Als het aan de Universiteit Leiden ligt verandert de naam van de studierichting Vaderlandse Geschiedenis binnenkort in Nederlandse Geschiedenis. ‘Vaderlandse’ zou een verkeerde indruk maken, te veel tegen het nationalisme aan schuren…

… De sloophamer gaat door de geschiedenis heen: ze moet herschreven worden om voldoende ‘inclusief’ te blijven. Dat is de brede trend waarbinnen ook deze naamswijziging valt. Het is een soort schaamte om te erkennen dat ‘Nederland’ ons ‘vaderland’ is…

… In de term ‘Vaderlandse Geschiedenis’ ligt een eigen verhaal besloten. Het doet ons nadenken over onze relatie tot de geschiedenis. We zijn er niet van gescheiden, integendeel, we zijn er het product van. We bestuderen de tijd van onze ‘vaders’. En dat maakt het heel anders dan Indiase of Franse geschiedenis. Dan bestuderen we andermans verleden…

Wat is er in onze universiteiten en in het algemeen in alle onderwijsinstellingen aan de hand? Alles moet wijken voor “inclusief”. De angst om op iemands verrijkte tenen te trappen is zodanig groot dat de leerstof in een zelfontworpen keurslijf gedwongen wordt. En zo lijdt “verrijking” tot “verarming” – letterlijk en figuurlijk. Verneem hier meer.