Het “natuurlijk overlijden” is de norm, het “verdacht overlijden” de uitzondering.
Maar wat als we dat nu eens omkeerden, en het samen-leven zien als een (meestal) stille moordpartij?
Johan Sanctorum op het raakpunt van de crimi, het filosofisch mini-essay en de zwarte komedie.
Lees het artikel via dit bruggetje
Vergeet ook niet diegenen die “verongelukken” en “gezelfmoord” worden. Het is een praktijk die meer en meer ingang vindt. Dit dan in combinatie met de crematie, waardoor alle sporen definitief worden uitgewist. Euthanasie zal binnen afzienbare tijd ook een middel worden om “gevaarlijke elementen” op te ruimen. Dit dan opnieuw in combinatie met de crematie, biedt het een “veilige oplossing” voor het probleem. Als men dan nadien in stof vergaan is en in een bokaal zit, kan men immers niet meer zeggen dat men niet akkoord was. De laatste trend in het “helpen” van probleemgevallen zijn de hartaanvallen en hersenbloedingen die op medische wijze opgeroepen worden en geen sporen nalaten. De gebruiksaanwijzing is ten andere op internet te vinden.
De voorgaande praktijken zijn een sluipend en stil gift in onze maatschappij, dat meer en meer doordringt en waarover de klassieke media de stilte bewaren.
Je bezorgt ons rillingen.