Lukraak enkele mededelingen:
Michelle Martin vindt onderdak bij oud-rechter
“Wat kan ik nog meer doen? Wat kan men mij nog verwijten?” Farid Le Fou was naar verluidt een voorbeeld voor de samenleving tijdens de 4 maanden in vrijheid. Hij vreest te zullen sterven in de gevangenis. Zijn slachtoffers zouden geen schrik meer voor hem hebben. Klopt. Een dood slachtoffer voelt niets meer. Gijzeling, moord, moordpoging. Een filmopname van een gesprek met Farid le Manipulateur: een aai over de wang van zijn moeder. Walgelijke medewerking van de RTBF en Eén.
Franstaligen zuigen Brusselse rechtbank leeg. De Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg in Brussel wordt naar eigen zeggen ‘leeggezogen’ door de Franstalige rechtbank in Brussel. De volledige Nederlandstalige rechtbank, zowel magistraten als ondersteunend personeel, trekt in De Tijd aan de alarmbel.
FVE
Nog een geluk dat we niet van alle gevangenen de wekelijkse avonturen op ons bord krijgen, want het zou saai worden. Vooral de salafistische vrt kan maar niet genoeg krijgen van het als lammetjes voorstellen van alle mogelijke moslims, zelfs al zijn het veroordeelde misdadigers. Hoog tijd om een paar vrt-toplui in de nor te draaien. In afzondering welteverstaan, zodat ze andere gevangenen niet kunnen radicaliseren.
Over radicaliseren gesproken.
Wat las ik van Kurt Ruegen in ‘t Pallieterke? Dat er blijkbaar ook een deel radicalen zijn in Vlaanderen, want ‘een deel van Vlaams-radicaal Vlaanderen is niet klaar met zijn herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog ; veel wordt verzwegen, ontkend, gehuld in leugens’. Pak aan. Nu moet je het ook al van, wat ik dacht, de serieuze pers hebben.
Als er in dit land b mensen zijn die de puntjes op de i willen zetten, zoals Ropie zegt, zijn het Vlamingen. Maar ik schijn te dwalen, ze hullen zich in leugens.
Wat dat woord radicaal – radicaliseren teweeg brengt. Ik schaf het af, ik ben kordaat en vind het woord is nog beter gekozen ook. Het is Nederlands in tegenstelling tot het leenwoord radicaal.
De zaak van Farid le fou doet denken aan deze van Michel Stree, zie bruggetje.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20150130_01501993
Stree werd vrijgesproken door het hof van Assisen. Wat de Standaard er niet bij zegt,is dat dit gebeurde na een nooit gezien campagne in de franstalige pers, waardoor de druk op de jury zo groot was, dat men het niet meer aandurfde om hem te veroordelen.
Zijn advocaat was de extreem linkse Graindorge!!!
Graindorge die op zijn beurt verdacht werd van betrokkenheid bij de ontsnapping(met gijzeling) van de franse ganster Besse.
http://www.critiqueslibres.com/i.php/vcrit/21495
Ook Graindorge werd uiteindelijk vrijgesproken na een zelfde perscampagne, als deze die werd gevoerd. voor de vrijspraak van Michel Stree.
Het ging in feite niet om perscampagnes, maar om ene nooit geziene psychologische oorlogsvoering en intellectuele terreur, in Sovjet -agitprop stijl.
Men ziet hier dan ook het gevaar van een juryrechtspraak, wanneer deze jury wordt geconfronteerd met een nooit geziene druk.