Hoe Israël ontstond en zich uitbreidde:

Tot de dag van vandaag, waarbij een buitenlandse mogendheid zichzelf de macht verleent het grondgebied van een ander land op te delen… ten voordele van… het beste vriendje.

Trump had het over het akkoord van de eeuw. Abbas sprak over de kaakslag van de eeuw. Volgens Trumps joodse schoonzoon, Jared Kushner, leerling-tovenaar, zou dit plan voor de Palestijnen “de laatste mogelijkheid” voor vrede met Israël kunnen zijn. Te nemen of te laten. Zij waren er op geen enkel ogenblik bij betrokken.

Het plan, niet meer of minder dan een capitulatieverklaring, voorziet dat de Palestijnen volgens het motto “slik of sterf” gewoon moeten accepteren dat Israël gewonnen heeft. De VSA hebben als een goedwillige Jaweh hun zegen uitgesproken. De bekendmaking werd omlijst door wierook: Trump beschreef Israël als “het centrum van de democratie… en een licht voor de hele wereld” – Netanyahu liet zich niet onbetuigd en beschreef Trump als “beste vriend”. Trumps plan (!) werd vergeleken met Trumans erkenning van Israël in 1948.

Het plan van de eeuw geeft groen licht voor de annexatie van de Syrische Golanhoogte, de Jordaanvallei, een onverdeeld Jeruzalem. 15 illegale Israëlische nederzettingen worden geregulariseerd. De Palestijnen mogen de haven Asjdod mee gebruiken, ze moeten echter ontwapenen. Israël neemt geheel vrijwillig en uit pure goedertierendheid de veiligheid van het Palestijnse grondgebied op zijn schouders. En niet te vergeten, ze mogen twee uit elkaar liggende stukken grondgebied in de Negev-woestijn tot hun territorium verklaren, er bv. olijfbomen of dadelpalmen planten. Is meteen goed voor het klimaat.

Jared Kushner snapt de heisa niet. Hij vindt dat de Palestijnen zich moeten bevrijden van het verleden. Hij zelf leeft in het heden, niet in de sprookjeswereld van 1001 Palestijnse nachten.

De EU zou Trumps voorstel “onderzoeken en evalueren”. Rusland stelde voor het plan door een kwartet – de VSA, Rusland, de EU en de VN – te laten onderzoeken. VN-alg. secretaris António Guterres herinnerde aan de twee-staten-oplossing. Zou zowel Israël als de Palestijnen ondersteunen bij het vinden van een oplossing met als basis de VN-resoluties, het volkerenrecht en bilaterale afspraken waarbij beide staten vreedzaam naast elkaar binnen de pre-1967 grenzen leven.

De Arabische Liga verwerpt het zgn. “plan van de eeuw”:

En Erdogan vroeg zich af tot waar de grenzen van Israël dan wel reiken … en vergeet gemakshalve hoe Turkije Noord-Cyprus, Hatay en recent Noord-Syrië in de begerige Ottomaanse handen gekregen heeft, had het zelfs over een miskraam en annexatie: