Slagen en bedreiging met verkrachting: volgens Amnesty International heeft ook HRW (Human Rights Watch) zware mishandelingen in Turkije aangeklaagd.
HRW verwijt de Erdoganregering dat ze toekijkt zonder in te grijpen. En eist dat ze beschermingsmaatregelen neemt tegen de folteringen van gearresteerden.
Politie en justitie krijgen immers een vrijgeleide sinds de noodtoestand uitgeroepen werd. Iedereen die verdacht wordt van Gülen-sympathieën is een potentieel slachtoffer. Verdachten mogen 30 i.p.v. 4 dagen in politiehechtenis blijven vooraleer ze aan een onderzoeksrechter overhandigd worden. En bovendien kunnen ze tot 5 dagen geen advocaat raadplegen.
Erdogan is zijn doel, alleenheerser, president en regeringsleider, een stuk dichterbij gekomen. De noodtoestand werd verlengd en dreigt een normale toestand te worden. De noodtoestanddecreten werden naar verluidt slechts voor de strijd tegen de zgn. putschisten en de Gülenbeweging in het leven geroepen, maar Erdogan ziet er geen graten in ze ook voor andere doeleinden te gebruiken.
De regering schiet tekort: maatregelen tegen folteringen worden niet genomen waardoor de overheid een blanco cheque geeft “om gearresteerden te folteren en te mishandelen zoals het de regering past. “
HRW gaf meer duiding bij de folterverwijten tijdens de arrestaties door de politie in Ankara, Istanbul, Urfa en Antalya. Daaruit blijkt dat de gearresteerden vermoedelijk geslagen, seksueel misbruikt, in pijnlijke houdingen gedwongen werden en bedreigd werden met verkrachting van familieleden. Op deze wijze wou de politie bekentenissen afdwingen.
Hun arrestaties werden gestaafd door een vermoeden van Gülen- of PKK-ondersteuning. HRW verwees naar getuigenissen van voormalige gevangenen, advocaten en artsen.
Een gevangene in Istanbul verklaarde aan zijn advocaat: “Zij trokken de kleren van mijn lijf en scheurden ze kapot. Zij bedreigden mij , terwijl ze mijn geslachtsorganen pletten en mij zwaar mishandelden. Een zegde dat hij mijn moeder gaan halen was en haar voor mijn ogen zou verkrachten als ik niet zou spreken.”
Een leraar uit Antalya werd zo zwaar geslagen dat een stuk van zijn dunne darm moest verwijderd worden. In vele gevallen wordt een eigen advocaat geweigerd. In de plaats daarvan wordt een verplichte advocaat (pro deo?) aangesteld, die dikwijls geen ervaring heeft en zich gemakkelijk laat intimideren. Artsen werden gedwongen in hun verslag de folteringen en mishandelingen te verzwijgen.
Amnesty International had in juli al de regering folterpraktijken verweten, waarop Erdogan verzekerde dat er nultolerantie voor folteringen bestaat. Verleden week bekloeg Amnesty International zich erover dat de Erdoganregering de aantijdingen van foltering en mishandeling ‘niet ernstig genomen’ had.