Altötting in Beieren heeft als eerste een kredietkaart ingevoerd voor de persoonlijke uitgaven van ‘vluchtelingen’.  
Men had immers opgemerkt dat het zakgeld dat bovenop de dagelijkse all-in – onderkomen, eten, drinken, kleding en verzorgingsartikelen –  vlotjes naar het thuisland gestuurd werd.  Wat uiteraard niet de bedoeling is.

Er werd dus een kredietkaart ontworpen met daarop een tegoed van het toegestane zakgeld.  De kaart kan gebruikt worden zoals een gewone kredietkaart in een aantal winkels of ondernemingen in de directe omgeving van het opvangcentrum, waar een speciale terminal voor de elektronische betaling ter beschikking staat.  Ze kunnen hiermee persoonlijke wensen vervullen zoals een telefoonkaart voor de gsm, een kappersbezoek, een taxi, treinticket, tijdschriften- of electro-aankoop…  maar ze kunnen het toegestane zakgeld niet meer overhevelen naar het buitenland.

Of ze hiermee ook alcohol of tabak kunnen kopen is ons niet bekend.  Nochtans is dat de voorwaarde bij de Hartz IV ‘Lebensmittelgutscheine’ (voedingscheques voor minderbedeelden), die in plaats van leefloon uitgekeerd worden bij noodsituaties of strafprocedures.  Gelijke rechten en plichten?

Wochenblatt