Het INTERNET is een vreselijk gevaarlijk wapen geworden!

De laatste tijd horen we steeds meer en meer negatieve verhalen in verband met het Internet.

Zo luisterden we onlangs naar een wenende moeder die haar dochtertje op enkele maanden tijd volledig had zien veranderen. Ze had blijkbaar een verkeerd vriendinnetje gekozen. Deze laatste woonde bij haar gescheiden vader die haar alle vrijheid liet. In plaats van, zoals werd gedacht, bij het vriendinnetje te gaan studeren werd de tijd bijna hoofdzakelijk doorgebracht, zoals later was gebleken, met het bekijken van pornofilms die gratis en in gigantische hoeveelheden op het Internet werden aangeboden. De zaak kwam toevallig ,maar veel te laat, aan het licht. Het gevolg waren erbarmelijke schoolrapporten en een verloren studiejaar.
Het zou nu blijken dat steeds meer en meer van onze schoolkinderen in die val trappen.
Vorige week kon men in de krant een verhaal lezen van een familie die via het Internet hun vakantie hadden geboekt en betaald. Toen ze met hun wagen op het aangeduide adres in Zuid-Frankrijk aankwamen bleek die mooie villa echter niet te bestaan. Vakantie om zeep; geld kwijt en kans om iets te recupereren zo goed als nihil.

Onlangs kregen we een waarschuwing van onze bank in verband met oplichters die met een nagebootst logo van de bank aan de codenummers van klanten wilden komen via een smoesje. De bank gaf de raad om nooit via het Internet dergelijke informatie aan wie dan ook te geven.

Dagelijks worden steeds meer mensen, die via het Internet merkartikelen bestellen, bedrogen. Ze ontvangen nep en de kans op schadevergoeding is zo goed als onbestaand.

We schrijven dit omdat we de laatste maanden zelf enkele malen in de val trapten.

Zo ontvingen we een mail die blijkbaar werd opgesteld door een ambtenaar van FOD Binnenlandse zaken. Eric De Vos is zijn naam.
Deze liet weten geschokt te zijn toen hij vaststelde dat een zekere Imam Bouziane via allerlei uitkeringen door onze overheid niet minder dan 8947, 43 euro per maand opstreek voor zijn 2 vrouwen en 16 kinderen. Hoe aan dat bedrag gekomen werd kon men via een zeer geloofwaardige tekst vernemen. We waren eveneens geschokt door deze info en stuurden de mail volledig ter goede trouw aan enkele personen door. Enkele dagen later vernamen we dat de betrokken ambtenaar inderdaad bestaat maar dat iemand zijn computer had gehackt en zijn naam misbruikte om die info door te sturen. Op dit ogenblik is er een gerechtelijk onderzoek gaande over deze zaak.

Enkele maanden geleden schreven we onze bijdrage nr A 125 (10/7/2016) in verband met de luchtvaartmaatschappij VLM. We hadden vernomen dat het bedrijf zou overgenomen worden door een voor ons onbekende Nederlander, Harm Prins genaamd.

Via Google en enkele andere “sites” vernamen we dat deze man een reeks bedrieglijke falingen op zijn naam had staan; aangeklaagd werd voor afpersing; in de gevangenis had gezeten enz. We schreven dus onze bijdrage A125 steunende op al die Internet info.

Tot onze grootste verwondering kregen we enkele dagen later een oproep van die Harm Prins met het verzoek tot een onderhoud! Natuurlijk gingen we door onmiddellijk op in.

Zo vernamen we dat deze man het typisch slachtoffer is van het Internet. Jaren geleden (2004) legde iemand een onterechte klacht neer tegen hem voor afpersing.
Zoals dat soms gaat bij Justitie maakte men een fout door Harm Prins zonder voldoende bewijzen aan te houden. Erger nog. Hij was toen de baas van enkele luchtvaartmaatschappijen (Exel Aviation Group/Holland Exel/Dutchbird). Na zijn aanhouding mocht hij geen volmacht geven van Justitie aan andere personen om tijdens zijn afwezigheid de bedrijven te beheren. Zonder bedrijfsleiding blokkeerden de banken de rekeningen zodat geen betalingen konden worden uitgevoerd.
De vliegtuigen konden dus niet meer opstijgen hetgeen voor een luchtvaartmaatschappij gelijk staat met een nekschot. Ze gingen dus allemaal snel failliet.

Na zijn vrijlating hoorde Harm Prins nooit nog iets van die zaak. Er is nooit een proces gekomen laat staan een veroordeling.
Inmiddels heeft Harm Prins ons allerlei documenten bezorgd die zijn onschuld aantonen. Zo kregen we een verklaring van de curatoren, Meester Jongepier voor Exel, en Meester Kemp voor Dutchbird, dat er van zogezegd wanbeheer geen sprake was en men Dhr.Prins niets ten laste heeft kunnen leggen. Het mooiste bewijs van deze gerechtelijke miskleun is wel dat de overheid later tot het betalen van een schadevergoeding, voor onterechte vrijheidsberoving van Dhr. Prins, werd veroordeeld!

Men zou nu denken dat bedrijven zoals Google die onjuiste info onmiddellijk van het Internet zouden halen nadat de waarheid aan het licht kwam. Niets is minder waar. Vandaag nog kan men via allerlei Internet bedrijven nog steeds vernemen wat een onbetrouwbaar persoon Harm Prins wel niet is.

Wij vinden dit een schande en zijn dus de eerste om aan Dhr.Prins onze verontschuldigingen aan te bieden voor de onjuiste info die we volledig ter goeder trouw hadden vernomen en die nu nog steeds op diverse plaatsen op dit voor mij nu schandalig en gedeeltelijk totaal onbetrouwbaar Internet te vinden zijn.

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever