Ze beantwoorden slechts de lokroep van Lorelei Merkel.
Verhaaltjes uit duizend en één nacht: de meesten willen naar Duitsland.
De journalist is er eentje met een bijzondere zin voor humor. Heeft duidelijk geen Gurmenschengemoed. Tussen al de “Syriërs” vindt hij er eentje dat niet naar Merkelland, maar naar ons land b wil komen om te “werken” – een ware verrijking – multi-inzetbaar(3’16”)… Initieel belooft de journalist morgen opnieuw de vakkrachten op te zoeken; doch dan krijgt hij via via te horen dat de politie aandringt dit plan te laten varen. Reden: vandaag is hij er zonder aankondiging opgedoken – dus bleef het rustig. Bij zijn terugkeer morgen zullen er dramatische scenes opgevoerd worden – ruzies, gekwetsten… – om pakkende filmopnames te kunnen produceren zodat wij – hier – vanop afstand week geklopt worden en hen sito presto een uitnodigingsbrief te sturen. Afsluitend (5’28”) geeft hij nog mee: ze klagen dat ze geen geld en geen/slecht eten krijgen… kijk zelf maar naar hun boodschappentassen…
Er is maar één antwoord én oplossing aan dat gevaarlijk probleem, aan de grens dadelijk antwoorden met “Return to Sender” daar mag zelfs de single van Elvis Presley bij gedraaid worden om het wat op te vrolijken als het resultaat maar is “NIEMAND BINNEN LATEN, N I E M A N D”