Is Vlaanderen gereed voor onafhankelijkheid?
De Schotten en de Catalanen staan een stap dichter bij de onafhankelijkheid. Spijts de druk vanuit Engeland wordt er bij de Schotten volgend jaar een referendum gehouden. De Catalanen hebben zich zelfs al éénzijdig onafhankelijk verklaard. Zo staat te lezen bij het VB .(“Aftellen in Schotland” vb).
Hoever staan wij Vlamingen? Aan een éénzijdige onafhankelijksheidsverklaring of aan een referendum zijn wij vandaag niet toe. Hoe komt dat, kan men zich met reden afvragen?
Nochtans staan de V-partijen er dusdanig voor dat hiervoor toch een draagvlak is? Dat kan men op het eerste zicht er wel degelijk uit besluiten. Zowel bij N-VA als bij VB leest men in hun programma onder artikel één: Vlaamse Onafhankelijkheid. Voeg daarbij LDD en gezamelijk komt men in de buurt van de 50% in Vlaanderen.
En toch is er geen sprake en zeker geen roep om ordentelijk te scheiden. N-VA scheert momenteel hoge toppen en zou, mits druk te zetten, van haar positie kunnen gebruik maken om eventueel een referendum af te dwingen. Maar daarvoor is samenwerking nodig met de twee andere partijen, zeker met het VB. En daar wringt het schoentje.
De kiezer wordt een beeld opgehangen als zou N-VA een Vlaanderen willen dat alle bevoegdheden naar zich zal trekken. Een soort ‘confederalisme’ waar de Walen nooit pap zullen van lusten. Dat weet N-VA beter dan wie ook. Voorlopig trapt de kiezer erin en blijft alles bij het oude. Ik herhaal: De Wever weet dat maar al te goed. Wanneer Bourgeois deze week een stok in het kippenhok gooit met zijn “totale autonomie”, bewust of onbewust, is De Wever onmiddellijk daar om hem terug te fluiten. Dus verre van “meer Vlaanderen” zoals hij beweert. Laat ons dan nog maar zwijgen over het belgische modelfederalisme van Peumans.
N-VA werd dan wel groot dankzij de media, maar eveneens door de indruk te wekken dat zij Vlaanderen meer inspraak zou geven. Dat zij de Vlamingen zouden geven waar ze recht op hebben. En, toegegeven, op een bepaald moment werd de indruk van onafhankelijkheid gewekt. Deze week viel het op dat, met de ”uitschuiver” van Bourgeois , het zeker niet de bedoeling is van De Wever om voor onafhankelijkheid te gaan. Hij houdt het bij de schijn. Het werd duidelijk waar hij , toen hij in de Club van Lotharingen, de steun van MR vroeg om verder dit land samen te regeren.
Dus Vlaamse onafhankelijkheid of een referendum daartoe is dus nog niet voor morgen. Het kan zelfs nog een poos duren. Maar dat hangt niet van N-VA of De Wever alleen af. Voorbeelden als de Schotten en de Catalanen, de economische toestand, de problemen in de unie en nog andere oorzaken zouden wel eens binnen afzienbare tijd de druppel kunnen zijn. De geesten zijn er wel klaar voor, maar N-VA staat voorlopig in de weg. Voorlopig worden de kiezers nog naar de “afrit België” geleid.
Professor