Niet toevallig in de betweterigste stad van Vlaanderen – Gent – werd er overgeschakeld op een politiek-correcte koffie, die echter niet gesmaakt werd door de gebruikers, die weigeren hun smaakpapillen te laten aanpassen aan de voorkeur der beleidsmakers.

Binnen Stad Gent schakelden ze een tijd geleden al over op “duurzame koffie” van een fairtrade-merk. Maar nu moesten dus ook nog de woon-zorgcentra volgen en kwam het nieuwe merk er in de plaats van de …

Protest in de vijf woon- en zorgcentra van het Gentse OCMW om een tas koffie. Nadat er enkele weken geleden een nieuw merk werd ingevoerd, willen verschillende bewoners er geen meer drinken omdat ze die niet lusten. (…)

Fairtrade koffie is volgens de linkse predikanten op verschillende terreinen een meerwaarde: ten eerste wordt een eerlijke prijs betaald aan de telers, ten tweede zou de koffie op biologische wijze groeien én bijgevolg gezonder zijn. Niet dus:

Ervaring heeft ons geleerd een grote bocht te maken rond alles wat naar het zgz. “fair-trade” ruikt of als zodanig aanbevolen wordt. De château-migraine wordt slechts overtroffen door een Blauwe Hand-cocktail. De “gezonde” levensmiddelen tonen een ongezonde winstmarge. Moeten we ervoor over hebben, vinden de groene jongens, we kunnen er honderden, zo niet duizenden jobs in de oud-koloniale landen, mee redden. Dat de dranken niet te zuipen, de voeding geen meerwaarde heeft en uw portemonnee minimum 25% lichter gemaakt wordt is bijzaak.

Goed voor ons schuldgevoel. Bij elke fairtrade-aankoop krijg je een aflaat in het vagevuur. De aanprijzingstechniek hoort tot de fabeltjesbundel van leugenbaron von Münchhausen. En de Vlaamse overheid (2016), die zgz. zèlf alles beter doet, vond het zelfs nodig hen nog te subsidiëren, samen met een heel arsenaal linkse organisaties/projecten:

Fairtrade not so fair