Open brief aan Minister Johan Van Overtveldt.
Beste Johan,
Het is nu reeds lang geleden dat we ons laatste gesprek hadden. Inmiddels bent U Minister van Financiën geworden en tracht ik U wat te blijven volgen.
Ik meen dat uw vorige mening over de EURO de juiste was en dat U op dat gebied, ik meen ten onrechte, uw mening sterk hebt gewijzigd. Ook schrok ik over uwe berekeningen in verband met de zogenaamde “speculatietaks” en wat die wel zou gaan opbrengen voor de “staatskas”. Ik schreef destijds op deze “blog” dat ik een andere mening had en heb inmiddels kunnen vaststellen dat ik gelijk had.
Maar vandaag wil ik U mijn ontgoocheling laten weten over de wijze waarop U bepaalde getallen hanteert bij het opmaken van uw begroting. Graag wil ik me vooraf verontschuldigen indien wat ik nu ga schrijven onjuist zou blijken te zijn. Het gaat namelijk over het volgende.
Onlangs kruiste ik toevallig de weg van een zakenman die jaren geleden, en volgens hem totaal ten onrechte, door een van onze rechtbanken zwaar werd veroordeeld in verband met zogenaamd gesjoemel met BTW-afdrachten. Wie er nu feitelijk gelijk had doet in mijn voorbeeld feitelijk niet ter zake. Het ging hier over een veroordeling in drie dossiers voor in totaal iets méér dan 25 miljoen euro. Door destijds beslag te leggen over al waarover deze man nog beschikte kan men stellen dat hij nu reeds sedert enkele jaren onvermogend is.
Maar hier komt nu de kat op de koord.
Enkele van uw medewerkers blijven dit dossier opvolgen en berekenen maandelijks de openstaande schuld van deze man, waarvan de initialen GVV zijn, nauwkeurig tot op de euro na. Zo kon ik vaststellen dat maandelijks méér dan 42.000 euro aan het basisbedrag worden toegevoegd wegens intrestlasten. Het zou dan blijken dat de schuld van deze man ten voordele van FOD Financiën jaarlijks met méér dan een half miljoen euro toeneemt en dat dit bedrag in uw jaarlijks budget zou opgenomen worden. GVV zorgt er dus blijkbaar helemaal alleen voor dat uw belasting inkomsten jaarlijks stijgen met méér dan 500.000 euro.
Maar waar ik niet meer kan volgen is het feit dat deze man enkele jaren geleden heeft getracht een einde te stellen aan allerlei vervolgingen, aanmaningen enz.
Het bleek dat dit alleen maar mogelijk was door met uwe diensten een afbetalingsregeling te kunnen organiseren. Na besprekingen blijkt het dat een overeenkomst werd bereikt en sedert dat ogenblik hoort de man niets meer van die schuld. Waarschijnlijk omdat hij zich steeds zeer stipt heeft gehouden aan de gemaakte afspraak en de maandelijks te betalen som via een bestendige opdracht iedere maand door de bank ING aan uw diensten wordt overgemaakt.
Maar hier stellen we ons nu toch een vraag. Volgens de inlichtingen waarover ik beschik hebben uw diensten een akkoord ondertekend om voor ieder van de drie dossiers maandelijks de som van 0.01 euro of, beter gezegd, één cent te moeten betalen. GVV stort dus maandelijks 0.03 euro (drie stortingen van 1 cent) en zal U waarschijnlijk, rekening gehouden met zijn nog te verwachten levensduur die nu nog circa 30 jaar bedraagt, misschien in de loop van de dertig volgende jaren nog ongeveer in totaal 10 euro betalen. Indien ik juist kan rekenen zal GVV ongeveer nog 75.000.000 jaar moeten leven om de huidige schuld terug te betalen. Maar aangezien er jaarlijks nog steeds méér dan 500.000 euro intresten worden aangerekend zou hij ieder jaar nog een extra van 1.5 miljoen jaar langer moeten kunnen leven om ooit uit de problemen te geraken. Bent U nog mee?
Indien mijn inlichtingen juist zijn is het dan niet normaal dat steeds méér belastingbetalers de schouders laten hangen en onze overheid niet ernstig meer nemen?
Het zou me plezieren, beste Johan, indien ik van U een mailtje mocht ontvangen waarin U me belooft om bij een volgende budgetvoorstelling het dossier GVV uit uw cijfers te verwijderen en aan GVV voor te willen stellen om die 10 euro ineens te betalen en het dossier te sluiten. Mocht hij sterven voor 2046 dan heeft hij feitelijk te veel betaald maar hem kennende zal hij daar nu nog niet van wakker gaan liggen. Dat zullen misschien wel vele belastingbetalers gaan doen indien ze deze tekst lezen.
Men zegge het voort,
Freddy Van Gaever
Ik ben inderdaad niet meer mee. Waarschijnlijk omdat cijfers niet mijn sterkste zijde zijn. Wel vraag ik me af hoe een man, die maandelijks 42.000 euro moet ophoesten, onvermogend kan zijn?
Hoe de vork aan de steel zit weten wij ook niet. Maar in het land b is niets onmogelijk. Hij is waarschijnlijk door de rechtbank ‘onvermogend’ verklaard, maar kan ze niet betalen, en blijft levenslang zijn schuld dragen. Anders zou het om ‘kwijtschelding’ gaan, en dan hebben ze, mocht de ‘onvermogende man’ toch onverwacht nog aan geld geraken – erfenis, lotto, rijk trouwen, uitvinding, middel tegen kanker of iets anders… – nog de kans om de schuld vereffend te krijgen. Al lijkt de kans extreem klein. Wie zich in deze situatie bevindt, zal zich hoeden nog enige eigendom of geld op zijn naam te hebben.
Zoals gezegd, we weten niet meer dan jij.
Ja, maar dat staat toch wel degelijk dat hij zich aan de afspraak heeft gehouden en via een bestendige opdracht bij ING de betalingen verrichtte.
Kunnen daar niets zinnigs aan toevoegen.
Volgens het verhaal werd de betrokken persoon reeds volledig onvermogend gemaakt door beslag op al zijn bezittingen. Wat hem rest aan inkomsten, al dan niet OCMW-gebonden, zal lager liggen dan het wettelijk beschermde minimum voor beslagleggingen. Vandaar dus die 0,1 euro afkorting onder het mom van “beter iets dan niets”:-)
Dank voor de toelichting.