Van onze ’embedded correspondent’, verscholen tussen brem en hei:

Parel aan de Grote Nete

Op het doodsprentje van mijn vader stond: ‘Hij was een Kempisch mens en deed goed en kwaad zoals alle mensen’. De schrale zandgrond welke weinig rijkdom te bieden had, heeft de identiteit van een Kempenaar gevormd tot  een nederig, sober en eenvoudig mens. Eén van de levensrichtlijnen van mijn vader zaliger was: ‘Indien je toch wil opvallen, probeer dit dan te doen door eenvoud’.

De bestierders van Meerhout, parel aan de Grote Nete, doen dit gezegde alle eer aan en dreigen hiermee ‘de Boeren van Olen’ voorbij te steken. Zelfs de minister van ‘Vereenvoudiging’ kan er nog een puntje aan zuigen.

Vanaf de jaren zeventig werden in de gemeenten tal van ‘adviesraden’ geïnstalleerd. Alles waarvoor er tegenwoordig een ‘dag van …’ voor bestaat, is er bijna een adviesraad. De jeugd, de ouderen, de sport, de vrouw, het bos…. Dit legde een enorme belasting op de gemeentelijke ambtenaren, maar men moest mee met zijn tijd. Hoe konden de bestierders van Meerhout, die ten slotte toch hun goesting wensten te blijven doen, dit oplossen?

Laat ons nu even de ‘milieuraad’ nemen. Er werd besloten om deze milieuraad te laten vergaderen achter gesloten deuren met zo weinig mogelijk leden. Zelfs geen afgevaardigden van de politieke fracties zijn toegelaten met uitzondering van de schepen van milieu. Verder voorzag het reglement dat men minstens twee maal per jaar vergaderde, maar in 2016 slaagde men daar zelfs niet in. Hoe los je het aanwezigheidsquorum op om geldig te kunnen vergaderen en te beslissen: wel, ongeacht het aantal aanwezigen kan de milieuraad altijd geldig beslissen. O ja, er is ook nog een dagelijks bestuur dat samengesteld is uit twee stemgerechtigde leden de voorzitter en ondervoorzitter. Hiervan dient wel de helft aanwezig te zijn (dus 1) om geldig te kunnen beraadslagen. Dit dagelijks bestuur dient o.a. de vergadering van de milieuraad voor te bereiden. Gedurende gans deze bestuursperiode zijn ze er niet in geslaagd om ook maar één keer samen te komen. Maar niks aan de hand, want…..het bestuur ploegde voort. En waarom het moeilijk maken als  het gemakkelijk ook kan.

Op de vraag waarom op de gemeenteraad geen PIDPA-water gedronken wordt, antwoordde de schepen van milieu dat dit te veel werk met zich zou meebrengen door het vullen en nadien terug spoelen van de karaffen. Dit leidingwater hoeft nochtans geen milieuvervuilend transport via de weg en de gemeente is participerend aandeelhouder van deze intercommunale.

Hoe los je verkeersveiligheidsproblemen eenvoudig en goedkoop op? Niet door veilige fietspaden of andere infrastructuurwerken te realiseren langs gemeentewegen. De burgemeester stelt dat dit alles opgelost wordt wanneer iedereen zich aan de verkeersregels houdt. Dat anderen daar niet eerder aan gedacht hebben!  Een verkeersbordje plaatsen en alles is opgelost. Waaraan verbrassen andere gemeenten toch hun geld!

Hoe leg je op eenvoudige wijze de betekenis uit van het verkeersbord ‘Uitgezonderd plaatselijk verkeer’ ? Wel volgens de schepen van verkeer is alle verkeer dat de gemeentelijke grenzen niet overschrijdt plaatselijk verkeer. De oplossing voor zo vele gemeenten die het doorgaand verkeer uit hun dorpskernen wensen te bannen: plaats aan alle grenzen van uw gemeente een verbodsbordje met ‘Uitzonderlijk plaatselijk verkeer’. Probleem opgelost. Of toch niet. Het probleem is dat er een ‘probleem’ is.

Hoe lang gaan de tijdelijke verkeersmaatregelen nog duren. Antwoord: ‘de tijdelijke verkeersmaatregelen zijn momenteel permanent’.

Vanaf 2013 tot op heden durfde een verzuurd raadslid het aan om 100 klachten naar de gouverneur te sturen. De voorbije maand februari werd het gemeentebestuur liefst 6 maal op de vingers getikt door de Gouverneur. Waarop wacht men nog om dat rustverstorend raadslid in collocatie te plaatsen en hem met pek en veren het dorp uit te jagen? Meerhout een oase van rust gelegen aan de Grote Nete, zo staat het in het ruimtelijk structuurplan geschreven.

Maar wat wanneer onder het mom van het streven naar eenvoud dit evolueert naar eigenzinnig, simplistisch onbehoorlijk bestuur, om nog maar te zwijgen van rancuneus bestuur?

In de middeleeuwen werd de boodschapper van het slechte nieuws opgehangen. Heden ten dagen hanteert men andere middelen om klokkenluiders een kopje kleiner te maken.

Het blijft zoals dorpsgenoot Zjef Vanuytsel het bezingt in ‘Het Dorp’: dan was ‘t een dorp als geen ander, dan was ‘t een dorp als geen één.

20180430 Nuterke