Privacy? Iedereen verdacht?
Ach, het DNA liegt niet. Dat valt te waarderen in een wereld van de waan, het alibi en de procedureslagen.Johan Sanctorum breit een positief vervolg op de denkpiste van Yves Liégeois.
Ode aan het DNA
Over identiteit, leven en speurbare aanwezigheid
Zopas lanceerde de Antwerpse procureur-generaal Yves Liégeois –de man met het Hitlersnorretje- het idee om van elke pasgeborene een DNA-staal te nemen, dat in een centrale databank zou bewaard blijven om in de toekomst daders van een misdrijf gemakkelijker te kunnen identificeren.
De Big-Brother-jeremiades en mensenrechten-alerts waren niet van de lucht. Vooral de advocatuur steigerde, zo bij monde van strafpleiter Joris Van Cauter (“elke burger is dan een verdachte”). En inderdaad, bij een eerste libertaire reflex roepen wij mee: “Boeh!” tegen het idee om ieders biochemische formule op te slaan. Maar in de filosofie zijn vooral de tweede en de derde reflexen ook interessant. Even beginnen bij het begin.
Lees meer
Om het artikel van Johan Sanctorum een wetenschappelijk tintje te geven, plaatsen we er voor de liefhebbers een verklarende video bij.
Toen eind de jaren ’90 de keizer van Oostende, de macht had gekregen over de Rijkswacht, probeerde hij met hun hulp, alle gegevens, waaronder DNA in zijn persoonlijke databank aan te leggen. Daarom kreeg ik ook op zekere dag het bezoek van een wachtmeester, ene Reynaert, samen met een collega, die het nodig vond om mijn DNA en de partijverslagen van de plaatselijke Vlaams Blok-afdeling in zijn bezit te krijgen. JVDL had kennelijk om die reden een eigen dreigbrief geschreven om hen een reden te geven. Mijn DNA hebben ze gekregen, maar het wachtwoord van mijn PC, waar mijn verslagen op stonden niet. Het bewijs dat dit zuiver voor hun eigen belang was, is het feit dat er van deze zaak niets werd teruggevonden.
Mijn DNA mogen ze hebben ik heb niets te verbergen. De vraag is of ze die DNA stalen gaan GEbruiken of MISbruiken.