De oppersmEUrf spreekt duidelijke taal: de EU is niet chanteerbaar.  Hij blijft optimistisch over de ‘deal’ met Turkije.  Hij ziet geen enkele reden waarom Turkije, met name Erdogan, van het punt ‘nivellering der terreurwetgeving’ zou afstand nemen. En hij schuift Erdogan de zwarte piet toe mocht het akkoord mislukken, want dan – horresco referens – zullen de Turkse burgers zich niet op een ‘normale‘ manier naar de EU kunnen begeven om onze kathedralen en musea te bezoeken, varkensribbekes à volonté te smullen en een frisse Duvel te drinken.

Euh… Is er tijdens onze afwezigheid iets gebeurd waardoor Erdogan de vrijheid van meningsuiting omarmd heeft?  Worden academici, studenten, critici, journalisten, uitgevers, bloggers niet meer beschuldigd van steun aan terroristische organisaties als ze de AKP-leiding in twijfel trekken?  Gingen de poorten van de gevangenissen open? Wordt de Turks-Koerdische bevolking niet meer gebombardeerd door het Turkse leger? Wil Erdogan dan toch niet (nog) meer presidentiële macht naar zich toetrekken?  Werd er geen vliegertje opgelaten over een religieuze grondwet?

Volgens Juncker zal Erdogan het moeilijk aan zijn bevolking kunnen uitleggen dat hij de poorten naar de westerse OCMW’s gesloten heeft.

Verder vindt Juncker dat eender hoeveel de vermaledijde ‘populistische’ partijen aan stemmen halen er niets zal veranderen aan het beleid van de EU.  En hij zou liever niet de FPÖ-kandidaat Norbert Hofer (hij vermijdt diens naam te noemen) als president van Oostenrijk zien.  Hij ‘wenst’ dat de groene kandidaat wint.  Op de vraag dat hij er dan sowieso zal moeten mee omgaan, antwoordt hij dat “wij (de EU-bazen) met vele rare kostgangers moeten omgaan”.

Bon, dat weten we dan weer.  Als de minzame Norbert Hofer Oostenrijks president wordt dan is hij volgens Juncker een ‘rare kostganger’.  Benieuwd wanneer er meer gangbare synoniemen door de EU-Commissie zullen gebruikt worden.

Geef ons maar rare kostgangers in plaats van landverraders.