“Antwerpenaars, denkt gij nog wel eens aan uw oude stad, aan onze fiere toren, de Grote Markt en Brabo van Jef Lambeaux, herinnert gij u nog …” vraagt de stem op de achtergrond zich af.

Ja, wij denken nog dikwijls aan ónze oude stad, die door de beleidsmakers verkracht en verkocht werd, aan gebouwen die slechts nog op oude postkaarten bestaan, aan een tijd waar men – zowel overdag als ‘s nachts – nog veilig over straat kon lopen, waar men ongehinderd kon auto rijden én parkeren, waar de “Zwarte Jef” de énige zwart-gepigmenteerde burger was, waar men tot in de ochtenduren kon plezier maken – eerst lekker eten in een lievelingsrestaurant, dan een cinemake doen, vervolgens gaan dansen of zingen in de Piet Pot… en met de laatste tram, resp. bus, naar huis… zonder gevaar voor lijf en leden… We kunnen zo nog uren doorgaan… Indien we toen geweten hadden wat de beleidsmakers, zowel die van ‘t Stad als van de Belgiek voor ons en onze nazaten in petto hadden, zouden we dit dan zo lijdzaam ondergaan hebben?

“Oud-Antwerpen leeft nog,” beweert de stem op de achtergrond… Wij kunnen dit niet bevestigen. Oud-Antwerpen leeft slechts nog in onze herinneringen. Stapt eens op een willekeurige tram. Het is niet uitzonderlijk dat u de énige blanke passagier bent en dat u van de gesprekken “geen knijt” kunt verstaan…

Klik op “Bekijken op YouTube”: