vinden we nu jammer dat dit in ons land mogelijk is. Eveneens jammer vinden we de totale oneerlijkheid in ons land tussen werknemer A en werknemer B indien die hun betrekking verliezen.
Stel dat er een bakker failliet gaat omdat er op enkele meters van zijn bakkerij een grootwarenhuis werd gebouwd. Zijn enige werkneemster was 24 jaar in dienst. Gedurende 24 jaar was ze bijna nooit ziek of afwezig. Trouw stond ze dag na dag om 6u30 in de bakkerij. Hoeveel ontvangt deze werkneemster in dit geval??
Een andere werkneemster, die eveneens 24 dienstjaren gepresteerd heeft bij Ford Genk, verdiende duidelijk méér. Ze kon haar aangeschafte wagens steeds met een belangrijke korting aankopen; ze kreeg werkkledij; premies en allerhande voordelen die de bakker nooit zou kunnen betaald hebben. Ze staat niet op straat maar weet reeds maanden dat ze eind volgende jaar haar betrekking zal verliezen en……ze krijgt daarvoor nog een zak geld die voor sommigen de IOO.OOO euro overtreft (4 miljoen oude belgische toeters!!).
Waarom dit verschil?? Beseft de overheid niet dat dergelijke toestanden de motivatie om nog te werken bij honderdduizenden vernietigt? Met lede ogen kijken velen naar wat ze gemist hebben! Steeds meer werknemers hopen dat hun fabriek naar de haaien gaat als ze maar zoveel krijgen als nu bij Ford Genk of destijds bij Opel Antwerpen. Al deze oneerlijkheden zullen zich op een bepaalde dag wreken.
De vakbonden zijn ons hele staatsbestel naar de bom aan het helpen en dit steunend op hun zogezegde macht die volgens ons aan het smelten is als sneeuw. Toevallig vernamen we, van iemand die bij de spoorwegen werkt, dat er in ons land honderden treinrangeerders zonder het minste nut door de vakbonden aan het “werk” worden gehouden. Bezigheidsterapie is een betere benaming want door de technologische uitvindingen en investeringen door de N.M.B.S. heeft praktisch de totaliteit van al die rangeerders niet het minsten nut meer. Maar de vakbonden blijven eisen dat al die bijna nuttelozen toch in dienst moeten blijven. Zo lopen er nu dagelijks honderden doelloos rond rangeertreinen goed wetende dat hun aanwezigheid een fortuin kost maar niet het minste nut meer heeft. Het is juist dat soort N.M.B.S. werknemers die op alle mogelijke stakingen met de vakbondsvlag in de handen op de eerste rijen te zien zijn.
Landen die al die absurditeiten blijven toestaan en financieren zullen in de huidige economische wereldevolutie binnen afzienbare tijd sterk worden afgestraft.
Men zegge het voort,
Freddy Van Gaever